คำว่าทะโมน มักจะใช้กับเด็กๆ วัยซุกซน ที่ผู้ใหญ่พูดถึง..เช่นว่า... แม้....ไ...(คุณ) จอมทะโมนนักนะ... ซนยิ่งกว่าลิง ทะโมน ทะโมน จอมแก่นเลยแหละ เด็กคนนี้ ทะโมนในที่นี้ หมายถึงลิง พวกค่าง เพราะ สัตว์ประเภทลิงมัก กระโดด โลดเต้น ห้อยโหน ตามต้นไม้ เถาวัลย์ โลดแล่นไปมาแบบอยู่ไม่สุข แต่มีคำพูดเกี่ยวกับลิง ที่ดูเหมือนจะดูดี แต่ดูเหมือนประชดกระนั้น คือ คำว่าหัวแหลมเหมือนลิง..คือ เป็นคนหัวไว คิดเร็ว ปรู๊ดๆๆ เหมือนลิง..(ตรงไหน ดีอะ) หรือ ไม่ก็ ไว ปานวอก...อิอิ
แล้วลิง จะมาเกี่ยวกับวันแม่อย่างไรละนี่ !
กิ่งโศก ...ได้รับ เมล์ จากเพื่อนๆที่ฟอร์เวิร์ด ต่อๆกันมาให้ เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับลิง พออ่านแล้วสะเทือนใจ..แลรันทดใจ บวกกับหลายๆ อารมณ์ พึงบังเกิดขึ้น..ใจความเนื้อหา บอกว่า เป็นเรื่องจริง จากประสบการณ์ ของนักร้องเพื่อชีวิต ท่านหนึ่ง คือ น้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ..นักร้องผู้มีอารมณ์ขัน ลองอ่านดูนะครับ เรื่องราวเป็นแบบนี้ ครับ
สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...ศิลปินเพลงเพื่อชีวิตแกอยู่ในป่ากับเพื่อน 5 - 6 คน ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกันล่าสัตว์ป่ามาทำอาหาร. วันหนึ่งเป็นเวรของคุณพงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาวสะพายบ่า.เดินเข้าป่าไป อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพคือแกงเนื้อลิง พอเดิน เข้าป่าไปได้สักพัก เห็นลิงตัวหนึ่งนั่งอยู่บนต้นไม้หันหลังให้ แกก็รีบยกปืนประทับบ่ายิงเปรี้ยงไปที่ตัวลิง.. เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดข ึ้น ปกติลิงพอถูกยิงจะหล่นตุ๊บจาก ต้นไม้ทันที แต่ลิงตัวนี้นั่งจับกิ่งไม้เฉยไม่ หล่นลงมา จะว่ายิงไม่ถูกก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะคุณพงษ์เทพแกยิงปืนแม่นระยะแค่นี้ เป้าใหญ่ขนาดนี้ไม่พลาดแน่นอน ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้นลิงตัวที่ถูกยิง ร้องโหยหวนเสียงดังมาก ฝูงลิงที่แยกย้ายกัน ออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ วิ่งแห่กันเข้ามาหา ลิงตัวที่ถูกยิงแล้วร้องโหยหวน.เหมือนกันหมด แกตกใจยืนตกตะลึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นสักครู่ลิงตัวที่ถูกยิง โยนวัตถุเล็กๆสีดำๆชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วก็ หล่นตุ๊บ ลงมาจากต้นไม้คุณพงษ์เทพรีบวิ่งไปดูลิงถูกยิงเข้าที่หลังทะลุหน้าอกเลือดแดงฉานเต็มตัว คุณพงษ์เทพเห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนีลิงที่ตกลงมาเป็นลิงแม่ลูกอ่อนขณะที่ถูกยิงเธอกำลังให้นม ลูกตัวน้อยกำลังดูดนมอย่างมีความสุขทันทีที่ถูกยิง ถ้าเป็นลิงตัวอื่นจะหล่นตุ๊บลงจากต้นไม้ แม่ลิงตัวนี้ยังหล่นไม่ได้ยังตายไม่ได้ เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำคือ รักษาชีวิตลูกน้อยให้พ้นอันตรายเธอกัดฟันโหนกิ่งไม้ไว้แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง ด้วยความตกใจ พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมี! เหลือทั้งหมด ตะโกนสุดเสียงร้องเรียกฝูงลิงเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็ฝากฝังให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้วมองดูลูกถูกพาไป จนลับสายตาแล้ว แน่ใจว่าลูก ปลอดภัยแล้ว จึงหลับตาแล้วหล่นลงมาตาย.. คุณพงษ์เทพก้มมองหน้าลิงแล้วร้องไห้ เพราะที่เบ้าตาลิงมีหยดน้ำตาใส ๆ กำลังไหลริน คุณพงษ์เทพรีบเดินกลับที่พักเอาปืนไปเผาทิ้ง ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย.ตลอดชีวิต และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ลิงที่มีต่อลูกน้อย เป็นแรงบันดาลใจ ให้พงษ์เทพแต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง ชื่อว่า ' ลิงทะโมน. ' เพื่อยกย่องเชิดชูคุณค่าของความรัก.ที่แม่ มีต่อลูก..
อ่านแล้ว..ดูเหมือนขนจะลุกชูชัน ทั้งอดสู ทั้งโศกกำสรด ทั้งซาบซึ้ง ในความรัก ความแหนหวง ของเพศแม่ ..ที่ไม่เว้นแต่ สัตว์เดรฉาน ...อา แม่ลิงเอย...ใยมีสัญญาน ของผู้ให้ อันยิ่งใหญ่ยิ่ง...
หากเป็นเรื่องจริง แสดงว่า ลิง ไม่ใช่แค่ โหนห้อย เฮฮา อยู่ในป่าในดง เท่านั้น แต่ สัญชาตญาน ของความเป็นแม่ กับ ฝังอยู่ใต้อนุสติ ของสิ่งมีชีวิต ที่เป็นผู้ให้กำเนิด..ลูกๆ..เพศแม่ เพศเมีย ...
..บทเพลงนี้ ชื่อ ลิงทะโมน ที่น้าหมู แต่งเอง จาก เหตุการล่า ยิงสัตว์ พรากลูก พรากแม่ในครั้งนั้น และเป็นผู้ถ่ายทอด บทเพลงๆ นี้ ร่วมรับฟังได้ครับ
ลิงทะโมน พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ..ลิง ทะโมน เอย กระโจนตามต้นไม้ โผเข้าต้นหมากไฮ หมากไม้ ไล่ ชิง.. คน ทะโมน เอย แอบซุ่ม ตามพุ่มไม้ ตาก็จ้องมองไป ปืนไฟ ก็ไล่ ยิง.. แม่ ลิงเอย ถูกยิงบนกิ่งไม้ กอดลูกน้อยกลอยใจ เพื่อนไป เร็ว จริง.. .ร้อง เรียกหา ว่า มารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิง มารับไป. .ร้องเรียกหา ว่า มารับลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิง มารับไป. ...... ..ลิง ทะโมน เอย กระโจนตามต้นไม้ ด้วยความกลัวปืนไฟ จะตาม ไล่ ยิง.. พ่อ ลิง เอย นั่งนิ่ง บนกิ่งไม้ มองไปตามแนวไพร ไปไหน เล่าแม่ ลิง. พี่ น้องลิง นั่งนิ่ง บนกิ่งไม้ มองลงห้วยรินไหล ไปไหน เล่าแม่ ลิง.. .ร้อง เรียกหา ว่า มารับ ลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิง มารับไป.. .ร้อง เรียกหา ว่า มารับ ลูกลิง แม่ถูกยิง พ่อลิง มารับไป. ...... ..ลิง ทะโมน เอย กระโจนตามต้นไม้ โผเข้าต้นหมากไฮ รีบไปเอา ลูก ลิง.. คน ทะโมน เอย แอบซุ่ม ตามพุ่มไม้ ตาก็จ้องมองไป ปืนไฟ ก็ไล่ยิง.. พ่อ ลิง เอย ถูกยิงบนกิ่งไม้ กอดลูกน้อยกลอยใจ รีบไป เถอะลูก ลิง.. .ร้อง เรียกหา ว่า มารับ ลูก ลิง พ่อ ก็ถูกยิง ลูกลิง เจ้ารีบ ไป.. .ร้อง เรียกหา ว่า มารับ ลูก ลิง. พ่อ ก็ถูกยิง ลูกลิง เจ้ารีบ ไป. ...... .ลิง ทะโมน เอย กระโจนตามต้นไม้ โผไปตามแนวไพร ไปไหน เล่าลูกลิง.. .ลิงทะโมน เอย กระโจนตามต้นไม้ โผไปตามแนวไพร ไปไหน เล่าลูก ลิง
..แม่เอย จักสิ่งมีชีวิตใด ก็เหอะ..รักลูก ในอุทร นั้นเกินกว่าชีวิต ...
๏ โอบมืออ้อมแม่อุ้ม.............แนบอิง นุ่มเฮย ซุกอุ่นอกหยุ่นผิง...................ผ่าวเอื้อ ไร้พิษฤทธิ์ภัยพิง...................ฤาพราก หนาวหน่ายสิพ่ายเนื้อ............กล่อมโน้มขานหนอ ๚ะ ๏ โอบมืออ้อมแม่อุ้มแนบนุ่มอิง อุ่นเนื้อผิงแทนผวยห่มผ้าผืน พริ้มเกษมสุขสันต์..ทุกวันซืน มิรู้ตื่นรู้สาสุขาลัย ๏ เสียงเห่ขับขานลั่นรำพันร้อง มือไกวป้องพร้อมปัดโบกพัดไหว ทำนองท่วง กาเหว่าพิรี้พิไร โอดกระไอ,กระแอม,แอร่มรัว ๏ บทเพลงเอ่ยเผยว่า โอ้วัดโบสถ์ ซังข้าวโพดแห้งเฉาสาวหนีผัว ลูกร้องลั่นงอแงชะแง้งัว ล่วงสลัวยิ่งร้างอ้างว้างจม ๏ เอื้อนเสียงเนิบน้าวเห่ผลักเปลหิ้ว แตะผ่านพลิ้วต้องแผ่วไล้แถวผม สายตาส่งสะท้อนอาทรพรม ดวงใจบ่มบอกรักตระหนักนัย ๏ รักของแม่ต่อมิ่งเกินสิ่งเทียบ หาไหนเปรียบเคียงปรับลำดับได้ ท้องนทีล้นห้วงฟ้ากว้างไกล จักเทียมเจียวเสี้ยวใจ.....ที่แม่มี ๚ะ + กิ่งโศก +
กิ่งโศก 27 ก.ค. 2553 13:10 น. - ID 6857 
3276
6
0
27 กรกฎาคม 2553 13:22 น. - comment id 31904
แม่ยอมพลีร่างกายตายแทนลูกได้.. อ่านแล้วน้ำตาไหล.. ยิ่งทำให้รักแม่มากขึ้น.. กอดลูกน้อยแนบไว้ไม่ให้พราก แต่ต้องจากลาลับไม่กลับหวน ฤดีแม่แทบสิ้นดิ้นลงครวญ ร่างเซซวนร่วงหล่นบนพื้นดิน น้ำตานองพรากแล้ว.....ลูกยา เขาจับปืนยิงมา.............ดับสิ้น มือกอดลูกห่วงหา.........คนึงแม่ แก้วเอย ร่างหล่นลงแดดิ้น........ฝากเลี้ยงก่อนตายฯ
27 กรกฎาคม 2553 14:06 น. - comment id 31906
สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศก ไพเราะมากมาย ซาบซึ้งในเนื้อหา คำ และ ความหมายค่ะ
27 กรกฎาคม 2553 18:00 น. - comment id 31907
อ่านไปก็ร้องไห้ไปฮับปู่...ฮือ...ขอทิชชู่หน่อยจิฮับ......
27 กรกฎาคม 2553 19:49 น. - comment id 31908
"แม่" คำนี้สุดพรรณา เรื่องนี้ลึกซึ้งกินใจมากทีเดียว
28 กรกฎาคม 2553 14:07 น. - comment id 31912
แม่ยอมพลีร่างกายตายแทนลูกได้.. อ่านแล้วน้ำตาไหล.. ยิ่งทำให้รักแม่มากขึ้น.. กอดลูกน้อยแนบไว้ไม่ให้พราก แต่ต้องจากลาลับไม่กลับหวน ฤดีแม่แทบสิ้นดิ้นลงครวญ ร่างเซซวนร่วงหล่นบนพื้นดิน น้ำตานองพรากแล้ว.....ลูกยา เขาจับปืนยิงมา.............ดับสิ้น มือกอดลูกห่วงหา.........คนึงแม่ แก้วเอย ร่างหล่นลงแดดิ้น........ฝากเลี้ยงก่อนตายฯ แก้วประภัสสร 27 ก.ค. 53 - 13 ............................................................... ๐ มิแบ่งฤาบั่นเส้น......แบ่งชน แม่ห่วงหวงเหลือหน.....หลากห้วง บุตรเอยเอ่ยย้ำกมล......คุณแม่ หาสิ่งใดไหนท้วง......เทียบนั้นหามี ฯ
28 กรกฎาคม 2553 14:08 น. - comment id 31913
สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศก ไพเราะมากมาย ซาบซึ้งในเนื้อหา คำ และ ความหมายค่ะ วลีลักษณา .......................................................... ขอบคุณนักแล้ว มือกลอนมือฉมัง มาเยี่ยมบ้าน อิอิ
28 กรกฎาคม 2553 14:09 น. - comment id 31914
อ่านไปก็ร้องไห้ไปฮับปู่...ฮือ...ขอทิชชู่หน่อยจิฮับ...... สุริยันต์ จันทราทิตย์ 27 ก ............................................... ท่านสุริยันต์ ฮับ...อิอิ ขอบคุณมากมาย ที่มาเยี่ยม..ครับ..
28 กรกฎาคม 2553 14:12 น. - comment id 31915
แม่" คำนี้สุดพรรณา เรื่องนี้ลึกซึ้งกินใจมากทีเดียว วิทย์ ศิริ 27 ก .............................................. แม่นแล้วครับ ท่าน วิทย์ คำว่าแม่ นั้น ยิ่งใหญ่เสมอ..
28 กรกฎาคม 2553 15:44 น. - comment id 31916
เคยอ่านเนื้อเรื่องนี้นานแล้ว อ่านครั้งใดก็น้ำตาซึมทุกครั้ง เกินบรรยายค่ะ
28 กรกฎาคม 2553 16:21 น. - comment id 31917
10 อิอิ คำว่าแม่ยิ่งใหญ่เสมอนะคะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ
28 กรกฎาคม 2553 16:55 น. - comment id 31918
คุณน้ำตาลหวาน.. ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายกันทุกครั้ง ประสา ..คนจังหวัดเดียวกัน อิอิ
28 กรกฎาคม 2553 16:56 น. - comment id 31919
คุณจอมบงการ.. เอ..ใช่น้องการไหมนี่ อิอิ.. มาแสดงความรักต่อแม่กันเถอะ
28 กรกฎาคม 2553 21:47 น. - comment id 31920
ครั้งที่ได้รับเมล์ก็รู้สึกสะทกนัก คุณกื่งโศกทำให้อกแม่ทุกคนน้ำตาร่วงด้วยระลึกถึงอ้อมอกแม่...จนสั่นไหว ซาบซึ้งยิ่งค่ะ
30 กรกฎาคม 2553 09:55 น. - comment id 31928
อ่านแล้วทำให้นึกถึงตอนที่อ้อยดูข่าวเรื่อง กินสมองลิง...ยังเคยลงเป็นกลอนไว้ช่วงที่ เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ๆ...ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ต่างมีชีวิตจิตใจด้วยกันทั้งนั้น...ความรัก ระหว่างแม่กะลูก..หาสิ่งใดเทียมได้จริงๆ สบายดีนะคะปู่ฯ
30 กรกฎาคม 2553 14:49 น. - comment id 31929
สวัสดีครับพี่แจ้น.. เป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีไหม ขอบคุณมากครับ ที่แวะมาอ่าน
30 กรกฎาคม 2553 14:51 น. - comment id 31930
ศิษย์น้องเทียนหยด คือใกล้วันแม่ เลยนึกอยากเขียนนะ อีกอย่างมีเพื่อนๆ ส่งเมลอันนี้มาให้อ่าน เลย ..จับมา ใส่ในงาน มีความสุข ทุกๆวันนะครับ
31 กรกฎาคม 2553 19:53 น. - comment id 31936
มนุษย์นี่แหละใจร้ายที่สุด ทำลายทุกๆอย่าง หนีไปเปน อวตาร ดีกร่า
1 สิงหาคม 2553 16:35 น. - comment id 31949
หวัดดีคุพี่ยา..ไม่มีอะไรจะร้าย เท่ามนุษย์อีกแล้ว อะ..สบายดีหรือเปล่า พักนี้ กิ่งโศก งานเกินเงินเดือนอะ..
2 สิงหาคม 2553 16:14 น. - comment id 31955
เคยอ่านเหมือนกันค่ะ
2 สิงหาคม 2553 16:15 น. - comment id 31956
ไข่ลิง เอ๊ย ไข่ปู่
3 สิงหาคม 2553 12:58 น. - comment id 31959
คุณเฌอฯ ขอบคุณที่มาแฮฟไข่ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ