ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ' ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง' ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่ ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์ ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ รักเพื่อนๆทุกคนเลยนะ 'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตาย'
28 ธันวาคม 2551 17:06 น. - comment id 22245
ไม่มีแล้ว ได้นั่งรถชอปเปอร์ของอาจารย์สอนซิลปะ 555555 สมัยเรียน ม.ปลาย นักเรียนจะสนิทกับอ.สอนศิลปท่านหนึ่งคะ เพื่อนๆรวมทั้งฉางน้อยก็ชอบคุย ท่านใจดีมากๆ หนุ่มใต้ผิวเข้ม ตัวนิดเดียว อิอิ คิดถึงเพื่อนๆแล้วนั่งอมยิ้มได้คะ ขอบคุณป้ากันนาเทวีที่นำเรื่องราวมาให้ได้อมยิ้ม นึกถึงวันเก่าๆคะ
29 ธันวาคม 2551 12:23 น. - comment id 22252
คิดถึงครูสอนชีวะ จังเลยค่ะ เวลาเรียนจะชอบแกล้ง อ.เขาทุกทีเลยค่ะ เหมือนกรรมมตอบสนองเลยตอนนี้ได้สอนเด็กๆๆก็ไม่ค่อยฟังเลยอ่า อิอิ
6 มกราคม 2552 09:03 น. - comment id 22279
ยังมีในใจไงจ๊ะ :)
9 มกราคม 2552 18:58 น. - comment id 22310
พบครั้งแรกคงไม่ คุ้นเคยนัก มารู้จักก็ตอนที่เธอขาดหาย ผ่านหลายปีใด้เรียนรู้ถึงเข้าใจ คำว่าเพื่อนมันมีค่าเพียงใหนมันยากเกินที่ใจจะบรรยาย