[1]เสียงของนกหวีด เสียงที่กรีดก้องกาหล เสียงที่เพรียกกำลังพล เสียงที่พร้อมปลดสนตะพาย [2]เป็นเสียงของนกหวีด ปราณีตเสียงเป่าตามสาย เป่าเสียงนกหวีดกรีดกราย เป่าครั้งสุดท้ายสัประยุทธ์ [3]มิใช่โยธาคชาศึก มิใช่เสียงมโหระทึก ยิงสลุต มิใช่เสียงทรยศ ทุด! แต่เป็นเสียงชุดสดุดี [4]สักการะดวงเด่นดาวกระจาย แผดก้องแผ่ขยายไปทุกที่ เรียกรวมกำลังรักสามัคคี หลอมเป็นดาวรุจี โรจนะเรืองรอง [5]มาโดย เสียงนกหวีดอันวิเศษ เสียงที่เปรตโย่งย่างแอบเยื้องย่อง เสียงที่แผดเผาใจให้จำจอง จำเป็น เปิดปากร้องออกป้องกัน [6]ก็โดยสถานะฐานันดร เกาะคอนของใคร ถือขัน ถือว่า ถือประคอง ถือคัล ถือเหลาเกาทัณฑ์ ทะลุทะลวง [7]จำเป็น ต้องจองหองท่องจำ บุญคุณใครก็ต้องค้ำ เป็นห่วง ตอบแทนบุญคุณทั้งปวง บ้านเมืองวายป่วงประไรไป [8]แล้วเสียงนกหวีดก็กรีดเจ็บ แผดเสียงจนเห็บจะร่ำไห้ ทั่วท้องถนนผองคนไทย ไล่รัฐบาลสาไถย ออกไปซะ!
26 สิงหาคม 2551 00:45 น. - comment id 21395
เอามันออกไป รัฐบาลเฮงซวย
26 สิงหาคม 2551 15:04 น. - comment id 21397
ฝนเริ่มมาไล่แล้ว...หนาวเย็น... แต่ใจรุ่มร้อน ...มิรู้ถอย....
26 สิงหาคม 2551 15:29 น. - comment id 21398
พวกกบฏ
26 สิงหาคม 2551 15:53 น. - comment id 21400
เขาชวนให้ไปตายหลายคนเชื่อ กระทิง เสือ แรด สิงห์ โร่วิ่งใส่ มากค่ายกลกับดักเพื่อจับไป นายพรานใหญ่รวยทรัพย์รับไม่ทัน กระทิงเหี้ยมเตรียมพร้อมดุ่มด้อมขวิด เสือซุ่มหมอบหมายพิชิตชีวิตนั่น สิงห์ตะปบประเดี๋ยวคาบเคี้ยวพลัน แรดตาสั้นเหยียบขย่มตัวจมเลน สรรพสัตว์ห้ำหั่นแล้วบรรลัย เกินกว่าใครปราบปรามลงความเห็น เมื่อต่างสัตว์กักฬละหลงประเด็น วิญญาณเซ่นพร้อมพลีคัมภีร์มาร วาทกรรมธรรมชาติของส่ำสัตว์ สารพัดเข่นฆ่าประดาผลาญ พากษ์พจน์ผู้สั่งสมอุดมการณ์ แผนประหารแยบยลกลอุบาย
26 สิงหาคม 2551 17:05 น. - comment id 21402
อ่าฮะ...ต่างคนต่างคิดกันแระงานนี้... บางคนว่า"รักความยุติธรรม " ครั้งหนึ่งยังเคยยืนอยู่ข้างคนที่เขาเรียกว่ากบฏ มันก้องี้หล่ะคนเรา...ปากตะโกนบอกคนอื่นอีกอย่าง แต่ทำอีกอย่าง...ใจคนหยั่งยากจิงๆๆ โลกไซเบอร์เชื่ออะไรไม่ได้เลยจริงๆ...อามิตพุด...อยู่ในโลกของความจริงกันบ้างนะ...
27 สิงหาคม 2551 16:16 น. - comment id 21448
ไล่รัฐบาลลาไถย ออกไปซะ
28 สิงหาคม 2551 00:34 น. - comment id 21450
ทางออกของเมืองไทย จำลอง ตาย สนธิ ตาย ทักษิณ ตาย ผมไม่ได้แช่งนะ แต่นี่แหละคือวิธี เพราะต่อไปยังงัย บ้านเมืองก็จะตามกรอบแบบนี้ รัฐบาลไหนมา ทำงานสักพักไม่ถูกใจ จำลอง สนธิ ก็จะทำแบบนี้อีก นอกจากรัฐบาลที่เป็นข้างเดียวกันกับพวกเขา หรือไม่ก็เป็นรัฐบาลนิ่มอย่างฝ่ายค้าน เพราะสามคนนี้ เขาจองเวรจองกรรมกัน ฝ่ายทักษิณ ตอนนี้ก็โดนวิบากกรรมเล่นงานอยู่ ก็เหลือแต่จำลอง สนธิ จำลองไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหว คิดอยากสร้างประชาธิปไตย เหรอ ไม่ต้องออกมาชักชวนคนอื่นทำให้สังคมหลายส่วนเดือดร้อน ประชาธิปไตยเมืองไทยก็เกิดขึ้นได้ เพราะตอนนี้เราทุกคนมีการศึกษากันดีแล้วว สนธิ แรกๆพูดออกอากาศว่า นายกทักษิณดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา ไฉนจึงเข้ามาประหัตประหารคนที่ตัวเองเคยชมไว้ เพราะผลประโยชน์ด้านธุรกิจที่ตัวเองไม่ได้รับ โดยเฉพาะธุรกิจโทรคมนาคม พอเสียผลประโยชน์ก็เหมือนหมาเสียกระดูก ต้องไล่กัดคนที่แย่งกระดูกไป ฮ่าๆๆๆ นี่แหละความวิปริตของคนฉลาดอย่างสนธิ ส่วนทักษิณ ทำคุณประโยชน์ก็แยะ แต่บริวารไม่ดี มีแต่เสือ จรเข้ แล้วก็เอื้อพวกพ้องเกินไป จนคนดีต้องตีจาก ทั้งที่ครม.ชุดแรกดีมากๆ แน่นทุกขุมกำลัง เอาอ.ปุรชัย ไปเทียบกับน้องเขยตัวเองได้ยังงัย คนละชั้นคนละระดับ ทั้งความรู้ และจริยธรรม ผิดตั้งแต่คิดเลยล่ะ
28 สิงหาคม 2551 00:44 น. - comment id 21451
มีเวลา เข้าไปโพสต์ เว็บศิษย์เก่าบ้างนะ www.mvkmember.com ที่นั่น เขารออ่านกลอนเพราะๆว่ะ แม้จะไม่มีสาวมาแซว แต่ก็ได้บรรยากาศเก่าๆนะโว้ยยย ความหลงบางครั้งมักจะยาวนาน แต่ความจริง มักจะสั้น และจะจริงตลอดไป
28 สิงหาคม 2551 10:07 น. - comment id 21452
ระวังองค์ด้วยคะ..
28 สิงหาคม 2551 14:37 น. - comment id 21453
หลังเสียงนกหวีดครั้งสุดท้าย ภารกิจยังไม่จบ --------- [1] ๐เพราะครั้งสุดท้าย ภารกิจมิตรสหายอันศักดิ์สิทธิ์ สงครามความชังชั่วชีวิต จึงปิดประตูอัปราชัย [2] ๐อัปมงคลอัปยศ คด แม้กระทั่งคำว่า"ไม่" ไม่ยุบ ไม่เลิก ไม่ไป ไม่ออก ไม่อะไร ทั้งนั้น ๐จึงเป็นอัปลักษณะ อุปัทวะจะยึดมั่น ถือมโนท่องจำสัมพันธ์ รัฐบาลของฉันของกู [3] ๐ก็ดูการอัปเปหิ มีจำลอง สนธิ ช่วยกู้ โพกผ้าพันคอ ฟ้า-ชมพู ผ้าเหลือง พร้อมชูธงชาติไทย ๐ก็ดูชัยชนะในทำเนียบ เรียบร้อยพันธมิตร ใช่ไม่ใช่? แล้วสมัครดักพล่านผ่านไมค์ จะใช้นิตินัยให้จัดการ ๐จึงเป็นที่มาของหมายจับ พร้อมกับ ศาลแพ่งอำนาจศาล คุ้มครองชั่วคราวบริบาล ในทำเนียบรัฐบาล นอมินี [4] ๐แต่เพราะครั้งสุดท้าย ภารกิจมิตรสหายแห่งศักดิ์ศรี แห่งเกียรติภูมิความภักดี ประเทศชาติจึงมีประชาชน ๐เพราะความชอบธรรมของรัฐบาล ชั่งตวง กี่ทะนานก็ปัดก้น หมดตูด หมดราคา ค่าคน ผลงานก็อยู่บนคนชักใย ๐ชักเย่อ ลากชัก ยึกยัก เชือกขาดก็ทึกทักจะเป็นใบ้ ไม่รู้ไม่เห็นไม่ใส่ใจ ต่อการหนีไปใครบางคน [5] ๐เอาว่า เอาเหวย มาจะว่า ทำจมูกทำหน้า คิ้วย่น ๆ ประชาธิปไตยก็อับจน พันธมิตรประชาชนก็อัปรีย์ ๐เพราะการสนองคุณ ทำดีเป็นสถุน ทำบุญกลายเป็นขี้ ทำดีไม่ได้ดี อัปรีย์กินหัว ตัวจังไร [6] ๐คงไว้แต่รัฐบาล หน้าด้าน ก็คงผ่านไปได้ วันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนใด ตายซากประชาธิปไตยใบร่วงลง ๐เหลือไว้เป็นคดีอนุสรณ์ กบฏพระนคร ดังประสงค์ เป็นกบฏแผ่นดินผู้เปลื้องปลง เห็นกบฏอีกองค์ในรัฐบาล ฯลฯ ------ ขอบคุณทุกความเห็น ทั้งด้วยและไม่ด้วย คงได้เข้ามาตอบอีกครั้งหนึ่ง ยิ้มให้กำลังใจและกัน -----
1 กันยายน 2551 14:04 น. - comment id 21522
คุณโจ้ครับ..ยุคนี้เป็นยุคมืด ผิดชอบชั่วดีเป็นอย่างไร คนชั่วคนเลวมืดบอดสะกดไม่ถูกหรอกครับ กอบโกยลูกเดียว..ใครจะยังไงก็ช่าง... คนพวกนี้ตายลงเมื่อไร... น้ำลายของประชาชนจะถ่มถุยรดโลง วิญญาณพวกเขาคงสงบพิลึกละครับ... คุณโจ้สบายดีนะครับ... ระวังแก๊สน้ำตาระลอกสองเด้อ... เดี๋ยวจะไปลองเดินดูที่เซเว่นว่ามีขายเปล่า เห้นเขาออกข่าว่าฝีมือของมือที่สามครับ.. 55555..ยิงออกมาเห็นๆเลย....
1 กันยายน 2551 16:27 น. - comment id 21527
รัฐสภา:พิธีกรรมพอกหน้านายกรัฐมนตรี สุดท้ายไม่ได้อะไร ----------- [1]คำสารภาพในสภาของนายกฯ มิใช่ คนสกปรก กางเกงเปื้อน เป็นคนแก่ ไม่บิดเบือน เป็นผู้เฒ่าไม่เลอะเลือนเดือนตุลา ๐สะอาดเอี่ยม เรี้ยมเรไร เป็นประชาธิปไตย เอาเป็นว่า จะรักษากติกา ในระบบประชาธิปไตย ๐ก้มสำรวจตรวจกางเกง เขย่งหา ขี้เปื้อนก็หาไม่ เอี้ยวคอ มองหลังมิมีอะไร กระทั่งกางเกงในก็สีนวล [2]คงจะอยู่ได้ไกล มะรืน อาจจะสุขชื่นมื่น หอมหวน (แล้ว)อำนาจบริหาร ทั้งมวล จะทะลักไปติดอวนประชาชน ๐อีแค่ระบบรัฐสภา แก้ปัญหา แค่ล้างก้น ก็สักแต่ ฟอกโสภณ พิธีกรรมเล่นกลเมืองมายา [3]นับถอยหลังหลายๆก้าว แล้วเท้า จะถอยไปเสียท่า เพราะประชาชน คือกติกา ในการแก้ปัญหาของบ้านเมือง [4]อย่าเป็นโคขวิดเงาของตัวเอง เอาแต่ปากบรรเลงคอยหาเรื่อง สมองอย่าหมกมุ่นแต่ขุ่นเคือง เป็นโคเขื่องขวิดแดดอยู่เดียวดาย ๐ไม่มีทางชนะนอกสภา มีแต่หน้า ก็ขายหน้า (ฉิ...)หาย เป็นนายก7 เดือนก็แทบตาย สุดท้าย จะร้องเพลงอะไรให้เมียฟัง [5]โอละเห่ โอ้อกเอ๋ย เรือน้อย เกยตื้น จะคืนฝั่ง คืนความคาราคาซัง คืนพรรคพลังประชาชน ๐แล้วนอนหอบ อยู่ชายหาด รอคลื่น ซัดสาดไปอีกหน เคว้งไกล สุดใจ ก็สุดทน ร้องไห้อึงอล ไม่เหลืออะไร ๐โอละเห่ โอ้ละหนอ ผู้เฒ่าเอย ฯลฯ ------ ผมชื่อโจ้ รายงานจากรัฐสภา คนไทยผู้เลือดขึ้นหน้า รายงาน ------
1 กันยายน 2551 17:38 น. - comment id 21529
หรืออีกใจหนึ่งก็ปลงสงสาร --------- ๐โลกร้อน ใจร้อน มิห่อนพัก แท้เราจัก ห่อนดำรง อสงไขย สาระ อสาระ ใดใด เวี่ยวน หัวใจ ให้แลกลาญ ๐ฝันร้อน พะรุงพะรัง พังพาบ ฝันจักทาบ ร้อนเร่า เผาผลาญ ดาษแด ขื่นดวง ทรวงมาน ประหัตประหาร ประชุมไฟ ๐ประชุมเพลิง ประเทศชาติ สุมฝัน ดารดาษ ป่วยไข้ สงคราม ความชัง จังไร กระเจิงฝัน ร่ำไห้ แตกกระจาย ๐แตกตก ระเหิด ตบะแตก ต่างแปลก ใบหน้า มิตรสหาย ต่างเพียง เหลือง-แดง เปล่าดาย สุดท้ายประเทศไทย สีไตรรงค์ ------ สวัสดีทุกท่าน ช่วงนี้เขียนกลอนโลกีย์ไม่ออก ก็เอากลอนดีๆไป ดีหรือเปล่าไม่รู้
2 กันยายน 2551 08:24 น. - comment id 21537
มันประกาศปาวปาวอย่างกร้าวแข็ง จะไม่ใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา แต่พฤติกรรมและเหตุการณ์ที่ผ่านมา ไม่เคยแสดงให้เห็นว่ามันจริงใจ มันหวงแหนห่วงใยในอำนาจ ที่มันขาดความชอบธรรมมาแต่ไหน อ้างเหตุผลร้อยแปดแผดเสียงไป ว่าผู้คนส่วนใหญ่ให้มันมา จริยธรรมค้ำใจไม่เคยคิด มันยึดติดกับอำนาจวาสนา เกณฑ์พวกพ้องพี่น้องไทยให้ออกมา เพื่อเข่นฆ่าฟาดฟันไทยกันเอง หัวใจมันอำมหิตผิดมนุษย์ มันโหมจุดไฟชั่วมั่วข่มเหง มันกระทำการใหญ่ไม่ยำเกรง ใช้เลือดไทยละเลงบูชามัน มันคือความอัปยศความอดสู ที่เลือดไทยต้องพรั่งพรูอยู่อย่างนั้น ที่คนไทยกับคนไทยต้องฟาดฟัน ใช่เพราะ มัน หรือไม่นาย ..สามานย์.. แด่.. ทุก "มัน" ที่ใช้ประชาชนเป็นเครื่องมือในการรักษาอำนาจ
2 กันยายน 2551 10:39 น. - comment id 21538
๐ประกาศวุฒิภาวะ ประกาศอนารยะฉุกเฉิน ประกาศถนนราชดำเนิน รี้พลจะเดินประกาศชัย ๐ประกาศแสดงกรรม การกระทำอันสาไถย โล้งแจ้งแสดงใจ อยู่ในวุฒิภาวะ ๐ประกาศประจานโจร ผู้โผนโหนศีรษะ กระโจนจากธรรมะ ไปหานรกภูมิ
2 กันยายน 2551 15:37 น. - comment id 21539
มะคืน.เหตุการณ์
3 กันยายน 2551 17:01 น. - comment id 21540
[1]รายงานจากทำเนียบรัฐบาล ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ปล่อยเวลาผ่านไปก็ไกลเกิน จะสะท้านสะเทิ้นสะทกสะเทือน มีเพียงการตระหนกตกตระหนัก ภาระแห่งความรักของผองเพื่อน มัฆวานรังสรรค์อันรังเรือน ทั้งทำเนียบเสมือนเป็นเพื่อนตาย ทั้งหมด ทั้งมวล มหามิตร ภารกิจศักดิ์สิทธิ์มิตรสหาย ในโฉลกสีเหลืองเรืองระบาย แผ่ขยายมหกรรมราชดำเนิน [2]ในสถานะรัฐบาล ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน อันจะเวียนหมุนกลับให้ยับเยิน พ่อจำเริญรังแต่จะแพ้ภัย พ่อเอย พ่อสมัครผู้สุนทร หลับตา แล้วย้อนยุคสมัย ทุรยุคทุกครั้งเกิดจากใคร จากผู้ที่ไร้จริยธรรม นี่มิใช่การพ่ายแพ้ มีก็แต่ ใจที่สูงหรือต่ำ ใจที่ใหญ่ในภาวะของผู้นำ ปลดตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เปลื้องปลงความสงสาร บริจาคทานการตระหนี่ ต่อตำแหน่งอำนาจบารมี เพื่อพลีต่อมหาปะชาชน [3]รายงานจากทำเนียบรัฐบาล ในสถานการณ์โกลาหล หลังสงครามความตายไปหนึ่งคน ในภาวะจลาจลอันจงใจ รายงานการประกาศ อำนาจเป็นหมันเหมือนป่วยไข้ สถานการณ์สะท้อนกรรมกลไก เป็นใบ้ในปากของพ่อเอย ฯลฯ -----