มาต่อกลอนกันดีกว่า ขึ้นต้นว่าไม่...นะจ๊ะ ไม่เคยมี...ก็จะไม่รู้สึกขาด ไม่เคยวาด...ก็ไม่รู้ว่าทำได้ ไม่เคยใช้...ใช่ว่าจะไม่หมด ไม่เคยจด...ไหนเลยจะจำ ไม่ลองทำ...ก็คงไม่สำเร็จ ไม่กวาดเช็ด...ไหนเลยจะสะอาด ไม่เด็ดขาด...ก็ยืดเยื้อ ไม่เอื้อเฟื้อ...อย่าหวังว่าจะได้ ไม่สบาย...จึงรู้ว่าเคยสุข ไม่อยากทุกข์...อย่าคาดหวัง ไม่อยากพัง...อย่าเบียดเบียน ไม่อ่านเขียน...ก็ไม่รู้ ไม่เคารพครู...ไม่เจริญ ไม่ก้าวเดิน...หรือจะก้าวหน้า ไม่พึ่งสองขา...หรือจะไปถึง ไม่ดื้อดึง...ก็ไม่เสียเวลา ไม่พิจารณา...ก็ต้องพลาด ไม่ประมาท...ก็คงไม่ตาย
22 เมษายน 2551 22:24 น. - comment id 20677
ไม่อาย ก็คงรอด ไม่ตลอด ก็คงจบ ไม่พบ ก็ไม่เจอ ไม่เผลอ ก็ไม่ท้อง ไม่มอง ก็ไม่เห็น ไม่เย็น ก็คงร้อน ไม่นอน ก็คงตื่น ไม่ยืน ก็คงนั่ง ไม่ฟัง ก็คงหนวก ไม่ลวก ก็คงดิบ ไม่หยิบ ก็ไม่หาย ไม่สบาย ก็ไม่หยุด ไม่อุด ก็คงรั่ว ไม่มั่ว ก็คงดี ไม่มี ก็คงหมด ไม่ปด ก็คงจริง ไม่ทิ้ง ก็ไม่เลอะ ง่วง .. ล่ะ
12 กรกฎาคม 2552 16:41 น. - comment id 23409
เคยมีนักเรียน2คนเป็นเพื่อนกัน >>ทั้ง2สนิทกันมาก >>ไปไหนไปด้วยกัน >>สุขด้วยกัน >>ทุกข์ด้วยกัน >>ทั้งสองเรียนที่เดียวกัน >>อยู่หอพักเดียวกัน >>เรียนปีเดียวกัน >>เรียนห้องเดียวกัน >>นอนด้วยกัน >>มีวันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งป่วย >>และเขาอยากทานก๋วยเตี๋ยว >>เพื่อนอีกคนจึงไปซื้อให้ >>และเมื่อซื้อเสร็จก็รีบกลับ >>แต่ระหว่างทาง >>เกิดอุบัติเหตุขึ้น >>เขาเสียชีวิต >>แต่ด้วยความรักเพื่อน >>วิญญาณของเขาก็นำก๋วยเตี๋ยวมาให้เพื่อนและตายไป >>ทำให้เขาหมดห่วงและตายอย่างสงบสุข >>ได้รับข้อควา มนี้แล้วต้องโพสซ้ำ 20 กระทู้ ไม่ใช่ 20 >>copyถ้าไม่ทำ ตามจะเกิดอุบัติเ หตุ อีก 7 ชม.นับถอยหลัง >>ขอโทษนะที่หล อกนี่เป็นกระทู้ท ี่ 20 แล้ว ตอนแรกเราก็ไม่เช ื่อ >>เพื่อนเราในก ลู่ม 5 คน เกิดอุบัติเหตุ