จะไปไหนกันหนอล่ะคุณพี่ ทั้งทั้งที่ปกติแทบไม่เห็น จะเอ่ยลาทำไมไม่จำเป็น อย่ายึดติดประเด็นที่ร้อนรุม คนที่รักเข้าใจเขายังอยู่ พี่อย่าเพิ่งหดหู่จะพาลกลุ้ม โพสกลอนมารับรองแฟนยังชุม หรือต้องออกแรงอุ้มถึงกลับจอ
6 ธันวาคม 2550 17:34 น. - comment id 19741
แหล่งที่มา...ฤทธิ์ ศรีดวง และเพื่อนๆบ้านกลอนที่ เคยใช้คำนี้ หรือ กำลังจะใช้...เน้อ ...ตั้งชื่อกระทู้ให้ตกใจเล่น...
6 ธันวาคม 2550 18:31 น. - comment id 19742
โต๊ะจาย เจงๆ ด้วย ตะกายเข้ามาเกือบไม่ทันเลยค่ะ หล่ยครั้งนะคะโคลอนที่ ป เข้ามาบ้านกลอนแล้ว เห็นอะไรขวางหูขวางตา ทำให้รู้สึกรำคาญ ใจบอกไม่ถูก แต่ ณ ขณะนี้ยังไม่เกิดความรู้สึกว่าจะไป จากที่นี่ (((คงเป็นเพราะมีนิสัยต่อสู้มั้ง เลยไม่ค่อยคิด จะถอยให้ใครสักเท่าไร))) อย่างกรณีคุณฤทธิ์นี่ ป ก็ว่าต้องหาวิธีให้พี่แกกลับมา เทศนาสั่งสอนอีกให้ได้ (ทำไงดีหว่า ยังนึกไม่ออก) ถ้าบ้านกลอนมีไว้แต่นักกลอนฝีมือดีมาทีไรหนีกันหมด นี่ ป ว่าก็ท่าจะไม่ดีเท่าไรนะคะ จึงต้องหาวิธีดึงท่านกลับ มาลงหม้อ เอ๊ยยย มาสร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้คงอยู่ สืบไป ถ้าคุณฤทธิ์ผ่านมาอ่าน ป ก็อยากบอกว่าทำไม ต้องแคร์อะไร ทำไมต้องกลัวอะไร (ดึงมาประเด็น ต่อสู้อีกแระ เอิ๊กกก) ที่นี่เราน่าจะฝากฝีมือไว้อวดชาวบ้าน นะคะ ป หมายถึงฝีมือดีๆ น่ะค่ะ ... อีกอย่างนึงคุณฤทธิ์ เคยบอกไว้ว่า ป เป็นเพื่อนคนแรกที่บ้านกลอนเลยนะคะ ทำไมเวลานี้จะมาตัดช่องน้อยแต่พอตัว หนีกันไปเฉยๆ แบบนี้ล่ะคะ ทิ้งเพื่อนนะนี่ ฉะนั้น..กลับมานะพี่ทั่น...จงมาๆๆ โอมม ป.ล. ขึ้นต้น ก.ไก่ ลงท้ายอะไรไม่รุง่ะโคลอน
6 ธันวาคม 2550 20:32 น. - comment id 19747
... ตั๊บบบบบบบบบบแก.... สวัสดีค่ะ คุณฝน โคล่อน คิดว่าจะลา ไปไหนซะอีก แหมๆๆๆ สวัสดีค่ะ คุณครู ป.ปราณรวี สบายดีไหมคะ ยังคิดถึงเสมอน๊า พี่มัสลินฝากส่งความคิดถึงมาให้ 1 กระบุงโกยค่ะ
7 ธันวาคม 2550 02:57 น. - comment id 19753
เอ่อ.......โคลอนจ๋า งานนี้มีแผลแน่เลย ไม่หัวแตก ก็ ใจสลายล่ะ.... จึ๊ยยส์ ไปอ่านกระทู้พี่ตั๊กแตนล่ะกัน ฝากตอบให้ด้วยนะ เผื่อไม่อยู่จ๊ะ
7 ธันวาคม 2550 03:02 น. - comment id 19754
ฉางน้อย....เก็บดาบเข้าฝัก แล้วกลับบ้าน เดี๋ยวนี้....!!!!!......ที่บ้านมีเรื่องแล้ว...............มอบหน้าที่นี้ให้.....ดูแลให้ดีหล่ะ เอิ๊กส์
7 ธันวาคม 2550 07:52 น. - comment id 19757
***ปราณรวี***ขอโทษน๊า....ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง.....ยังคิดเลยว่าตั้งกระทู้แบบนี้ถ้าไม่มีใครสนใจ...นี่ควรจะพิจารณาตัวเอง....อิอิอิ......ดีใจนะเนี่ยที่ ปใ เข้ามาพูดคุย..... อืมม.....เวลามีอะไรที่ขวางหูขวางตา....ลองคิดว่า บ้านเราหลังนี้เป็นบ้านหลังใหญ่ จำนวนห้องก็มีมากตามจำนวนสมาชิกในบ้าน แต่ละห้อง...ก็จะถูกตกแต่งตามความชอบของแต่ละคน บางคนชอบให้ห้องนอนมีสีเรียบๆ.....บางคนชอบให้ห้องนอนมีสีสัน ก็จะมีของตกแต่งเยอะหน่อย......แต่นั่นคือองค์ประกอบย่อย.......มองรวมๆแล้วที่นี่ก็ยังคงเป็นบ้านที่น่าอยู่และอบอุ่นหลังเดิม........เพียงแต่อาจจะมีการต่อเติมปรับปรุงให้หลังใหญ่ขึ้น.....ตามจำนวนสมาชิกที่เพิ่มขึ้น...ความแตกต่างหลากหลายจึงมีมากขึ้น......แต่ความจริงแล้วก็คือบ้านหลังเดิมที่จุเอาความทรงจำของแต่ละคนที่มีร่วมกันไว้นั่นแหละเนาะ ปล.ขึ้นต้น ก.ไก่ ลงท้าย ป.ปลา ไง...อิอิ ***ฉางน้อย***สวัสดีจ้า...กระโดดเกาะฝาบ้านเลยนิ...อิอิ ดีใจที่ได้เจอ...เพราะ คนนี้มากับรอยยิ้มและทำให้เพื่อนๆยิ้มได้เสมอเลย...........คิดถึง ฉางน้อยนะ ****มัสลิน***...555อย่างงั้นเลยเหรอคะ........แต่ไหนๆก็ทำไปแล้วและมาจากเจตนาดี.......ก็ไม่หวังว่าจะมีใครเข้าใจหรอกค่ะแค่ได้ทำในสิ่งที่คิดว่าควรทำเนาะ......เดี๋ยวไปอ่านกระทู้นะคะ........
7 ธันวาคม 2550 08:11 น. - comment id 19759
อีกแระพี่ฝน พิมโดนต้ม...เปื่อยแล้วเปื่อยอีก พี่ริดกลับมาเหอะ..ป่วนไปทั้งบ้านแย้ว
7 ธันวาคม 2550 08:31 น. - comment id 19761
ดีฮ้า.............คุณโคลอน.............. หุหุ เจนก้อเคยใช้คำนี้มาแล้วววววว........แต่ก้ออย่างว่าอะเนอะ เราอยากเขียนก้อเลยต้องเขียนต่อไป(ก้อไม่มีที่ไหนให้ระบายอ่ะน๊ะ หุหุ)........ที่สำคัญยังมีเพื่อนอีกหลายคนที่เค้ายังหวังดีกะเราและเป็นกำลังใจให้เรา กะแค่คำบางคำ คนบางคน มันคงไม่ทำให้เราอับจนได้.......... ก้อหวังว่าหลังจากใจเสีย.......และเสียใจไปแล้วคุณฤทธิ์จากลับบ้านกลอนน๊ะ............ " คนคนเดียวมันไม่มีสิทธิ์ขนาดนั้น ไม่ทำให้ช้ำถึงตาย ยังงัยต้องรับให้ได้ ชีวิตแค่โดนทำร้าย ................. แต่ที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย............. แค่วันนี้หัวใจสลาย.......... เตือนตัวเองว่าถึงยังงัยฉันยังต้องอยู่ คำว่า "ลวงหลอก"มันก็แค่เจ็บปวด ไม่มีค่า ให้มันทำลายชีวิตไม่ได้........... ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ วู้เย้.........." ปล.ฝากเพลงนี้ให้คุณฤทธิ์ด้วยน๊ะ เจนชอบๆๆอ่ะ ฟังทีไรรู้สึกฮึกเหิม ทุกทีสิน่า
7 ธันวาคม 2550 08:50 น. - comment id 19763
สวัสดีค่ะคุณโคลอน............. เมื่อวานเครียดทั้งวัน...ปวดหัวกับเรื่องพี่ฤทธิ์ เสียใจที่พี่เค้าไปแล้วทิ้งความรู้สึกแย่ๆ บ้านกลอน ไม่อยากให้พี่เค้าคิดแบบนั้น เพราะอย่างน้อยก็ยังมีกลุ่มคนที่ชื่นชอบพี่เค้าอยู่ไม่น้อย ถ้าพี่ฤทธิ์อ่านอยู่ อยากบอกกับพี่ว่า อย่าไปสนใจความคิดตื้น ๆ ของคนแค่คนเดียว ให้พี่กลับมาสร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ต่อไปเถอะค่ะ พวกเรารออ่านอยู่นะคะ
7 ธันวาคม 2550 09:27 น. - comment id 19766
มารอคุณฤทธิ์ด้วยคนครับ กลับมาไวๆเด้อ
7 ธันวาคม 2550 11:46 น. - comment id 19768
***พิมจ๊ะ***อย่าคิดมากเลย...พี่เชื่อว่าเดี๋ยว...ฤทธิ์ ศรีดวง ก็ต้องกลับมาเพราะพวกเราทำคุณไสย กันแระ...อิอิ ***เจน_จัดให้***เมื่อก่อน โคลอน ก็เคยอ่อนไหวนะ เวลาเจอคอมเม้นที่ไม่สร้างสรรค์...แต่ตอนนี้...ไม่มีความรู้สึกนั้นอีกเลย...เหมือนปลงๆยังไงไม่รู้...นานาจิตตังอ่ะ ***ศรรกรา***อย่าเครียดเลยค่ะ...อย่างน้อยเราก็ได้ทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว........ส่วนผลจะเป็นยังไงก็ต้องแล้วแต่อนาคตแหละเนาะ... ***แมวคราว*** มาค่ะ....ปูเสื่อรอกัน
7 ธันวาคม 2550 12:40 น. - comment id 19769
น้ำผึ้งฯว่าคุณฤทธิ์ ต้องเข้ามาเปิดอ่านแน่นอนเลยค่ะ ใช่ไม๊คะคุณฤทธิ์ ถ้ายังไงก็เข้ามาทักทายกันอีกนะคะ ถ้ายังไม่มีอารมณ์เขียนกลอนก็เข้ามาอ่านของเพื่อนๆก็ได้ค่ะ ทุกคนรู้และเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรค่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ แหม..ถ้าคุณฤทธิ์ไม่อยู่อีกคน สีสันของบทกลอนคงจะเงียบไปเหมือนกันนะ...
7 ธันวาคม 2550 20:33 น. - comment id 19781
ไม่มีเวลาเข้ามานาน เข้ามาอีกที บ้านกลอนทำท่าจะเปลี่ยนไป ไม่เป็นไรหรอก เขาไปแอบเลียแผลใจน่ะ คนเราคงไม่ลืมกันได้ง่ายๆหรอก
7 ธันวาคม 2550 23:56 น. - comment id 19787
font color=Cornflowerblue size=3> มะยอมให้ไปง่ายๆหรอก มิตรภาพกว่าจะสร้างได้ ต้องใช้เวลาตั้งนาน ใยจะยอมปล่อยไปง่ายๆ สู้ สู้
8 ธันวาคม 2550 10:39 น. - comment id 19794
นึกว่าคุณโคลอน จะไปลงส.ส จะตามไปเลือกนะเนี่ย มีความสุขเด้อ
11 ธันวาคม 2550 07:21 น. - comment id 19816
***น้ำผึ้งเดือนห้า***หวังอย่างนั้นเช่นกันค่ะ...ความรู้สึกดีดี ส่งต่อถึงกันได้แน่นอนอยู่แล้วเนาะ ***บ้านหมอ***ความจริง...เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในบ้านกลอน มีทุกยุคทุกสมัยแหละค่ะ...ยุคแรกๆก็มีนักเขียนที่ฝีมือดี...หรืออัธยาศัยดีมากมายแต่ก็ค่อยๆหายกันไปตามกาลเวลา... บางท่านห่างหายไปเพราะ ภาระหน้าที่. บางท่านหายไปเพราะเบื่อ.... หลากหลายเหตุการณ์เลยค่ะที่เกิดขึ้น....แต่ โคลอน เชื่อว่าความที่เป็นนักคิดนักเขียน นักฝัน นักจินตนาการ คงจะมีสักวันที่จะได้อ่านผลงานของท่านเหล่านั้นอีก... หวังว่า เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่หายไปจะกลับมาต่อเติมฝันสร้างสีสันให้บ้านกลอนหลังนี้น่าอยู่ ***ยาแก้ปวด***มิตรภาพงดงามเสมอค่ะ... โดยเฉพาะมิตรภาพที่มาจากคนที่มีหัวใจรักในสิ่งเดียวกัน ***คอนพูทน***ถ้าจะลง ส.ส นี่ต้องขายฝัน ก่อนนะคะ...แต่ โคลอน ไม่มีนโยบายจะขายฝันอ่ะค่ะ...