ปันน้ำใจเพื่อ...เพื่อนไทยในชนบท เอื้องอังกูร ผมมีโครงการณ์ดีๆ มาฝากเพื่อนๆ ที่สนใจแบบลุยๆแล้วได้กุศลแรงๆ ปีนี้จะไปที่อำเภออมก๋อยเชียงใหม่ บริจาคของแก่ชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยงนอนในหมู่บ้านบนดอยหนึ่งคืนกับบรรยากาศหนาวเหน็บ แบบนอนนับดาวเพราะไม่มีไฟฟ้า ให้เสื้อผ้าเด็ก ๆ ซ่อมแวมอาคารเรียน เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย งานนี้ต้องเตรียมถุงนอนหรือเต้นท์ไปเองนะครับ เดินทาง 7-10 ธันวาคม 2550 นี้ ........................................ สวัสดีค่ะ คุณเอื้องอังกูร .. เหลือเวลาอีกแค่ยี่สิบกว่าวันเท่านั้น คุณเอื้องอังกูรคงแล้วเสร็จไปกว่าครึ่งแล้วสินะคะ เอาใจช่วยนะคะ ถ้าไง เหนื่อยนักก็พักบ้างนะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง ฟ้ามืดเร็ว ขับรถให้ระวังทาง จีบนางให้ระวังคนที่บ้านไว้..ฮา ล้อเล่นน่า .. อารมณ์ดีเข้าไว้ สดใสนะ จะได้มีพละกำลังเยอะ ๆ อัลมิตราจะมารายงานความคืบหน้าค่ะ ตอนนี้มีผู้แจ้งความประสงค์ที่จะร่วมเดินทางมาแล้วประมาณสามสิบคน เหตุที่มีจำนวนสมาชิกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนั้น ส่วนหนึ่งก็มาจากบรรดาลูกค่ายของคุณเอื้องอังกูร แอบมาล้วงตับความลับแผนการเดินทางที่อัลมิตราแจ้งไว้ในกระทู้ที่แล้ว และก็ติดต่อมา เพื่อให้จัดเตรียมรถตู้เผื่อให้อีกคัน อัลมิตราคงจำกัดไว้ไม่ให้เกินกว่านี้แล้วค่ะ อันที่จริง ที่สันกำแพงก็น่าสนใจเหมือนกันนะ เพียงแต่ว่าติดขัดตรงนี้จะต้องขับรถย้อนขึ้นเหนือไปอีกสองร้อยกิโล เวลาเบียดกันเหลือเกิน อีกอย่างอัลมิตราเมารถด้วย การที่จะต้องเดินทางวกวนบนเส้นทางภูเขาเนี่ย แค่คิด ก็ท้องไส้ปั่นป่วนแล้วล่ะ .. เอาเป็นว่าคุณเอื้องอังกูรติดอัลมิตราไว้หนึ่งมื้อละกัน ไม่ได้ไปร่วมดินเนอร์ขันโตกท่ามกลางลานกว้างที่สันกำแพง ห่อน้ำพริกหนุ่มกับไส้อั่วมาฝากตอนวันมาทำงานก็ได้ .. ฮา ส่วนการเดินทางก็จะเป็นการเดินทางโดยรถตู้สามคัน เคาะเวลาเป๋งเคลื่อนล้อเวลาเดิม ณ สถานที่นัดหมายจุดเดิม เส้นทางการเดินทางไป อ.อมก๋อย ก็เส้นทางเดินตามที่เคยแจ้งไว้ในกระทู้ที่แล้วค่ะ เราอาจเดินทางไปพร้อม ๆ กันก็ได้นะคะ เพราะอัลมิตราทราบว่าจุดนัดออกรถของคุณก็ไม่ไกลนักจากจุดที่อัลมิตรานัดกับคณะไว้ หรืออย่างไร แล้วแต่คุณสะดวก ยังไงซะ ปลายทางคือที่ว่าการอำเภออมก๋อย รถหลายคันการเรียงขบวนขับในระยะไกล เป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยาก แต่ก็จะปลอดภัยในบางช่วงของเส้นทางเปลี่ยว .. ฝากให้คุณเอื้องอังกูรช่วยพิจารณาทางเลือกค่ะ สำหรับของบริจาคก็จะมีเพิ่มเติมอีกเช่นกัน เป็นส่วนที่คาดว่าจะได้รับของประมาณสัปดาห์หน้า ขณะนี้กำลังเร่งประสานงานเพื่อให้ทันการณ์กับการฝากส่งขึ้นไปยัง อ.อมก๋อย ล่วงหน้าก่อน. .. ตอนนี้..มีบางส่วนที่เตรียมพร้อมแล้วกับการฝากส่ง นับแล้วหลายกล่องเหมือนกันนะคะ คงต้องรบกวนให้คุณเอื้องอังกูรทยอยมารับไปบ้างแล้วล่ะ ปล . คุณเอื้องอังกูรชวนคุณภัทรชนไปด้วยป่าว อัลมิตราจะเอาเมี่ยงคำไปฝากเขาน่ะ
10 พฤศจิกายน 2550 19:31 น. - comment id 19493
คุณอัลมิตราขาดเหลืออะไรก็บอกมาน่ะ จะได้ช่วยจัดหามาให้ ช่วงนี้งานยุ่งๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาคุยกันสักเท่าไหร่ แล้วเราไปหนาวรับลมกันที่อมก๋อยกันน่ะ
10 พฤศจิกายน 2550 20:39 น. - comment id 19494
อีกไม่กี่วัน อัลมิตราและคณะเพื่อนจะได้ไปเยือนชาวไทยภูเขา (ปากาเกอญอ) ที่หมู่บ้านแม่สะเต ตำบลนาเกียน อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ โดยถือว่าเป็นการไปร่วมโครงการ "ปันน้ำใจเพื่อเพื่อนไทยในชนบท" ที่คุณเอื้องอังกูร เป็นผู้ริเริ่มจัดทำโครงการขึ้นมา เรียกกันง่าย ๆ ว่า "พ่อค่าย" สำหรับ"ลูกค่าย"อย่างอัลมิตรา ก็ขันอาสาช่วยงานบ้างเท่าที่จะสามารถทำได้ และรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่งที่เพื่อนสมาชิกในบ้านกลอนไทยหลายท่านได้สนับสนุน บางท่านก็ร่วมเดินทางไปด้วยกัน บางท่านที่ไม่ได้เดินทางไปด้วยก็ส่งกำลังใจมาให้ ซึ่งเป็นการพิสูจน์ได้ว่า ในสภาวะการณ์ปัจจุบันนี้ ผู้คนยังไม่ถึงกับแล้งน้ำใจจนเกินไปนัก ยังมีผู้ที่มีจิตใจงดงาม ยอมเสียสละ เพื่อเกื้อหนุนและช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาสกว่า จริงอยู่ที่การเดินทาง และความเป็นอยู่ ในสถานที่ที่จะไปเยือนนั้นทุรกันดารแท้ ๆ โดยที่อัลมิตราได้ชี้แจงต่อผู้ที่แจ้งความประสงค์ว่าจะขอร่วมเดินทางไปด้วยกัน ให้เข้าใจและรับทราบก่อนที่จะยืนยันการตัดสินใจอีกที อย่าเพิ่งผลีผลามตัดสินใจ เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องการกิน การอยู่ จนถึงที่หลับที่นอน ก็ต้องตระเตรียมเองทั้งสิ้น ดังนั้นผู้ที่สภาพกาย..ไม่พร้อม สภาพใจ..ไม่พร้อม ยิ่งต้องคำนึงให้มาก สำหรับการตั้งกระทู้ต่อเนื่องเกี่ยวกับโครงการฯ นี้ ส่วนหนึ่งมาจากต้องการให้เป็นแหล่งข่าว อัลมิตราจะใช้กระทู้นี้เป็นสื่อแทนการติดต่อรายบุคคล (สำหรับผู้ที่อยู่ในคณะเดินทางด้วยกัน) และที่สำคัญใช้เป็นสื่อกลางให้ทุกท่านทราบถึงความเคลื่อนไหว,ความคืบหน้าของโครงการฯ เพื่อยืนยันได้ว่าเป็นโครงการฯ ที่โปร่งใส และสามารถตรวจสอบเช็คข้อเท็จจริงได้ทุกเมื่อทุกเวลา
12 พฤศจิกายน 2550 10:40 น. - comment id 19500
สวัสดีครับ...คุณอัลมิตราสิ่งอย่างตอนนี้ ห่างหายไป 2- 3 วัน ยอมรับว่ายุ่งพอสมควร.... ทุกสิ่งอย่างตอนนี้เริ่มลงตัวไปทุกขณะ...ของบริจาคตอนนี้ก็ได้เกือบครบตามที่ตั้งใจไว้และทำท่าจะได้มากกว่าที่ตั้งใจ...ทั้งหมดทั้งมวลเราจะมอบน้ำใจนี้แก่...พี่น้องไทย..ที่อยู่บนดอยแห่งนั้น.... เตรียมพบกับบรรยากาศที่หลายคนไม่เคยสัมผัส...จะรู้สึกว่า...มีด้วยหรืออย่างงี้ที่เมืองไทย.....เราจะไปเป็นคาราวานครับ....ที่แน่ๆมัวแต่จัดรถให้ลูกข่าย....จัดไปจัดมาปรากฎว่ารถเต็ม ตัวผมเองทำท่าจะไม่มีที่นั่งนะ...อาจจะเอารถไปเองน่ะ...แต่ก็เดินทางร่วมกับขบวนนี้แหละครับ...แต่สบายใจได้แม้หนทางไกลหลายหมื่นลี้....ไม่มีอะไรเป็นอุปสรรค.....หากใจเรามุ่งมั่นที่จะไป....(ขอยืมสำนวนจีนมาใช้หน่อย)....
12 พฤศจิกายน 2550 13:26 น. - comment id 19501
คุณเอื้องอังกูร .. สรุปว่าคุณ fax ไปประเทศไหนก็ไม่รู้ รอ ร๊อ รอ ก็ไม่มาซะที แต่ก็เอาตามที่จดได้ค่ะ เดี๋ยวอัลมิตราจะสรุปตัวเลขแจกแจงใหม่นะคะ โรงเรียนบ้านแม่สะเต หมู่ที่ 1 ต.นาเกียน อ. อมก๋อย จ.เชียงใหม่ อนุบาล 1.......ช 5 .........ญ 5 อนุบาล 2.......ช 6..........ญ 8 ประถม 1.......ช 6..........ญ 3 ประถม 2.......ช 8..........ญ 8 ประถม 3.......ช 15........ญ 13 ประถม 4.......ช 13........ญ 10 ประถม 5.......ช 12........ญ 10 ประถม 6.......ช 27........ญ 16 รวมจำนวนนักเรียน 165 คน ซึ่งอัลมิตราจะต้องปรับจำนวนของ สมุดวาดเขียน+ดินสอสี,กระติกน้ำ,ชุดแปรงฟัน+ยาสีฟัน และอื่น ๆ เพื่อให้เพียงพอสำหรับจำนวนเด็กนักเรียนทั้งหมด ซึ่งแต่เดิมได้รับแจ้งจำนวนน้อยกว่านี้นิดหน่อย เมื่อวานได้รับเสื้อของเด็กผู้หญิง ซึ่งเป็นเสื้อผ้าใหม่จากโรงงาน ยังมีป้ายTAXสินค้าติดอยู่เลย แบนด์เนมซะด้วย บางตัวอยู่ในแพ็คถุงสภาพดีเยี่ยม บางตัวไม่ไได้อยู่ในแพ็คถุง แต่ทุกตัวเป็นเสื้อใหม่ จำนวนร้อยกว่าตัว และได้รับเครื่องดื่มชูกำลัง M(150) ซึ่งทาง บ.โอสถสภาฯ มอบให้จำนวน 2 กล่อง ( 50 * 2 = 100 ขวด) ของที่ได้รับมาเมื่อวานอยู่ที่บ้าน เพราะว่าห้องทำงานไม่มีที่จะไว้ของแล้วค่ะ ประเดี๋ยวตึกจะทรุด .. ฮา ส่วนห้องทำงานก็มี เส้นหมี่สำเร็จรูปกุ๊งกิ๊ง (แบบเป็นชามมีฝาปิด) จำนวน 8 กล่อง ( 36 * 8 = 288 ชุด) และเสื้อผ้า+รองเท้า+กระเป๋าเป้+กระเป๋านักเรียน (ของเก่า แต่อยู่ในสภาพดี ตรวจเช็คแล้ว) อีกสองกล่อง สำหรับ สมุดวาดเขียน+ดินสอสี,กระติกน้ำ,ชุดแปรงฟัน+ยาสีฟัน.. คาดว่าเตรียมการแล้วเสร็จภายในสัปดาห์นี้ ถ้ายังไงแล้ว ส่วนที่เตรียมพร้อมจัดส่งก็จะฝากให้จัดส่งขึ้นไปล่วงหน้า และสำหรับของที่มาภายหลัง ก็คงจะต้องพยายามแบ่งพื้นที่บางส่วนในรถตู้ให้ได้วางจนครบค่ะ แต่ก็พยายามฝากส่งให้ได้มากที่สุด เพื่อที่ว่าจะให้เหลือแต่เพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่จะติดรถไปในภายหลัง จะได้ไม่ฉุกละหุกจนเกินไปนัก และท้ายสุดหวังว่าเงินบริจาคที่ฝากส่งให้คงถือมือคุณเอื้องอังกูรเป็นที่เรียบร้อยและครบถ้วนแล้ว ปล. จัดรถยังไง ลืมนับตัวเองหรือคะ คุณเอื้องอังกูร .. (ล้อเล่น น่า)
12 พฤศจิกายน 2550 14:44 น. - comment id 19502
คุณอัลมิตรา ผมเช็คจำนวนนักเรียนเรีบร้อยแล้วตรงกับคุณ 100% ครับผม....หากจะเตรียมอะไรก็สามารถเตรียมเท่าจำนวนนี้ได้เลย....สำหรับชาวบ้านมีจำนวน 86 ครอบครัวครับ หมู่บ้านใกล้เคียวอีกเป็นร้อย เราก็ จะแบ่งปันไปหากมีมากเกินพอ....มีข่าวดี...เราอาจะมีทุนสำหรับการสร้างห้องสุขา+ ห้องน้ำ เพิ่มเติมอีก 2 ห้อง ใช้งบโดยประเมาณ 15,000 บาท เพราะมีผู้ใจดี (ดีจริงๆ)) หลายรายร่วมกันคนละนิดละหน่อยบริจาคมา ตอนนี้ใกล้ความจริงแล้วครับ ผมจะจัดส่งไปให้ทางโรงเรียนสร้างก่อน เพราะตอนนี้ทั้งโรงเรียนมีห้องน้ำ ประมาณ 4 ห้อง ไม่เพียงพอแก่นักเรียน เราสร้างเพิ่มอีก 2 ห้องน่าจะช่วยเติมเต็มได้ครับ....รับรองสร้างเสร็จก่อนที่พวกเราไปถึงแน่นอนครับผม ต้องกราบขอบพระคุณทุกท่านที่ไม่สามารถเอ่ยนามในที่นี้ได้ที่ใจดีช่วยกัน....เราจะไม่ให้ท่านผิดหวังครับ...ขอบคุณเครือข่ายของคุณอัลมิตราทุกท่านด้วยครับ...ที่ช่วยกันทำให้โครงการครั้งนี้ยิ่งใหญ่กว่าที่คิด....เราทำด้วยใจ พูดจริงทำจริง...ไม่เหมือนนักการเมืองนะครับ (อ้าว...หาเรื่องแล้วไหมหละเรา) ล้อเล่นน่านักเลือกตั้งทั้งหลาย สำหรับของผมจะทยอยไปรับแล้วจะนำส่งไปอมก๋อยไม่เกินวันที่ 27 / 11/50 แน่นอนครับ
13 พฤศจิกายน 2550 07:50 น. - comment id 19506
หนาวไหมหนาวไหมเด็กน้อยเอ๋ย ? ฤๅ หนาวจนเคยโปรดเปรยค่า "หนาวนี้หนาวไหนไม่นำพา รอพี่พี่มาเอื้ออุ่นไอ" เหนื่อยไหมเหนื่อยไหมครูดอยเอ๋ย ? ครูยิ้มแย้มเผยความแจ่มใส "อยู่ห่างจากกรุงฯ ฟุ้งวิไล แต่ก็สบายใจท่ามดงดอย" เหนื่อยไหมเหนื่อยไหมหมอแป๊ะเอ๋ย ? ฅนค้นฅนเอ่ยอยู่อมก๋อย "เป็นหมออาสานะเกลอกลอย เหนื่อยก็แอบสอยดาวเดือนกิน" เหนื่อยไหมเหนื่อยไหมชาวเขาเอ๋ย ? ชาวเมืองเอื้อนเอ่ยชวนถวิล "อยู่อย่างพอเพียงเยี่ยงชาวดิน เหงื่อกายไหลรินก็อดทน" ... ร้อยคำง่าย ๆ มาฝากค่ะ คุณเอื้องอังกูร จะได้มีรอยยิ้มบรรเทาอาการเหน็ดเหนื่อย เข้าใจค่ะ ว่าคุณต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างมากในการณ์นี้ อย่างน้อยก็ขอให้นึกถึงใบหน้าของเด็ก ๆ ที่นั่น ใบหน้าของชาวดอยที่รอคอยพวกเรา ความปลื้มปิติเช่นนั้น มันยากที่จะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรจริง ๆ ใครที่จะคิดว่า เพื่อสร้างภาพ เพื่อเอาหน้า ก็ปล่อยให้เขาคิดไป หรือถ้าจะมีใครเข้ามาแทรกซึม เพื่อสร้างความโกลาหลในภายหลัง ก็ขอให้คุณเอื้องอังกูรอภัยให้เขานะคะ เพื่อที่ว่าการบริจาคทานในครั้งนี้จะได้ปราศจิตที่หมองหม่นใด ๆ ค่ะ ... ต้นเดือนหน้าจะมีงานใหญ่รออัลมิตราอยู่งานหนึ่ง คุณเอื้องอังกูรคงพอจะทราบแล้วกระมังว่าคืองานอะไร ไม่ทราบเหมือนกันว่าคุณเอื้องอังกูรจะต้องลงแรงอีกหรือเปล่า แต่คราวนี้เห็นทีอัลมิตราจะเลี่ยงไม่พ้น แต่ก็จะพยายามดูแลตัวเองและเซพกำลังไว้บ้าง เพื่อไปหนาวลมที่อมก๋อยค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ปล. ตอนแรกว่าจะเขียนกลอน "ผีบ้าแห่งอมก๋อย" ก็กลัวหมอแปะจะวิ่งไล่เหยียบเอา .. ฮา
13 พฤศจิกายน 2550 09:18 น. - comment id 19509
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา งดงามมากครับสำหรับลำนำกวี....ได้บรรยากกาศและเห็นภาพ....ความรู้สึกและมิตรภาพเราเดินทางมาถึงจุดหมายแล้วครับ...และเราจะเดินต่อไป...เพื่ออุดมการณ์ของเรา...รอยยิ้ม...เสียงหัวเราะที่ใสซื่อและไร้เดียงสา คือยาวิเศษที่ทำให้เราหายเหนื่อยครับ....เพียงหนึงเดียวเหลียวหลัง.....นับพันยังรอคอย....เราจะไม่ยอมให้พวกเขาคอยเก้อครับ
13 พฤศจิกายน 2550 21:12 น. - comment id 19516
ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณเอื้องอังกูรและเพื่อนๆทุกคน..หนาวนี้...ไออุ่นจากเมืองหลวงจะห่มคลุมอมก๋อยให้หายเหน็บหนาว... พลิ้วลมหนาวเยือนมาอีกคราแล้ว หยาดน้ำค้างดั่งเก็จแก้ววับแววใส สายหมอกขาวครอบคลุมดั่งกุมใจ หนาวคราวนี้เทียบครั้งไหนก็คล้ายกัน เพียงเสื้อเก่าหม่นบางห่มร่างน้อย ทุกคืนคอยผิงไฟคลายโศกศัลย์ เห็นคนอื่นสวมผ้าใหม่ใส่ทุกวัน ส่วนตัวฉันเพียงผืนนี้เหมือนปีกลาย รอสายธารน้ำใจจากน้องพี่ แบ่งอุ่นไอไมตรีให้หนาวหาย แม้เพียงนิดผืนน้อยมิมากมาย คงอุ่นกายกว่าห่มฟ้าคราหนาวเยือน พลิ้วลมหนาวพัดมาอีกคราแล้ว คงมิแคล้วหนาวกายใครจักเหมือน ท่ามหมอกขาวน้ำค้างกลางดาวเดือน อย่าลืมเลือนน้องน้อยบนดอยเดิม
14 พฤศจิกายน 2550 09:26 น. - comment id 19524
สวัสดีครับ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ เป็นความงดงามอย่างบรรจงและอย่างจริงใจสัมผัสได้ด้วยอักขราที่ยิ่งใหญ่ครับ...ขอบคุณอย่างจริงใจกับลำนำกวีที่ทรงคุณค่า...ทำให้มีชีวิตและกำลังใจครับ
14 พฤศจิกายน 2550 10:10 น. - comment id 19527
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณเอื้องอังกูร .. พวกเขาจะไม่รอเราเก้อแน่ค่ะ :) ช่วงนี้อัลมิตราไล่อ่านข้อมูลของที่นั่นจากอินเตอร์เน็ต ไม่ว่าจะเป็นลักษณะภูมิศาสตร์ หรือสภาพความเป็นอยู่,การดำเนินชีวิตของผู้คนที่นั่น ตลอดจนถึงเรื่องอื่น ๆ ที่พอจะค้นหาได้ พบว่าถิ่นที่พวกเขาอยู่นั้นช่างเป็นถิ่นที่ทุรกันดารจริง ๆ อยากจะจัดเตรียมอะไรอีกหลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างเพื่อพวกเขาด้วยซ้ำไป แต่ก็คงทำได้ตามกำลัง ที่หวังไว้ในใจคือ .. การเดินทางไปในครั้งที่จะถึง..นี้ คงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ใครต่อใครจะยื่นมือไปช่วยเหลือพวกเขา น้องต้นปี .. เห็นบอกว่าจะขอซ้อนชอปเปอร์อ้ายนกเดี่ยวอยู่มิใช่เหรอ ตอนนี้เขาปรากฏตัวที่กระทู้นี้ คงต้องขออนุญาตกันเอาเองแล้วล่ะ คิดว่า ถ้าไม่มีแม่หญิงมาเกาะเอวอยู่ก่อนแล้ว ก็ไม่น่าจะผิดหวังนะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. บทกลอนอ่านแล้วได้ใจดีค่ะ ถ้าไงแล้ว ช่วยใจดี พาน้องต้นปีฝ่าลมหนาวสักครั้งนะคะ ยังไงซะถ้าจะให้ดี ก็พาตะลุยตั้งแต่ อมก๋อย จนถึง ออบหลวงละกัน .. เด็กจะได้ไม่งอแง น่ะ