อะไรกัน!คนอ่านงานแค่เนี๊ย อุตส่าห์เสียเวลาหาความหมาย ค้นสัมผัสอักขระซะวุ่นวาย สะกดคำก็สบายไม่ผิดเลย ทั้งคำเป็นคำตายก็รายล้อม พยางค์พร้อมแปดเก้าเราผ่าเผย สัมผัสนอกและในไม่เฉยเมย ระหว่างบทไม่เคยจะหลงลืม มีอะไรอีกหนอขอช่วยชี้ ผองเพื่อนพี่ทำไมถึงไม่ปลื้ม กระทู้อื่นคนมากอยากขอยืม มาด่ำดื่มกลอนนี้ให้ดีใจ เราก็มีสัมมาคารวะ ทั้งวรรณะผ่องผุดสุดสวยใส อีกมนุษยสัมพันธ์นั้นกว้างไกล แล้วทำไมกลอนเราไม่เข้าตา เคยดูหนังฟังเพลงบรรเลงรส เน้นบาทบทพระนางยิ่งกังขา อีกนักร้องเสียงดีทั้งลีลา แต่ได้มาแค่กล่องซองรางวัล เหมือนดังกลอนกวีที่ประกวด เขียนอ้างอวดอิงอ้างคิดสร้างสรรค์ แต่คนไม่ชื่นชมนิยมกัน คงเหมือนฉันที่ไร้ ใครมาแล
นิลวรรณ 13 ต.ค. 2550 12:17 น. - ID 5474 
1450
2
0
15 ตุลาคม 2550 22:20 น. - comment id 19143
หน้าส่วนตัว
คนบางคนชอบอ่านไม่หาญตอบ
บางคนชอบแต่ติไม่ริเขียน
คนบางคนอ่านได้ไม่เคยเรียน
บางคนเพียรแทบตายอยากอายกัน
บ้างสละเวลามาเขียนบ้าง
ก็อ้างว้างไร้คนซึ้งจึงโศกศัลย์
ผมเห็นด้วยเห็นทั้งสิ้น..คุณนิลวรรณ
อุตส่าห์ฝันต้องสลายมลายไป
มีเพียงไม่กี่คนที่ทนสู้
ช่วยเชิดชูเพื่อนนักกลอนที่อ่อนไหว
ผมหนึ่งละจะช่วยด้วยหัวใจ
มีอะไรบอกนะจะช่วยกัน
ขอแต่ความจริงใจอย่าได้หลอก
จะขอบอกทั้งกาพย์กลอนและโคลงฉันท์
บทกวีชนิดใดได้ทั้งนั้น
ขอแต่ท่านบอกมาไม่อาทร
ขอชื่นชมคุณนิลวรรณประพันธ์เก่ง
กลอนบรรเลงเรียบเรียงเคียงอักษร
สมเป็นที่บทประพันธ์ชั้นครูกลอน
ทุกบทตอนอ้อนดีมีอารมณ์
จะของ้อด้วยใจไว้สักนิด
อย่าเพิ่งคิดตัดใจให้ขื่นขม
เว็บกลอนไทยคงไร้ค่าไม่น่าชม
เอ๊ะนี่ผมลงยังไง..กระไดหาย....
....กระไดจ๋า...กระไดอยู่หนายยยย....
17 ตุลาคม 2550 11:18 น. - comment id 19155
นั่งอมยิ้ม เมื่อยล คนมาเยี่ยม น้ำใจเปี่ยม จนปลื้ม ลืมอ่อนเปลี้ย ต้องขอบคุณ นะคะ ที่จะเคลียร์ ส่งแรงเชียร์ มาช่วย อีกเชิดชู เทวดา เดินดิน มาด้อมด้อม เราก็พร้อม ประพันธ์ ตามท่านภู่ เพราะจิตใฝ่ ใจฝัน อันเฟื่องฟู ให้กลอนอยู่ นานยาว และยั่งยืน นำกระได มาดาม ให้ลงได้ หากท่านไร้ ที่ลง จงราบรื่น ร่วมร้อยคำ ย้ำค่า ให้คงคืน แสนเต็มตื้น มีคนตอบ ขอขอบเตียง..อิอิ ขอบคุณที่มาคอมเมนท์ค่ะ ยินดีที่รู้จักนะคะ
17 ตุลาคม 2550 17:19 น. - comment id 19159
อ่า...อย่าเพิ่งน้อยใจไปนะคะ...มีฝีมือดีขนาดนี้ อีกไม่นานต้องมีคนอ่านกันตรึมแน่นอนเลยค่ะ...ตอนนี้แค่ได้ทำสิ่งที่รักอย่าเพิ่ง ท้อใจแล้วหนีกันไปไหนนะคะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ...ไว้จะไปอ่านกลอนค่ะ...สู้ๆค่ะ
17 ตุลาคม 2550 23:46 น. - comment id 19164
คุณ โคลอน ขอบคุณในน้ำใจไมตรีด้วยใจจริงค่ะ เป็นครั้งที่สอง ที่คุณมาคอมเมนท์งาน ครั้งแรกเป็นการคอมเมนท์ทางอ้อม คุณคงไม่รู้ตัว คุณแนะนำให้เราสมัครสมาชิกไงคะ จำได้ไหมแต่เป็นคนนอกค่ะ แต่เราสมัครนานแล้วล่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามา ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
18 ตุลาคม 2550 07:19 น. - comment id 19166
อ้า....นึกออกแล้ว....คุณแจ๋ม...ที่เราเจอกันในบทกลอนของ คุณ ภู ภัทรชน ใช่มั๊ยคะ .....ยินดีที่ได้รู้จักนะคะเดี่ยวแอบดอดเข้าไปบ้านคุณ ภู จิ๊กกลบทนั้นมาโชว์หน่อย...อิอิ เกลียวกลอนกลบท เกลียวรัก กล่อมกมล... กลกลอน สดสวย ด้วยอักษร... กลเกลื่อน มอบเธอ ด้วยใจ... ไม่ร้างเลือน ติดเตือน จินต์ไว้ ...ไม่ร้างลา นานแล้ว คร่ำครวญ... ให้หวนไห้ จึงมา ฝากใจ ...ให้หวนหา หวังเธอ ต้อนรับ... ฉันกลับมา อย่าทำเห็นหน้า... ฉันกลับเมิน คิดถึง มิจาง... ยามห่างหาย อย่าคิดกลับกลาย... ยามห่างเหิน อยากอยู่ แนบข้าง... ร่วมทางเดิน ยินดี เผชิญ... ร่วมทางเดียว เกลียวกลอน ลำนำ... ย้ำยึดแน่น รักเธอ สุดแสน... ย้ำยึดเหนี่ยว อย่าลืม สัมพันธ์... มั่นกลมเกลียว หนึ่งเดียว เธอฉัน... มั่นกลมกลืน แจ๋ม 04 ต.ค. 50 - 08:33 IP 222.123.157.161
18 ตุลาคม 2550 08:10 น. - comment id 19168
คุณ โคลอน ดีใจจริงที่คุณจำได้ ไม่เคยเจอใครแบบคุณ เราประทับใจจริงๆ คุณเป็นคนจริงใจเหลือเกิน อุตส่าห์ตามไปคอมเมนท์ทุกกระทู้ บ้านกลอนไทยคงมีคนน้ำใจงามเหมือนคุณมากมายนะคะ ไม่รู้จะตอบแทนความมีน้ำใจของคุณอย่างไรถึงจะเหมาะสม ขอเวลาเราสักนิดนะคะ ขอติดตามดูงานคุณสักหน่อย ขอบคุณในมิตรภาพที่งดงาม ยินดีที่ได้รู้จักที่สุดค่ะ
19 ตุลาคม 2550 18:23 น. - comment id 19175
ง่า...เขิลนะคะเนี่ย...นิลวรรณ ให้เกียรติ โคลอน เกินไปแล้วค่ะ...
(อายม้วนๆ) บ้านกลอนไทยเต็มไปด้วยผู้คนที่มีน้ำใจมากมายเลยค่ะ...ถ้า นิลวรรณ อยู่ไปนานๆแล้วจะสัมผัสได้...ถึงความอบอุ่น........จะรออ่านผลงานนะคะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ