แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต 1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก พร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม ่ไม่ค่อยหิว" นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม
13 สิงหาคม 2550 23:43 น. - comment id 9048
16.....สวัสดีค่ะคุณลุง เพิ่งกลับมาคะ ตอนสามทุ่มแระ รถติดจัง โห แอบนินทาเค้าด้วย ไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย แต่ไปเล่นน้ำทะเลด้วย ไล่จับปู 5555 ถ่ายรูปกะทะเล พระอาทิตย์ตกดินด้วย ห้ามอิจฉาล่ะ ขากลับจากทะเล พี่ชายไล่ให้นั่งกะบะท้ายรถ กลัวข้างในรถเลอะ 5555 พวกที่เล่นน้ำทะเลด้วยกันมองหน้า หัวเราะกันคิกคักๆ แต่เล่นน้ำทะเลมาแล้ว นั่งโต้ลม หนาวอ่ะ ...... ไม่ได้ร้องไห้ ไม่ได้ขี้แยสักหน่อย
13 สิงหาคม 2550 23:47 น. - comment id 9049
17.....กลับไปหาแม่คราวนี้ แม่ยิ้มแก้มปริ ปากแทบถึงหู 555555 ก็ลูกๆไปกันครบทีมนี่นา แถมตกเย็นพวกขี้เหล้าก็ตั้งวงกินเหล้ากันอีก เฮฮาไม่เลิก เรานั่งฟังพวกขี้เมาเล่านิทาน กันยังอดหัวเราะกะพวกเขาไม่ได้ 5555 เอ.... ขี้เมาเหมือนใครน๊า เหมือนใครหว่า กิ๊วๆๆๆ ( ขอแรงพวกพี่ๆญาติๆข้างบ้านทำหลังคาโรงรถใหม่ไง เลยเลี้ยงพวกเขาสักหน่อย ) ระหว่างที่พวกเขาทำหลังคา พวกเราแอบหนีไปเล่นน้ำทะเล 555
14 สิงหาคม 2550 00:08 น. - comment id 9050
16 - 17.....อ่ะๆ ลืมไปๆ ลืมบอก คุณลุงว่า วันแม่ปีนี้ กลับไปกอดแม่ หอมแก้มแม่แล้วน๊า หอมแก้มแม่หนึ่งฟอดโตๆแล้ว เย้ๆๆๆ ..... คุณลุงอิจฉาอ่ะดิ กิ๊วๆๆๆ อยากโดนหอมป่ะ อยากให้หอมป่าว เอียงแก้มมาเด๊ๆ เอียงมาๆๆ .... คุณลุงคะ หากว่า คุณลุงไม่ได้หอมแก้มคุณแม่ ฉางน้อยอนุญาตให้ลุงหอมแก้ม แม่คุณ ได้น๊า ไม่ว่ากัน อิอิ ทดแทนกันได้ค๊า 55555 อิอิ
14 สิงหาคม 2550 08:00 น. - comment id 9052
เพื่อลูก แม่ทำได้ทุกอย่าง ลูกควรเข้าใจ ในความรักของแม่ "แม่ผู้ยิ่งใหญ่"
14 สิงหาคม 2550 11:00 น. - comment id 9053
21.....สวัสดีค่ะ คุณวิภาวดี ใช่แล้วคะ เพื่อลูก แม่ยอมได้ทุกอย่าง ...และแล้ว วันแม่ปีนี้ ฉางน้อยก็กลับไปกอดแม่แระด้วยน๊า แม่ยิ้มแก้มปริ อิอิ หอมแก้มแม่ หนึ่งฟอดใหญ่ๆๆๆ ... อ่อ ลืมบอกว่า พาแม่ไปเล่นน้ำทะเลด้วย อิอิ ที่จริงแล้ว ลูกอยากเล่นต่างหาก อ้างแม่ไปง้านน 5555 5555 .. อ่ะน่ะๆ ๆห้ามๆ ห้ามอิจฉาน๊า ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ
8 สิงหาคม 2550 21:43 น. - comment id 9287
2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกิน ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆ ผม แม่จะ แทะกินเศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า "ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม
8 สิงหาคม 2550 21:44 น. - comment id 9288
3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็กๆ น้อยๆ จากโรงงานมาทำที่บ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน "แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก" แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ" ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม
8 สิงหาคม 2550 21:46 น. - comment id 9289
4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลาย ชม. เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่ เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว.. แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ" นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม
8 สิงหาคม 2550 21:48 น. - comment id 9290
5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเพียงไร คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆ บ้านท่านเป็นคนดี พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ.... เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯ เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่ แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า "แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว
8 สิงหาคม 2550 21:49 น. - comment id 9291
6. ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆ ที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่ (ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล) แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก แม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6
8 สิงหาคม 2550 21:51 น. - comment id 9292
7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า.. ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน" ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม
8 สิงหาคม 2550 21:54 น. - comment id 9293
8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ.. ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รัทันที แม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบาก ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืนจากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ "ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว" นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผม แม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลง และจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับหลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง ..............................
9 สิงหาคม 2550 12:52 น. - comment id 9299
ซึ้งจัง
10 สิงหาคม 2550 14:04 น. - comment id 9302
พูดจริง ลูกบางคนหรืออาจหลายคนไม่ยอมโตก็มี . ใช่ไหม.
10 สิงหาคม 2550 14:08 น. - comment id 9303
น้ำตาจะไหล กุหลาบให้แม่
10 สิงหาคม 2550 20:44 น. - comment id 9307
..มาอ่านเรื่องดีๆ จากน้องฉางน้อยค่ะ
10 สิงหาคม 2550 21:16 น. - comment id 9308
8..... จะเอาซึ้งไปนึ่งขนมอะไรอึกคะ คุณชายปลายตะวัน อิอิ วันแม่กลับบ้านป่าวววว รักแม่ให้น้อยๆ แต่รักให้นานๆน๊า อิอิ ล้อเล่งๆๆ ย่ะ
10 สิงหาคม 2550 21:19 น. - comment id 9309
9.....ซาหวักลีน่อ คุงลุงจุด ฮ่อๆ ช่ายเลี้ยวๆ บางคง โตแต่ตัว แต่จายม่ะยอมโต อิอิ เหมือนใครว๊า ....ส่วนฉางน้อยโตทั้งตัวและหัวใจ กั๊กๆๆ วันแม่ปีนี้ น้องสาวปิ๊กบ้านโตยเน้อ ปี้จายรอรับน้องสาวโตยเน้อ ไปแอ่วกัน กาดสวนแก้วไง ฮี่ ฮี่
10 สิงหาคม 2550 21:21 น. - comment id 9310
10.....สวัสดีค่ะ คุณกวีปกรณ์ ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ รักแม่ ไม่ใช่ว่ารักแค่วันแม่ 365 วันใน1ปี รักแม่ทุกวัน เนอะๆๆๆ วันไหนแม่ให้ตังค์กินหนมมากหน่อย ก็รักมากกว่าวันอื่นๆ 555555555
10 สิงหาคม 2550 21:24 น. - comment id 9311
11..... สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว วันแม่ปีนี้ ฉางน้อยปิ๊กบ้านคะ ไปเยี่ยมบ้านโตยเน้อ เย้ๆๆๆๆ พรุ่งนี้ได้กลับบ้านแว้ววววววว ไปไหมคะพี่ดอกแก้ว ไปกินลำไย อิอิ ..... ขอบคุณที่แวะทักทายคะ
12 สิงหาคม 2550 13:31 น. - comment id 9318
13... โตเท่าไรเชียวฟะ... โธ่ ยังทำเป็นแมงโม้ได้อีกแน่ะ ตอนนี้ไม่ใช่ไปนั่งตกปลาจับปุที่ทะเลไหนแล้วหรือฟะ หรือกอดแม่ร้องไห้โยเยขี้มูกโป่งๆๆไม่ไปไหนอยู่ม้างงงงง...
12 สิงหาคม 2550 13:42 น. - comment id 9319
จักรวาลหว่านหวังพึงบังเกิด ชีวิตเพริศพรายทุกข์สุขที่เห็น อนิจจัง...อลังการยังเป็น รักแม่อย่าแค่เล่นเช่นละคร
13 กันยายน 2550 10:17 น. - comment id 18621
............ คิดถึงแม่จัง...
19 ตุลาคม 2550 23:35 น. - comment id 19179
ชาติหน้ามีจริง ขอเกิดเป็นลูกแม่ ขอชดใช้และตอบแทน....ที่ชาตินี้ลูกไม่ดีพอสำหรับแม่ ....ลูกเคยทำให้แม่ผิดหวังอยู่หลายครั้งหลายครา .....ขอให้แม่เสวยทิพยสมบัติในสัมปรายภพ