ครั้งนี้ผมขอเปิดประเด็นอย่างตรงไปตรงมา อาจจะเผ็ดร้อนบ้างก็ใคร่ขออภัยใครต่อใครที่ไม่นิยมนัก กับประเด็นกระทู้ครั้งนี้ 1.การลงกลอนอย่างเหมาะสม เน้นคุณภาพ ใช่ปริมาณ กรคิดว่าคงไม่ต้องชี้แจงเรื่องนี้มากนัก เพียงแค่เห็นใจเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ บ้าง เพราะเรื่องการลงบทกลอนที่มากเกินไป ก็ทำให้พื้นที่สาธารณะในการนำเสนอผลงานของเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็น้อยลงไปด้วย หากชื่อสมาชิกยังคงอยู่ ก็น่าจะยั้งอย่าเพิ่งลงบทกลอน เก็บไว้เสนอวันต่อไป หากลงเพียงวันละบท แต่ชื่อคงอยู่ ก็ลงได้ไม่น่าจะเป็นไร เพียงแต่บางคนลงวันละ 3-5 ถ้าจะลงอีกก็เกินไป เห็นใจสมาชิกคนอื่นดีไหมครับ 2.การใช้ขนาดตัวอักษรของชื่อผลงาน ใหญ่เกินไป การใช้ตัวอักษรก็มีผลต่อพื้นที่ของการนำเสนอผลงานอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน หากต้องการสร้างจุดสนใจ ก็น่าจะใช้การสร้างสรรค์ชื่อเรื่องให้ดึงดูด หรือสีตัวอักษรก็ได้ ไม่น่าจะใช้ตัวอักษรที่ใหญ่เกินความเหมาะสม เพราะที่ผู้ดูแลระบบจัดไว้ก็เหมาะสมดีอยู่แล้ว กรขอความร่วมมือด้วยครับ หากสมาชิกทุกคนยังคงมีน้ำใจให้แก่กันและกัน น้ำใจสมาชิกบ้านกลอนไทยงดงามเสมอ ผลงานงามคนก็ตามอ่านเสมอ กรเชื่ออย่างนั้น ทุกคนคิดอย่างงั้นไหมคับ ปล. กระทู้นี้ไม่ได้สร้างเพื่อตำหนิ แต่เพื่อขอร่วมมือเท่านั้น หวังเพื่อน ๆ พี่ ๆน้องๆสมาชิกจะมีวิจารณญาณในการตัดสินใจ ว่าเหมาะสมไหมต่อการกระทำของตนเอง
25 มิถุนายน 2550 10:55 น. - comment id 18366
บางครั้ง..สิ่งเล็กๆที่เรามักมองผ่านไปเสมอ นั่นคือน้ำใจ... แวะมาอ่าน..และยกมือสนับสนุนค่ะ
25 มิถุนายน 2550 11:17 น. - comment id 18367
ใช่แล้ว . . .เห็นด้วยจิ . . .
1 กรกฎาคม 2550 07:53 น. - comment id 18369
สวัสดีครับน้องกร พี่เห็นด้วยกับน้องในหลายๆกรณี แต่ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ อาจเกิดจากการที่ ไม่ได้มีกฏระเบียบชัดเจนหรือเปล่า จึงทำให้นักกลอนนักกลอนมือใหม่เข้ามาหัดเขียน ถ้าเราจะเลือกผลงานดีๆ คงต้องชี้แจงให้ชัดเจนด้วยมีบางคนที่เขาเขียนแค่ 2 บท ลงถี่ยิบ พี่ก้ว่าไม่ค่อยเหมาะน่าจะให้เป็นเรื่องเป็นราวไปในบทเดียวดีกว่า แต่พูดก็พูดเถอะ พี่เขียนอย่างมากวันละบทก็หมดเวลาแล้ว งานที่ทำอยู่เยอะ แต่ที่เขียนนี่นะ เพราะกลอนคือบทกวีที่สร้างสรรค์คนให้คิดคำเพราะๆเสนาะโสตมาให้อ่าน อีกทั้งยังเป็นการ ถ่ายทอดเรื่องราวบันทึกเป็นประวติศาสตร์ ด้วยอักษรที่อ่านแล้วสบาย ในรุปแบบของบทกลอนด้วย ที่เคยเขียนแม้จะเป็นเรื่องเศร้า เหงา อกหัก ก็แค่เรื่องที่พี่เขียนสมมุติขึ้น ชีวิตตัวเองสมบูรณครบถ้วนทุกอย่าง แล้วที่พี่แสดงความคิดว่าน่าจะเปิดโอกาสให้คนที่สนใจการเขียนได้มีครุดีๆที่นี่แนะนำน่ะ แล้วแต่น้องกรนะ ถ้าจะไม่ให้ใครเข้ามาเขียนอะไรที่ไม่ตรงเจตนา หรือไม่อยากสร้างนักกวีคนใหม่ ก็แล้วแต่น้องนะ ..
1 กรกฎาคม 2550 10:44 น. - comment id 18372
สวัสดีค่ะทุกท่านที่บังเอิญเข้ามาอ่าน..อิอิ ป. ตามอ่านกระทู้นี้มา 2-3 วันแระ...จากเจตนาของ จขกท. อ่านความได้ว่าระยะนี้ (และระยะนึงที่ผ่านมา) บ้านกลอนเกิดปัญหาหลายอย่างอันเกิดจากการลงกระทู้กลอน ที่มีจำนวนมาก (จากการสังเกตของ ป. "ส่วนใหญ่" เป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่เพิ่งสมัคร เข้ามา จึงอยู่ในช่วงที่อยากระบายความคิด หรืออะไรก็แล้วแต่ลงมาในหน้าเวปบอร์ด แห่งนี้...และจากการสังเกตระยะนึงเหมือนกัน ป.ก็พบว่าเขาอยู่ไม่นานก็ทิ้งไป..คนใหม่ ก็เข้ามา..) ซึ่งประเด็นที่คิดว่าเป็นปัญหาในกรณีนี้คือในแต่ละวันนักเขียนได้ลงกระทู้กลอนกันมาก เกินกว่า 2,3,4,-5 กลอนต่อวัน ซึ่งทำให้มี "ปริมาณ"ของกลอนบนหน้าแรกมากจนดัน กลอนของคนอื่นตกหน้าไป.......ป.ก็เห็นด้วยในกรณีนี้...เพราะเคยสังเกตค่ะว่าถ้ามีคน เขียน 5 เรื่องต่อวันซัก 4 คนในวันนั้น ทั้งหน้ายาวเหยียดไปด้วยกลอนเรื่องละ 1 บทๆๆๆ เต็มพรึ่บไปหมด...เห็นแล้วก็เซ็งรมณ์ค่ะ ก็เคยคิดจะลงไปคอมเมนต์ในกลอนพวกเขาเหมือนกันนะคะ (กะพูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อม) อยากบอกว่าให้รวมๆ กลอน 5 เรื่องที่ว่าน่ะมาไว้ด้วยกันในเรื่องเดียวกันซะจะดูดีกว่า เขียน 4 บรรทัดแล้วส่งๆๆ ...เพราะการเขียนกลอนมากกว่า 1 บท จะช่วยให้เราได้พัฒนา การเขียนในเรื่องของสัมผัสระหว่างบทด้วย...ไหน ๆ ก็ได้มาระบายความคับข้องใจต่างๆ ในรูปของกลอนแล้ว..ก็พัฒนาการเขียนกลอนไปด้วยเลย..ได้แบบ 2 in 1 ซะอีก..แต่ เท่าที่สังเกตมา ส่วนใหญ่มาลงๆๆ แล้วก็ไป ไม่ได้มาต่อกลอน พูดคุยกันซักเท่าไร..ฉะนั้น กรณีเช่นนี้ถือได้ว่ามาแต่ปริมาณค่ะ...ไม่เน้นคุณภาพ..ไม่เน้นสังสรรค์กะใครด้วย...... นี่เป็นความเห็น ป ค่ะ ... ใครจะเห็นเป็นอย่างอื่นก็แล้วแต่ ช่วยไม่ได้..... .........................................................................................มีต่อ
1 กรกฎาคม 2550 11:04 น. - comment id 18373
คราวนี้ขอต่อในเรื่อง "กฏ-ระเบียบ" ป. คิดว่าคนที่เข้ามาใช้อินเตอร์เนตเพื่อการใดๆ ก็ตามได้นี่เป็นคนมีสามัญสำนึกค่ะ แต่จะเป็น สำนึกไปในทางไหนก็ขึ้นอยู่กับพื้นฐานและเบื้องหน้าเบื้องหลังของแต่ละคน......บางครั้งการ ประกาศกฏ-ระเบียบก็ไม่จำเป็นต้องมีในทุกที่...เนื้อที่ตรงนี้ไม่ใช่สถานที่ๆ คนไม่มีจรรยาเข้า มาใช้ ทุกคนมีการศึกษา มีสถานภาพทางสังคม (ถึงจะแตกต่างกันไป ก็ไม่น่าจะเป็นประเด็นสำคัญ) ฉะนั้นสำหรับ ป.คิดว่าการประกาศออกมาเป็นลายลักษณ์อักษรก็งดเว้นได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น...ที่ผ่านมา ป.ก็สังเกตเห็นอีกว่าหลายๆ คนพยายามทำอะไรที่มันแตกต่างไปจาก บรรทัดฐานของสถานที่แห่งนี้........ตัวอย่างที่ จขกท. ยกมาคือการใช้ขนาดของตัวอักษรในการ ตั้งชื่อเรื่อง....ปกติเวปก็กำหนดมาให้แล้วอัตโนมัติ...ป.ก็เห็นว่า 99% ของคนที่มาลงกลอน ปฏิบัติตามด้วยดี.................แต่ 1% ที่เหลือนั้น ป.เพิ่งสังเกตเห็นว่าเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง ไม่เข้าใจว่าการที่บางคนเลือกใช้ขนาดตัวอักษรให้ใหญ่กว่าชาวบ้านนั้น...ทำเพื่ออะไร??...ถ้าทำเพื่อ เรียกร้องความสนใจจากผู้อ่าน..ก็บอกว่าได้ผลค่ะ..เพราะ ป.เองก็มองเห็นมันก่อนอันอื่น...แต่เห็น แล้วไม่ได้เรียกร้องให้เข้าไปอ่านหรอกค่ะ...ตรงกันข้ามน่ะค่ะ...ขอเว้นไว้ไม่พูด แต่คิดว่าคนอ่านคง เข้าใจว่าคิดอะไร..อิอิอิ... กรณีนี้ ป.มองว่าเป็นการละเมิดกฏค่ะ (ความคิดส่วนตัว ใครไม่มีสิทธิ์ห้าม) ...ก็เวปเขาก็กำหนดมาให้แล้ว ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย (ใครทำก็รู้ตัวเองดี เพราะคุณคือจุดอ่อน...เอ๊ย 1% ที่ป.กล่าวถึง) ถ้าเอากลับไปพิจารณาดู แล้วคิดว่าตัวเองทำผิดก็แก้ไขซะนะ..แต่ถ้าคิดจะทำต่อไปก็เรื่องของคุณ (อันนี้ ป.ก็ช่วยไม่ได้...ความสามารถในการคิดถูก-ผิดของแต่ละคนต่างกัน)..หุหุ...ตรรกะน่ะอย่าคิดมาก .............................................................มีต่อดีมั้ยหว่า..เขียนไทยยาวที่สุดในรอบ 5 ปีเลยนี่
25 มิถุนายน 2550 15:37 น. - comment id 18377
ผมว่าถ้าแก้ปัญหาแบบว่าห้ามลงกลอนเกินวัน 1 บทนี่ มันออกจะเกินไปหน่อยนะครับ มันเกาไม่ถูกที่คันนะครับ แก้ไม่ตรงจุดน่ะ ควรจะแก้ที่ระบบการแสดงผลงานของบ้านกลอนน่าจะเหมาะสมมากกว่า เช่นอาจจะจัดให้มีส่วนที่มีการ random บทกลอนเพิ่มขึ้นมาด้วยน่ะครับเพื่อที่จะเฉลี่ยการแสดงผลงานให้เท่าเทียมกัน เพราะถ้าไปหวงกั้นกันมากเกินไปผมเกรงว่าคนเค้าจะอึดอัด และอีกอย่างถ้าทำอย่างนั้นก็เท่ากับไปปิดกั้นความคิดสร้างสรรค์ของผู้อื่น ในส่วนตัวของผมเวลาเข้ามาอ่านกลอนผมไม่ได้ใส่ใจว่าเป็นงานเขียนของใคร ผมดูที่เนื้อหา และความงดงามของภาษามากกว่า ผมเชื่อว่ามีนักเขียนในบ้านกลอนจำนวนไม่น้อยที่เขียนเพราะรักจะเขียนมิได้หวังในลาภ สรรเสริญแต่อย่างใด บางคนใช้บ้านกลอนเป็นที่พึ่งยามที่ผิดหวัง ในยามที่ชีวิตมีปัญหา ได้มีที่ระบายบ้าง จะไม่ดีเหรอครับถ้าได้มีพื้นที่สักที่หนึ่งที่ให้เค้าเหล่านี้ซึ่งเป็นผู้ที่มีความทุกข์ ได้ระบายทุกข์ที่มีอยู่ในใจออกมาบ้าง จนอาจจะทำให้เค้ากลายเป็นผู้ที่เข้มแข็งขึ้นมาสักวันหนึ่งได้ ผมอยากให้เรามองในมุมมองของความเห็นอกเห็นใจกัน เมตตาต่อกันครับ อันอักษรนั้นไม่เคยทำให้ใครเสียใจ ไม่เคยทำร้ายใคร ดังนั้นเราก็อย่าใช้อักษรทำร้ายจิตใจกันเลยนะครับ บรรยากาศบ้านกลอนที่เป็นอยู่ในขณะนี้ในบางมุมกำลังเป็นไปด้วยความรู้สึกของมิตรภาพ การเป็นกลุ่มเพื่อน การให้กำลังใจต่อกัน อาจจะมีการโต้ตอบหยอกล้อกันบ้าง ให้กำลังใจกันบ้าง ผมว่าน่าเป็นสิ่งที่ดีออกนะครับ มันมองเห็นมุมสะท้อนในมิติของความรู้สึกอีกด้านหนึ่งที่งดงาม ถ้าห้ามกันมากเกินไป อีกหน่อยก็จะไม่มีใครมาแสดงผลงานที่นี้อีกต่อไป และสุดท้ายบ้านกลอนก็อาจจะเป็นเว็บร้าง ที่เข้ามาทีไรก็มีแต่งานเขียนเก่าๆ และอีกอย่างนึงที่สังเกตุนะครับ การทำตัวอักษร font เล็กใหญ่นั้นไม่มีผลต่อพื้นที่การแสดงผลครับ เท่าที่สังเกตุนั้นระบบจะแสดงผลเท่ากับจำนวนที่กำหนดไว้ต่อหน้าครับ การเพิ่มมีสีสันลงไปบ้างผมว่าก็สวยดีนะครับ เหมือนกับเพชรย่อมมีเหลี่ยมมุมที่แตกต่างกัน จึงบังเกิดความหักเหของแสง สะท้อนออกมาเป็นความงานนะครับ ผมหวังว่าบ้านหลังนี้จะเป็นเหมือนเพชรเม็ดงามที่พวกเราคอยช่วยกันเจียระไน คอยให้ความหวัง เติมพลังใจ มีความปรารถนาดีมอบให้แก่กันละกันอย่างบริสุทธิ์ใจ ผมมิได้มีเจตนาจะตำหนิใคร เพียงแต่อยากจะสะท้อนความคิดเห็นออกมาอีกมุมมองหนึ่ง เท่านั้นเอง ****ถ้าจะห้ามละก้อ มาห้ามพวกโฆษณาแฝงจะดีกว่า ข้างบนเนี่ย เห็นชัดๆเลย
25 มิถุนายน 2550 17:39 น. - comment id 18378
เห้นด้วยทั้งความคิดเห้นที่5และความคิดเห็นเจ้าของกระทู้ต่างคนมุมมองที่จุดเดียวกันคือรักบ้านกลอนรักคนบ้านกลอน อารมไหนก้ขอให้เดินสายกลางดีกว่านะคะ..
25 มิถุนายน 2550 19:50 น. - comment id 18380
ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งในสมาชิกบ้านกลอนค่ะ และเข้าใจความรู้สึกของผู้จัดทำเวบนี้ เพื่อ ต้องการสานความฝันให้กับผู้ชื่นชอบงานเขียน งานเขียนเป็นงานที่อิสระทางด้านความคิด ดังนั้นจึงไม่น่าจะจำกัดกฎเกณฑ์มากนัก แต่เท่าที่ดู ที่นี้ยังถือว่าให้โอกาสกับสมาชิกทุกคน ในการแสดงงานที่ตนเองชื่นชอบ เพียงแต่สมาชิก บางท่านอาจจะไม่เข้าใจว่าการโพสท์กอลนติด ๆกัน หลายเรื่องจะปิดโอกาสให้สมาชิกท่านอื่นหลุดจาก หน้าแรกเร็วเกินไป ทำให้เพื่อนๆ ยังไม่ทันได้ อ่านและคอมเม้นท์เท่านั้นเอง ดังนั้นจึงขอ ความร่วมมือเพื่อน ๆ สมาชิกกรุณาให้ความร่วมมือ ส่วนคุณภาพงานเขียน ดิฉันเข้าใจว่าเพื่อน ฯสมาชิก หลายท่านก็มิใช่เป็นนักเขียนที่มีคุณภาพเท่าไหร่ รวมทั้งดิฉัน เพียงแต่ต้องการนำเสนอ ผลงานของตนเอง ด้วยความชื่นชอบ และเห็น ว่าที่นี่เปิดกว้าง จึงอยากให้คณะผู้ดูแลเวบ เห็นใจเพื่อนสมาชิก ในคณะที่เพื่อนสมาชิก ต้องให้ความร่วมมือกับคณะผู้จัดทำด้วย ซึ่งต้องร่วมมือกันทั้งสองฝ่าย เพื่อให้บ้านกลอน นอกจากจะเป็นแหล่งรวบรวมผลงานการเขียนแล้ว ยังเป็นแหล่งสร้างมิตรภาพอันดีต่อกัน ดิฉันยอมรับว่า ดิฉันอยู่ที่นี่ไม่นาน แต่มีความรู้สึกผูกพันและ ซาบซึ้งกับมิตรจิตมิตรใจที่มีให้กันกับเพื่อน ๆ ที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าตา
26 มิถุนายน 2550 08:28 น. - comment id 18382
ขอสนับสนุนคุณกรครับ เห็นด้วยอย่างยิ่ง แต่ไม่อยากให้ใครคนใดต้องมาอึดอัดขัดใจกัน......เรื่องคุณภาพ.บางทีเจ้าของผลงานอาจประเมินตนเองผิดจึงกระหน่ำลงหลายชิ้นงานต่อวัน.....สิ่งที่ผมกลัวคือ กวีชั้นฝีมือจะเบื่อหน่ายแล้วทิ้งบ้านกลอนไปคงน่าเสียดายแน่ ..มีหลายท่านที่หายไปไม่รู้เกี่ยวกับความเบื่อหน่ายหรือเปล่า
26 มิถุนายน 2550 08:46 น. - comment id 18383
สำหรับตัวอิฉันเอง.. 1) ไม่ค่อยมีปริมาณ คุณภาพยิ่งไม่ต้องพูดถึง.. 2) ขนาดตัวอักษร ทำไม่ค่อยเป็น..ที่เห็นๆ สีเดียว..พื้นๆ..อิอิ... 3) อย่าถือสาคนแก่อย่างพี่เลยน่ะ..ปล่อยอิฉันไว้สักคน..แหะ แหะ เพราะคนเราแตกต่างกัน....โลกใบนี้จึงน่าอยู่.. แม้จะเป็นโลกใบเล็กๆ อย่างบ้านกลอนนี่ก็เหอะ :) .. ..
26 มิถุนายน 2550 11:07 น. - comment id 18385
ในนามแฟนคลับอันดับ1 เหอเหอเหอ อันนี้อยู่ที่วิจารณญาณส่วนตัวของผู้ลงละนะ ว่าอยากเด่นจนดันชาวบ้านเขาลงไป หรือไม่ตั้งใจแค่อยากลงโดยไม่ได้ยั้งคิดน่ะนะ แต่ที่แน่ๆการอยู่ร่วมในสังคมอย่างมีความสุข ควรมีจิตเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และใช้สมองตรองดูว่าอันไหนควรไม่ควรในการโพส ไม่ว่าจะเป็นกลอนที่ลงมาไม่ยั้ง หรือมีคำหยาบอันเกินจะรับได้ โดยเฉพาะเหล่าโฆษณาและโพสลูกโซ่ที่หลอกเด็กแต่กวนหัวใจพวกนี้ ได้แต่ทิ้งท้ายไว้ว่า "มีสองจงตรองเอา อย่าใช้เอากั้นสองหู"
27 มิถุนายน 2550 01:39 น. - comment id 18392
มีสมองจงตรองเอา อย่าใช้เอากั้นสองหู พิมพ์ผิด หึหึหึ
27 มิถุนายน 2550 08:06 น. - comment id 18393
เราให้โอกาสคนอื่นคิด เท่า ๆ กับที่เราให้โอกาสตนเองคิด แต่ในความคิดนั้น .. ต้องยอมรับความจริงว่า ในแต่ละคน..คิดเรื่องเดียวกันก็จริง .. แต่ผลสรุปอาจจะไม่คล้อยตามกัน ดังนั้น การที่จะบอกว่าสิ่งใดเหมาะสม สิ่งใดไม่เหมาะสม ส่วนหนึ่งก็อยากให้แต่ละคนกลับไปคิดกันเอาเอง เพราะการที่จะไประบุว่า ใครสักคนทำไม่เหมาะสม บางทีตัวชี้วัดอาจจะไม่เที่ยง .. เอาเถอะ .. นี่แค่ความคิดเห็น
27 มิถุนายน 2550 14:52 น. - comment id 18394
พี่กรลง 2 กระทู้แล้วนะค่ะ ถ้าใครคิดไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไง ไม่ได้คิดจะปิดกั้นผลงานของใคร และไม่ได้ว่าของใครไม่ดี ตัวฉันเองก็ไม่ได้เก่งอาจอะไรมากจากไหน เพียงแต่งานที่นำมาโพสได้เกิดการขัดเกลาแล้ว ดีไม่ดี เพราะไม่เพราะ แต่เชื่อเถอะว่า มันคือความสามารถของเรา เหตุผลแค่นี้มันน่าจะทำให้เราภูมิได้แล้วมิใช่หรือ
28 มิถุนายน 2550 18:56 น. - comment id 18407
ครับผม กลอนของผม แต่ก่อนอยู่บนหน้าแรกได้ตั้งสี่ห้าวัน ตอนนี้ยังไม่ถึงวันเลยครับ หายไปซะแล้ว เฮ้อ เพลาๆ การเขียนหน่อยก็ได้นะครับ อาจเซฟเก็บไว้ในเครื่อง แล้วค่อยทยอยลงมาก็ได้เน้อ
28 มิถุนายน 2550 19:18 น. - comment id 18408
คงถึงเวลาของพิมญดาเสียแล้วมั้งคะ ที่ต้องไปซะที....รู้สึกด้อยพัฒนามากๆๆๆๆ ตอนลงมาใหม่ๆๆมาด้วยใจช้ำได้ระบาย ได้อาศัยได้เรียนรู้ในการใช้อักษรที่สำ คัญได้รู้จักพี่น้องบ้านกลอนเยอะแยะดิฉัน การศึกษาน้อยคงไม่กล้าจะอยู่นานแล้วมั้งคะ ทุกครั้งที่มีการตั้งกระทู้หรือเขียนกลอนเหมือนจะติงๆๆคนเขียนกลอนหน้าใหม่ทำให้ดิฉันรู้สึกอึดอัดมาก.เหมือนตัวเองเป็นเด้กนักเรียนที่กลัวคุณครูดุอะคะคงต้องพิจรณา ตัวเองแล้วคะ
28 มิถุนายน 2550 19:26 น. - comment id 18409
เป็นธรรมดาครับที่กลอนจะตกหน้าเร็วกว่าเมื่อก่อน เพราะสมาชิกมีเพิ่มขึ้นทุกวันครับ โลกนี้ล้วนอนิจจัง ครับ
29 มิถุนายน 2550 02:09 น. - comment id 18412
กรุณาอ่านจุดประสงค์ของกระทู้อีกครั้งให้ชัดเจน การจับประเด็นคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรนักสำหรับผู้ที่นิยมการแต่งกาพย์กลอน ภาษาที่กรใช้ก็คิดว่าน่าจะเข้าใจได้ง่ายแล้ว ที่กรมาตั้งกระทู้ ขอยืนยันว่าเป็นเพียงเพื่อการแจ้งให้ทราบ เพื่อคนไม่รู้ หรือสมาชิกคนอื่น ๆ จะรับทราบปัญหาบ้างว่า มีสมาชิกอีกหลายคนคิดว่าสิ่งที่สมาชิกบางคนทำนั้นเป็นปัญหา ประการแรกอย่างที่บอกคือ การลงกลอน กรไม่เคยคิดต่อต้าน หรือห้ามปรามมิให้ลงกลอนเลย ดีเสียอีกที่ทุกคนได้ลงความเห็นที่แตกต่างกัน สร้างความสัมพันธ์ มิตรภาพให้ได้เรียนรู้ แต่ก็ควรอยู่ในกรอบของความพอดี เพราะที่แห่งนี้คือพื้นที่สาธารณะ ประการสุดท้าย สำหรับกรก็ได้รับถอนใจของบางสมาชิก ที่ต้องการเห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงามของกระดานกลอน บางคนจะใช้สีหรือขนาดตัวอักษรก็ไม่เป็นปัญหาอะไร แต่สำหรับบางใครใช้ขนาดใหญ่เกินไปก็ควรให้มันพอดี เพราะนอกจากจะทำให้ดูรกหูรกตาแล้ว ยังทำให้กระดานกลอนที่จัดมาอย่างเป็นระเบียบดูไร้ระเบียบไปถนัดตา การที่กร ออกมาแนะนำ ก็เพียงเพื่อให้เพื่อน ๆ ฝึกที่จะเขียนให้น่าสนใจ ฝึกฝนฝีมือของตนเอง ดีกว่าการสร้างความสนใจเพียงรูปลักษณ์ภายนอก จะดีกว่าไหมที่รูปลักษณ์จะสวยงามอย่างพอดีเหมาะสม ควรคู่กับผลงานที่คัดสวรรค์ของตน คำว่า คัดสรรค์ กับคุณภาพความหมายแตกต่างกันมาก คงไม่เข้าใจอีกว่า ผลงานของคุณจะด้อยกว่าหรือดีกว่าใคร แต่อยากให้เข้าใจว่า งานคุณภาพเกิดจากความจริงจัง จริงใจ ตั้งใจ และเนื้อหาที่ต้องการนำเสนอ ก็เท่านั้น หากเข้าใจผิดอีก หรือสร้างความไม่พอใจให้ใคร ก็มาแจ้ง มาบอกกล่าวได้ การเปิดอกคุยกันไม่ใช่เรื่องยาก กลับทำให้ปัญหาคลี่คลายอีกด้วย สำหรับ แดนไกล* เท่านั้น อย่ายึดติดมากนักเลยคับ กับการอยู่หน้าแรก เมื่อสมาชิกเพิ่มมากขึ้น ก็ต้องเป็นอย่างนี้ ไม่ดีหรือครับ ที่เราได้มีเพื่อน มีพี่ มีน้อง เป็นครอบครัวที่ผูกพันกันทางอักษร ทุกคนที่เข้าต่างต้องการสร้างมิตรภาพมิใช่ชื่อเสียง หากต้องการอย่างนั้นก็สร้างสรรค์ผลงานให้ดี พี่รู้ว่าเราเก่งอยู่แล้ว ผลงานเราคงจะอยู่หน้าแรกซักหลายวัน หรือไม่ก็แจ้งผู้ดูแลระบบให้ทราบเสียเลยว่า ช่วยตรึงเอาไว้ในหน้าแรกสักอาทิตย์ก็จะดีครับ ขอบคุณที่อ่าน
29 มิถุนายน 2550 13:04 น. - comment id 18416
น้ำผึ้งเข้ามาเป็นสมาชิกบ้านกลอนมาก็ถือว่านานระยะหนึ่ง และเห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างได้ชัด..ถ้าจะเปรียบ น้ำผึ้งถือว่าเป็นการพัฒนาของผู้เขียน ที่เขามีความคิดต่อเนื่อง เรื่องราวต่างๆ บางคนเขียนกลอนมาได้บทเดียว แต่ก็อยากลงเพราะอยากรู้ความคิดเห็นของคนอื่น เมื่อได้เข้ามาอ่านกลอน อันนี้เป็นความคิดของน้ำผึ้งเมื่อตอนเข้ามาใหม่ๆ ส่วนตัวหนังสือที่ใหญ่ หรือมีสีสัน อาจเป็นความสนุกสนานในการเล่น ที่น้ำผึ้งถือว่าเป็นการพัฒนา เพราะตัวน้ำผึ้งเองยังไม่มีเวลาที่จะมาบรรจงเลือกสีหรือตัวอักษรอะไรเลย น้ำผึ้งถือว่าผู้ที่ทำนั้นเขาแสดงความตั้งใจและใส่ใจอย่างเห็นได้ชัด เรื่องการลงบทกลอนก็จริงอยู่ที่เขาลงเยอะมากเกินไป แต่ผู้ดูแลระบบเขาก็ประกาศแจ้งไว้แล้ว ว่าให้ลงไม่เกินเท่าไร บางคนเขาก็ลงไม่เกินนี่จ๊ะ... น้ำผึ้งมองว่าคนที่เขาเขียนลงเยอะๆ แสดงว่าเขามีความสุขกับการเขียนกลอน บ้านนี้ก็เปิดโอกาสให้อยู่แล้ว ถือว่าเป็นอิสระ... ส่วนเรื่องคุณภาพของผลงานนั้น น้ำผึ้งว่า เราอย่ามองเลยดีกว่า ...เพราะหากเขาไม่ลงกลอนเพื่อฝึกฝนแล้วเขาจะเก่งได้อย่างไร ก็ขอบคุณกวีปกรณ์ที่รู้สึกเป็นห่วงบ้านกลอนและเป็นห่วงความรู้สึกของคนอื่น แต่อยากให้มองว่า เราต้องการเปิดโอกาส ไม่ใช่ปิดโอกาส น้ำผึ้งเข้าใจเจตนารมย์จ้ะ....แต่ก็อยากให้เข้าใจคนที่เขาไม่เก่ง ไม่คล่อง ไม่เคย แต่อยากทำและพร้อมที่จะทำด้วยใจรัก... น้ำผึ้งน่ะ ...รักทุกคนนะและอยากให้ทุกคนมาลงผลงานกันเยอะๆ พยายามพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น น้ำผึ้งเองก็จะพัฒนาให้ดีขึ้นเช่นกัน.... บรรดาผู้มีฝีมือขั้นอาจารย์ทั้งหลาย โปรดเข้าใจและเมตตาต่อผู้อ่อนด้อยประสบการณ์ด้วยค่ะ ด้วยรักค่ะ...
29 มิถุนายน 2550 21:43 น. - comment id 18423
ก้อเห็นด้วยนะคะ คนบางคนเขียนกลอนแค่ระบายความรู้สึกของตัวเอง ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นเลย เขียนกลอนแต่เรื่องของตัวเอง เอาเว็บกลอนเป็นที่ระบาย นิดหน่อยก็ไม่เท่าไหร่ เยอะมากก็ไม่ไหว จะทำไรก็เอาแต่พอดี ดีกว่านะคะ ได้ไม่เป็นปัญหาแก่คนหมู่มาก
30 มิถุนายน 2550 08:31 น. - comment id 18427
กลอนคือวรรณศิลป์ กลั่นกรองจากความรู้สึก เห็นความงามจากตัวอักษร (อยากได้สาระอันพึงประโยชน์ มากๆขอแนะนำไปอ่านสาระคดีดีกว่าค่ะ )
30 มิถุนายน 2550 18:29 น. - comment id 18437
พี่ไม่เห้นด้วยนะ เพราะที่นี่ควรเป็นแหล่งที่จะได้สร้างกวีใหม่ด้วย เขาอ่อนหัด ผู้ที่แก่กล้า ก้ควรเมตตาเขา เม้นทืให้คำแนะนำเขาเพื่อสร้างกวีรุ่นใหม่ๆขึ้นมาแทนที่ คนที่เรียกตัวเองว่าเซียน วันหนึ่งเราทุกคนล้วงเดินทางจากไปด้วยกันทั้งสิ้น แต่ควรทิ้งส่งที่เรียกว่ามิตรภาพ ให้คนรุ่นหลังได้จดจำ ว่า เขาเก่งกลอนได้ เพราะเขามาที่นี่ ที่นี่มีแต่คนใจดี ให้คำแนะนำเขาจนถึงวันที่เขาเป็นกวีได้ ดีกว่าจะมาโอ้อวดว่าของใครดีกว่าใคร ถามว่าแข่งขันแล้วได้อะไร..ขอให้ทบทวนนะครับ อย่าลืมว่า เราไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า ผมน่ะ แรกเข้ามาอ่าน ผมก้อ่านทุกหน้า ไม่จำเป้นต้องอยู่หน้าแรก เราก็อ่าน ในคอมเม้นทื แทนที่เราจะคุยสนุกสนาน ก็เปลี่ยนมาให้กำลังใจคนที่เขียนไม่ดี ให้เขาได้เป็นกวีบ้าง ดีกว่าให้เขาไปในทางที่ไม่ดีเลยดีกว่า..จากใจครับ
1 กรกฎาคม 2550 02:12 น. - comment id 18439
มีสมาชิกคนไหนบ้างที่เรียกแทนตัวเองว่า "เซียน" ตั้งแต่กรรู้จักมา "ไม่มี" มีสมาชิกคนไหนบ้างที่กีดกันไม่ให้ลงกลอน "เปล่า" การที่กลอนตกไปจากหน้าแรกเร็วมาก ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับกรเลย แต่หลายคนเห็นปัญหาที่ว่า ลงกันกระหน่ำเกินไปไหม พี่ไผ่ดำ พูดได้ไหมว่า "อ่านทุกคน ทุกกลอน" ถ้าทำได้อย่างนั้นก็ชื่นชม ถ้าทำไม่ได้ก็ปกติ เพราะหลายคนก็อยากทำ แต่ทำไม่ได้ ด้วยเวลา ผู้สร้างเวบเอย ผู้ดูแลระบบเอย ต่างก็สร้างพื้นที่นี้ให้เป็นที่สาธารณะให้ทุกคนได้นำเสนอผลงาน "สร้างสรรค์" ส่วนสมาชิกทุกคนที่นี่ต่างก็ชื่นชม ความสร้างสรรค์ของแต่ละคน หรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็น หรือช่วยแนะนำกันและกันอยู่แล้ว ไม่ทางลานกลอน ก็ทางแชท ที่ผ่านมากรก็ยังไม่เห็นใคร ใจดำ เมินใครเลย พี่ ๆ ทุกคนต่างยินดี พูดคุย เป็นเพื่อน พี่ น้องที่ดีด้วยกันทั้งนั้น ตักเตือนก็ฟัง แนะนำก็ตาม อีกยังสนับสนุนด้วยกันทั้งสิ้น แต่ก็ควรจำกัดจำนวนของตัวเองบ้าง เพื่อเหลือพื้นที่ไว้ให้สมาชิกได้นำเสนอผลงานได้ ส่วนมันจะเลื่อนลงไปเร็ว-ช้า ก็ปล่อยให้เป็นไปเพราะจำนวนคน ไม่ใช่จำนวนกลอน ที่เน้นปริมาณ แต่งกัน คนละบทสองบท ซึ่งแทบหาเนื้อความบ้างไม่ได้เลย แล้วลงกันทีละ หลาย ๆ เรื่อง ส่วนเรื่องตัวอักษร ด้วยผู้ดูแลระบบมีงานที่ต้องทำมาก และหลายคนก็ทำเกินไปจริง คือ ตัวอักษรใหญ่เกินไปมาก จนทำให้ไม่เป็นระเบียบดูไม่สวยงาม บนหน้าแรก เรื่องนี้เห็นด้วยไม่เห็นด้วยก็ลองทำกันอีกครั้งก็ได้ เอาตัวใหญ่ ๆ จัดใส่เข้าไปในผลงานชิ้นใหม่ ๆ แล้วดูว่า เป็นอย่างไร จริงอย่างที่ผู้ดูแลระบบ ท้วงติงบ้างไหม อีกอย่าง การสร้างสรรค์ผลงาน ส่วนมากออกมาจากจิตใจที่งดงาม การใช้บทกวีมาขยี้ด้วยถ้อยขยะให้ต่ำลงดิน ถ้าคิดว่าดีก็ทำต่อไป ส่วนถ้าสำนึกได้ก็จงหยุดซะ งานศิลป์มีครู ระลึกไว้ก็ดีครับ อีกอย่าง การฝึกหัด ผมก็เคยทำมาก่อน ทุกวันนี้ก็ยังเป็น เขียนงานทางเวิร์ดบ้าง ในสมุดบ้าง แล้วค่อยนำมาลง โดยเลือกผลงานที่ดี เพื่อเป็นการพัฒนาตนเอง แต่หลายคนที่นำเสนอดูไม่ใช่อย่างนั้น อีกอย่าง การฝึกสร้างโครงเรื่องก่อนแล้วแต่งอาจจะทำให้เราเก่งในการสรรค์ผลงานที่ไพเราะได้ อีกทั้งทำให้แต่งได้ยาวขึ้นอีกด้วย เป็นการฝึกฝนที่ดี ลองคิดกันดูอีกทีนะครับ และอีกครั้ง
9 กรกฎาคม 2550 14:34 น. - comment id 18502
อ่านทั้งกระทู้และทุก ๆ ความเห็นแล้วนะคะ ขอพูดด้วยคนนะคะ ในฐานะสมาชิกน้องใหม่ในบ้าน(ย่อมพูดได้ใช่ไหมเอ่ย)ไม่ซีเรียสนะ.. ทั้งนี้และทั้งนั้น ทั้งหมดที่ว่ากันมา ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรทั้งนั้นนะคะ เพราะบ้านนี้เปิดให้สมาชิกทุกท่านโดยมีวัตถุประสงค์ตามที่เจ้าของเว็ปตั้งไว้ เพราะฉะนั้น เรา ๆ ท่าน ๆ ที่เข้ามาในบ้านจะทำอะไรก็ทำเถิดเท่าที่ใจปรารถนาจะทำ (โดยไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน)ใครจะลงมากลงน้อย จะได้อยู่หน้าหนึ่งนานไม่นาน จะตกไปอยู่หน้าที่เท่าไรก็ช่างมันน่า ใครจะใช้ฟอนท์ตัวเล็กตัวใหญ่ รูปภาพจะบานเบอะ ฯลฯ บางคนเป็นปรมาจารย์ บางคนยังกระเตาะกระแตะ บางคนก็อัตตาเยอะ บางคนก็ธรรมดา บางคนก็สมหวังมา บางคนผิดหวังมา บางคนดีใจมา บางคนเศร้าใจมาฯลฯ เรา ๆ ท่าน ๆ ก็เอื้อเฟื้อแบ่งปันกันไป อ่าน ๆ ของกันและกัน หยอกเย้ากันเล่นให้สนุกสนานชื่นบานหัวใจ จะมิดีกว่าหรือคะ เราเองเข้ามาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่รู้จักใครเลย เพิ่งมาได้ 3-4 วันเอง เรายังมีความสุขเลยแฮะ พูดจริ๊ง...