คือว่า ข้าน้อยแต่งกลอนมาได้เป็นเวลา 1 ปี กับอีก 3 เดือนแล้วเจ้าค่ะ (ปัจจุบันอายุ 15 ปี ชั้น ม.3) แต่ว่า กำลังกังวลอยู่ว่า กลอนที่เขียนจะไม่ค่อยไพเราะเท่าใด บางครั้งอาจขาดการเล่นสัมผัสใน (ที่ทุกท่านชอบติเตียน) บางครั้งก็ใช้คำที่ไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ ให้เวลาอ่านไม่ค่อยดี เลยอากถามท่านผู้รู้ว่า ทำอย่างไร จึงจะแต่งกลอนได้ดี ข้าน้อยพอจะรู้คุณสมบัติ ของนักแต่งกลอน กวี มาบ้าง แต่ก็ยังปฏิบัติตามได้ไม่หมด และที่สำคัญข้าน้อยอยากทราบวิธีการจำคำศัพท์.... พวก คำไทยที่ซับซ้อน หรือ พวกคำภาษาบาลี-สันสกฤต คือว่า เพื่อความ ไฮโซ ของกลอน ... ข้าน้อย ยังจำคำศัพทื พวกประเภทบาลี สันสกฤต ยังไม่ได้มากเลยเจ้าค่ะ ถ้าอธิบายคงว่าอะไรยาก งั้นก็ นี่คือกลอนที่ข้าน้อยแต่ง โดยประมาณเนี้ยเจ้าค่ะ คือว่า เรื่องสัมผัสใน ยังไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ถ้าจะพยายาม แต่งให้มีสัมผัสในมาก ๆ ก็ยาก เพราะมันจะไม่ลื่น ทุกท่านมีเคล็ดลับไหมเจ้าคะ อยากให้ทุกท่าน ช่วยชี้แนะ แนะนำ แล้วก็บอกทริกด้วยจะเป็นพระคุณมากเจ้าค่ะ ขอบคุณค่า
นิลจันทรา 8 ธ.ค. 2549 13:14 น. - ID 4740 
1866
3
0
8 ธันวาคม 2549 15:30 น. - comment id 16086
เราก็ไม่มีเช่นกันค่ะ แต่การที่เราจะหาเคล็ดลับ ส่วนใหญ่จะหาแรงบันดาลใจน่ะค่ะ จากการอ่านงานต่างๆที่เราสนใจ และวิเคราะห์รูปแบบการสรรคำ รูปแบบอารมณ์และสรุปแบ่งแยก ให้พอเห็นภาพในมโนภาพตัวเอง ว่าแนวคิดของเขาเป็นอย่างไร และประทับใจในภาษา กล่าวคือใช้ความประทับใจ ในการเพิ่มประสิทธิภาพของตัวเราก็ได้ค่ะ ซึ่งจะไฮโซได้จริงๆอย่างที่ว่าไว้ ก็คงจะต้องอาศัยประสบการณ์เท่านั้นค่ะ คือต้องลงไปคลุกอยู่ในคำเหล่านั้น ใช้ให้เป็นกิจวัตร ไม่ว่าการใด ซึ่งหาโอกาสได้ยากแล้ว มีแต่เพียงการอ่านและทำความเข้าใจ ซึ่งเราจะเข้าไปแทรกตัวดำรงอยู่ได้ยาก และยากแก่การซึมซับ โดยการประยุกต์ใช้ โดยตรง หากต้องมีพรสวรรค์ในการซึมซับบ้าง ส่วนใหญ่ที่เราจะแต่งอะไรขึ้นมา ก็เอาในแบบที่เราถนัดเริ่มต้นก่อน แล้วค่อยๆเลื่อนขึ้นไปค่ะ จู่ๆ จะไฮโซกันไปเลยนั้น คงมีใครสักคนดูออกเป็นแน่ ว่านั่น นี่หรือ ไฮซ้อต่างหาก ก็ใช้ใจศึกษาและเขียนไปเรื่อยๆ แล้วค่อยๆซึมซับจะดีกว่าค่ะ ของทุกอย่างต้องใช้เวลาเนอะ เริ่มตอน อายุ 15 ไฟยังเยอะอยู่เลย สร้างสรรค์และซึมซับได้อีกไกลค่ะ
8 ธันวาคม 2549 16:46 น. - comment id 16089
กลอนเป็นประดิษฐกรรมทางภาษาที่กลั่นกรองด้วยสติปัญญาชั้นและเวลาที่เนิ่นนาน กลายเป็นฉันทลักษณ์หนึ่งที่ลงตัว ได้รับการยอมรับว่า "ไพเราะ" นอกจากนี้ยังมีกลวิธีในการแต่งให้ไพเราะ ที่ได้จากความชำนาญชาญฉลาดและการคิดสร้างสรรค์ บรรพบุรุษที่ทำให้กลอนมีลูกเล่นมากมาย จะเรียกว่าแพรวพราวก็คงได้ ดังนั้นการแต่งกลอนอาจต้องศึกษากลวิธีการแต่งจากตำรา และตัวอย่าง(วรรณกรรมอื่น ๆ ) เพื่อเพิ่มพลังวัฏฏให้กับตนเอง แต่อย่างไรก็ตามการแต่งกลอน ก็คือการเขียน ซึ่งการเขียนก็เป็นการสื่อสารประเภทหนึ่ง ดังนั้นผู้เขียนกลอนจะต้องมีคลังศัพท์มากพอจะบรรยายความรู้ ความคิด หรือสารในสมองของตนออกมาเป็นคำได้แจ่มแจ้ง และตรงนัย ซึ่งอาจจะไม่จะเป็นต้องใช้ศัพท์ที่วิลิศมาหราอะไรมากมาย เพราะหากใช้ศัพท์ที่วิลิศมาหราไฮโซมาก แต่คนอ่านอ่านไม่รู้เรื่องก็ถือว่าการสื่อสารล้มเหลว เพราะฉะนั้นเน้นใช้คำที่ตรงความหมาย และตรงความรู้สึก เห็นภาพ และใช้กลวิธีการแต่ง ทั้งด้านฉันทลักษณ์และเรียบเรียงความหมาย ก็น่าจะเลิศแล้ว การใช้คำที่ไฮโซบางครั้งก็จำเป็นนะ แตจ่ต้องใช้ให้ถูกที่ล่ะ เช่น เรื่องระดับภาษา อืม..สุดท้าย เรื่องความถูกต้องทางภาษาก็สำคัญไม่แพ้เรื่องที่กล่าวมาข้างต้น และกลวิธีที่กล่าวถึงข้างต้นนั้น ก็ต้องไปศึกษาเอาเองนะ มีมากมาย อ้อ ... ส่วนการแต่งกลอนก็มีตำราตั้งเยอะ เซียนหวยว่า ศึกษาเองบ้าง ก็จะดีขึ้น เพราะจะได้เปิดโลกกว้างกว่ามารอจากเว็บ แล้วเจอเซียนหวยหลอกให้อ่านบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ............... จิงมะ ยังไง ๆ ก็ขอให้เก่งเร็ว ๆ นะ อย่างน้อย เซียนหวยก็จะได้มีหนังสือให้เลือกอ่านเพิ่มขึ้น แต่อย่าขายแพงมากนะ เพราะไม่ค่อยถูกหวยบ่อย ไม่มีตังค์ บาย..............
9 ธันวาคม 2549 11:12 น. - comment id 16095
ใจต้องกล้าหน้าต้องด้านนะหลานเอ๋ย ฝึกให้เคยจะสบายในภายหลัง ขยันอ่านขยันเขียนเพียรระวัง ลุกหรือนั่งหมั่นระลึกฝึกวิชา ฯ
10 ธันวาคม 2549 20:04 น. - comment id 16113
อ่านหนังสือให้มาก ๆ เขียนกลอบ่อย ๆ เรื่องแบบนี้ยังเด็กอยู่ฝึกได้ครับ เราไม่มีพรสวรรค์แต่เรามีพรแสวง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจว่ารักในการเขียนกลอนมากแค่ไหนครับ
11 ธันวาคม 2549 23:22 น. - comment id 16131
ดีครับ พี่อยู่ ม.4 งับ อายุ 15 ปีเหมือนกัน ยังไงไปเจอกันในบล๊อกได้นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ป.ล. รุ้สึกว่าใช้เวลาในการแต่งกลอนพอๆกันเลย พี่เองก้อเริ่มแต่งตอนปลายๆมอสองงับ
15 ธันวาคม 2549 13:07 น. - comment id 16160
ดีค่ะ อายุ 17 นะ อยู่ ม.5 แต่งกลอนมาก็เรื่อย ๆ เริ่มจริงจังก็ ม.2 ค่ะ ถึงไม่ใช่เซียน แต่ก็อยากบอก การแต่งกลอนนะ เวลาที่ดีที่สุด คือช่วงที่เรากำลังอารมณ์อ่อนไหว ไม่รู้ว่าแต่ละคนช่วงเวลานั้นจะมาตอนไหน แต่สำหรับหญิง จะเป็นช่วงที่เหนื่อย ๆ จากการเดินทาง ประมาณว่ากลับมาจากโรงเรียน หรือไม่ก็ก่อนนอน เราจะคิดถึงคนที่เรารัก ไม่ว่าใครก็ตาม ทำให้อยากจะร้องไห้ ท้อแท้ ....ลองเขียนเป็นไดอารี่สิคะ วันละนิดละหน่อย ค่อยมาตามปรับปรุงจนเป็นที่พอใจก็ได้ การแต่งกลอนไม่จำกัดเวลาหรอกค่ะ ....คำศัพท์นั้นนะคะ อ่านหนังสือเยอะๆ พวกวรรณกรรม บทประพันธ์ต่างๆ ดูการใช้ภาษาของเค้าแล้วมาปรับใช้ แล้วค่อย ๆ พัฒนาฝีมือ เดี๋ยวก็เก่งเองค่ะ .......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ