ฟ้าหม่น...คนเหงา...ดาวเศร้า...เพราะพระจันทร์หลับไหล

เจ้าชายรองเท้าแตะ

นานมาแล้วมีคนเคยบอกว่า "เวลาเหงาให้เงยหน้ามองฟ้าสิ" 
ข้างบนนั้นมีทั้งพระจันทร์ดวงกลมโต กับดวงดาวอีกนับล้านๆดวง 
ฉันเองก็เชื่ออย่างนั้นมาตลอดนะ ทุกครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในโลกเพียงลำพัง 
ฉันยังมีพระจันทร์เป็นที่ปรึกษา มีดวงดาราเป็นเพื่อนวิ่งเล่น 
มีลมเย็นๆเห่กล่อมให้นอนหลับ มีทุ่งหญ้าคอยพริ้วไหวไล่ยุงร้าย 
ที่สำคัญ...มีเธอในฝันด้วยนะ 
อือ...ในฝันน่ะ 
oooo 
oooooooo 
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR 
คืนนี้ฉันก็เหงา เป็นเหงาที่รู้สาเหตุ 
เพียงแต่ไม่อยากรับรู้เท่านั้นเอง แปลกไหมนะที่ฉันรู้สึกอย่างนั้น 
ฉันเดินไปตามฟุตบาธ ก้าวแล้ว ก้าวเล่า ไกลออกไป ไกลออกไป 
ในที่สุดฉันก็ไปถึงริมหนองน้ำ...หนองน้ำที่มีต้นไม้ใหญ่หลายต้น 
มีหิ่งห้อยสองสามตัว แรกๆนับได้แค่นั้น 
พอฉันตั้งใจนับดูดีดี ก็ยังมีแค่สองสามตัวอยู่ดีนั่นเอง 
ฮือๆๆ 
แม้แต่หิ่งห้อยก็ยังหลับไหลกันหมด 
ช่างเป็นคืนที่เงียบเชียบเสียเหลือเกิน 
++++++++++++++++ 
ฟ้าที่เคยสว่างจ้าด้วยแสงนวลของพระจันทร์ 
ฟ้าที่เคยระยิบระยับด้วยมวลหมู่ดาราที่พร่างพราว 
ฟ้าที่เคยเคลื่อนไหวไปมาด้วยเมฆน้อยใหญ่ 
คืนนี้ทุกอย่างสงบจัง 
ออกจะสงบเกินไปหรือเปล่านะ 
พระจันทร์ไม่ออกมาทำหน้าที่เหมือนทุกคืนเลย 
ดาวเองก็คงเหงา บางดวงขี้เกียจรอมั้ง เลยหลับไปก่อน 
มีเพียงไม่กี่ดวงที่ยังส่องแสงรออย่างมีความหวัง 
ความหวังที่ว่า "ไม่นานพระจันทร์จะต้องกลับมาแน่ๆ" 
ฉันก็คิดเหมือนพวกนายนั่นแหละนะ 
ไม่นานหรอกเธอคนนั้นก็ต้องกลับมา 
กลับมาหลังจากที่เธอไปวิ่งเล่นโลดแล่นไปตามจินตนาการของเธอ 
แต่ก็เหงานะว่าไหม 
พยายามสลัดมันยังไงก็ไม่ยอมหลุดออกไปจากใจเลยสักครั้ง 
จนทุกวันนี้เริ่มรู้สึกแล้วว่า 
"ฉันมีความเหงาเป็นเงาตามตัวไปเสียแล้วกระมัง" 
เฮ้อ!!! 
%%%%%%%%%%%% 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 
...ค่ำคืนเหน็บหนาว+++ดาวห่มฟ้า... 
...อาบแสงจันทรา+++ฟ้าห่มฝัน... 
...ฟ้าหม่น คนเหงา+++ไร้เงาจันทร์... 
...ทั้งฉัน ทั้งฟ้า +++ ล้วนอาดูร~~~~... 
ป่ะดาว! 
นอนกันดีกว่า คืนนี้พระจันทร์คงติดธุระทีไหนสักแห่ง 
พรุ่งนี้เช้าเราก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ 
อย่ารอเลย 
คืนพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ดีกว่านะ 
ไปเถอะ เดี๋ยวฉันให้นายขี่หลัง 
เอ๊ะ! ว่าไปแล้วฉันขี่หลังนายดีกว่านะ 
ฉันไม่ค่อยมีแรงจะเดินเลย 
เพราะเมื่อกี๊ฉันเดินมาไกลไปหน่อย
ไว้คราวหน้าค่อยผลัดกันนะ 
OK.ไหม 
ขอบคุณนะเพื่อน (ดาว) อย่างน้อยๆคืนนี้ฉันก็ไม่ได้เดียวดายจนเกินไปนัก 
ขอบคุณ				
comments powered by Disqus
  • +*\"*+wizard+*\"*+

    5 กรกฎาคม 2549 14:00 น. - comment id 14815

    6.gif
  • hj

    12 สิงหาคม 2549 18:47 น. - comment id 15198

    อย่าอ่านนะขอร้อง 
    ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น 
    เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องนำของภารโรง 
    แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้ 
    จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญานของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม 
    ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญยาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร. 
    เป็นเวลาหลาย10ปี 
    จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มน.ร. หญิงเข้าไปในห้องนำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง 
    จึงได้พบวิญยาณของเด็กน้อยกำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ 
    พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ 
    แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า 
    จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า 
    เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด 
    วิญยาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป 
    จงส่งต่อไปอีก20 กระทู้ ภายใน 7ชม. 
    ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5คนตั้งแต่เรา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน