หน้าส่วนตัว
หากคุณเป็นคนหนึ่งที่มีความรักคุณจะยอมยืดเวลาความรักของคุณไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วค่อยมาเจ็บปวดให้ถึงที่สุดในวันนึงเหรอเปล่า
ถ้าใช่คุณก็คงยอมโง่เพื่อแลกกับความสุขเพียงไม่นานกับนำตาที่จะมีมาไม่ขาดสายด้วยคำว่ารักเพียงคำเดียวนะเหรอ อย่าเศร้าถ้าคุณเลือกที่จะทำ
หากไม่คุณก็คงเป็นคนที่ฉลาดเปิดตาตัวเองให้สว่างและไม่ยอมมาเจ็บปวดซ้ำที่เดิมอีก เก่งนะที่ทำได้
แล้วคุณละเลือกอย่างไหนกัน ระหว่างยอมตาบอดเพื่อยืดเวลาให้หัวใจและตัวเองมีแรงพอที่จะหายใจต่อชีวิตตัวเอง หรือยอมให้ความรักมันจบลงตรงนี้เจ็บแค่ครั้งเดียวเพื่อเปิดทางให้คนที่ดีกว่า ( จะดีกว่าหรือเปล่า )ก้าวเข้ามาแทนที่ในวันนึง
แต่ไม่ว่าจะอย่างไหนจงเลือกตามที่หัวใจตัวเองต้องการและจงพร้อมที่จะรับกับผลของมันให้เต็มที่ เพราะเราเป็นคนเลือกทางเดินชีวิตของเราเอง
พยายามรักตัวเองให้มากแล้วเราจะรู้ว่าสิ่งไหนที่เราต้องการ
ไม้หอม 17 มิ.ย. 2549 12:12 น. - ID 4433 
2394
0
0
17 มิถุนายน 2549 13:50 น. - comment id 14618
ขออภัยอย่างยิ่งครับคุณไม้หอม ผมมาขอใช้พื้นที่คุณเพื่อโอดครวญอะไรสักอย่าง คือว่าผม สมัครสมาชิกบ้านกลอน แล้วยังไม่ได้รหัส สมัครใหม่ก็ยังไม่ได้รหัส เลยอยากโอดครวญให้ได้ยินถึงเว็บมาสเตอร์ว่าโปรดเห็นใจคนตัวดำๆ บ้างเถิดได้โปรดเถิดครับ กรุณาสักหน่อย ผมจะรอนะครับ
17 มิถุนายน 2549 13:56 น. - comment id 14619
ไหนๆก็เข้ามาแล้วตอบคุณไม้หอมมั่งดีกว่า ผมคนหนึ่งหล่ะครับที่จะเลือกยืดเวลาไว้เพื่อจะรอให้เจ็บตลอดไป นานเท่านานครับ แบบว่าอารมณ์หมกอยู่กับความเศร้าแล้วมีความสุขครับ เป็นโรคจิตหรือเปล่า แต่ผมว่าเป็นโรคใจมากกว่าครับแฮะ แฮะ แบบชอบทรมานจิตใจตัวเอง ค่อยๆทรมานมันไปเรื่อยๆครับ แบบฉบับของหนังพิศาล สมัยก่อน ประเภทสาดิส
17 มิถุนายน 2549 14:59 น. - comment id 14620
ดิฉันจะไม่ยืดเวลาค่ะ ... ดิฉันจะตัดฉับทีเดียวจบ แล้วก็สบายไปเลยดีกว่า หากรักแล้วไม่เกิดประโยชน์อะไรกับชีวิตตัวเองขึ้นมา และคนที่ดิฉันรัก ไม่ควรค่าแก่การได้รับความรัก หากรักแล้วยังมีประโยชน์อยู่บ้าง ... ก็ยืดเวลาไปสักหน่อย เพื่อทางเลือกที่ดีกว่าของชีวิต เรื่องอะไรจะต้องมาเสียเวลาร่ำไรกับความเจ็บปวดซ้ำซากก็ไม่รู้เนาะ หากความรักไม่สวยงามพอ ไม่มีคุณค่าพอ ไม่รู้จะเอาความรักนั้นไว้ทำไมให้เป็นแผลเรื้อรังในใจ ขอสร้างสรรค์สิ่งดีงามด้วยความรักค่ะ ... รักที่ไม่งดงาม รักที่อัปลักษณ์ ตัดทิ้งดีกว่า อิอิ ดิฉันยอมเจ็บเพราะรักในกรณีที่สามารถสร้างประโยชน์อันยิ่งใหญ่ได้กับตัวเองและคนอื่นๆ เพียงเท่านั้นแหละค่ะ : ) เรารักใครสักคน ก็เพราะเรารักตัวเอง ถ้าเราไม่รักตัวเอง เราคงไม่รักใครสักคนแน่นอน ไม่มีใครที่รักคนอื่นเท่ากับตัวเองอย่างแท้จริงหรอกค่ะ .... ฉะนั้น .. ถ้ารักแล้ว ก็ต้องสร้างสรรค์ให้ตัวเองดีขึ้น แล้วก็สร้างสรรค์คนที่เรารักให้ดีขึ้นด้วย รัก หล่อหลอมตัวตน แต่จะไม่ยอมให้รักละลายตัวตน รัก อาจจะทำให้คนตาบอด หากรักนั้นเป็นรักที่ไม่เบิกตามองสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง และความระแวงทำให้เรามองเห็นภาพอะไรได้ไม่ชัดเจน เฮ้อ ... มาบ่นเรื่องความรักทำไมเนี่ย ยัยแดดเช้า เดี๋ยวว่าจะหาประเด็นเขียนกลอนความรักหวานเย็นในช่วงอากาศร้อนระอุอีกสักชิ้นซะหน่อย แต่ตอนนี้ ... ยังคิดไม่ออกเลยค่ะ อิอิ ทักทายนะคะ ... ขอให้คุณมีความสุขกับความรักที่สร้างสรรค์ เป็นกำลังใจให้ค่ะ : )
17 มิถุนายน 2549 18:13 น. - comment id 14623
คุณแดดเช้ารักคนอื่นด้วยสมอง แต่ลุ่มน้ำรักด้วยอารมณ์ความรู้สึก
17 มิถุนายน 2549 18:35 น. - comment id 14624
ลุ่มน้ำ .. แดดเช้าก็เป็นคนนะ มีอารมณ์ความรู้สึก ... แต่ว่า มีสติพอจะควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ รัก ก็ต้องรักด้วยอารมณ์รักทั้งนั้นแหละ หรือว่าไม่จริง ไม่มีใครเขารักกันด้วยสมองหรอก แต่เราจะพัฒนาความรักที่เกิดจากอารมณ์ความรู้สึกไปในทางที่สร้างสรรค์หรือว่า จะปล่อยไปตามอำนาจความปรารถนาของเราจนเกิดเป็นการทำลายล้าง คุณเลือกได้นะ ... ความรัก เกิดจากอารมณ์ความรู้สึกค่ะ ไม่เถียงเลย ... แต่เถียงลุ่มน้ำตรงที่ว่า จะไม่ยอมให้อารมณ์ความรู้สึกอยู่เหนือความดีงามและความถูกต้องเท่านั้นเอง อิอิ แหะ ... ยัยแดด เถียงคำไม่ตกฟาก เขามาตอบแค่ประโยคเดียว เล่นโต้กลับซะเป็นหน้า ขออภัยค่ะ ... : )
17 มิถุนายน 2549 19:20 น. - comment id 14625
17 มิถุนายน 2549 19:47 น. - comment id 14627
ถ้าเป็นผมนะ ผมจะให้คนรักของผมตัดสิน ถ้าเขาไม่รักเราแล้วจะยืดไปก็ไร้ประโยชน์ ... แต่ถ้าเขายังรักเราอยู่เราจะไปเสียใจทำไมที่จะต้องมาคอยทำหน้าเศร้าอยู่หล่ะ ถ้าหากมีการตั้งกระทู้อย่างนี้แสดงว่าคนรัดของเราไม่รักเราแล้วหน่ะสิ การจะยืดต่อไปก็ไร้ประโยชน์แล้วหล่ะ ในเมื่อเขาไม่ได้มองเราในฐานะคนรักของเขาอีกแล้ว ... จริงมั้ย??
17 มิถุนายน 2549 20:51 น. - comment id 14628
โดนจัยดำคุณแดดเช้าครับผม แกเลยออกมาแก้ตัว เอ้ย เรียกว่าแก้ต่างดีกว่านะครับ
17 มิถุนายน 2549 21:12 น. - comment id 14629
แฮ่ม ... เถียงกะลุ่มน้ำทีไร เข้าเนื้อ เอ๊ย .. เข้าตัวทุกที คารมหนุ่มอิสานอะ เราสู้มิได้อะ ยอมแพ้กะด้าย อิอิ
17 มิถุนายน 2549 21:14 น. - comment id 14630
ถ้าให้ผมเป็นผู้ชนะแล้วเป็นมาร ผมไม่เอานะครับ ไม่ต้องยอมแพ้ก็เป็นชีอยู่แล้วนี่ครับ
17 มิถุนายน 2549 22:44 น. - comment id 14636
คนเรามียืดได้หดได้ ยืดไว้น่าจะดีกว่า เรารู้อยู่แล้วว่าถ้าจบเร็วเราก็เจ็บเร็วและคงหมดโอกาสในความรักครั้งนี้ แต่ถ้ายืดไว้โดยเราคิดว่าหมดหวังแล้วแต่เราไม่ยอมจบ โดยให้ฝ่ายหญิงเป็นจบเกม ไม่แน่ความดีที่เราทำอาจจะพลิกล็อคชนะใจหญิงได้ในสักวันหนึ่ง หรือถ้าไม่ได้เราก็คงจะมีความสุขอยู่อีกพักหนึ่ง เมื่อตอนที่เธอจะจบเราทำใจไว้ก่อนแล้วความเจ็บอาจจะทุเลาลง กาลเวลาสามารถรักษาทุกสิ่งทุกอย่างได้เสมอครับ
30 มิถุนายน 2549 15:32 น. - comment id 14763
แต่ถ้าเราเลือกไม่ได้ก็ต้องเลือกที่จะเจ็บต่อไปไม่ใช่เหรอคะ ก็เพื่อคนที่เรารักอีกคนนึง นั่นคือลูก คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรกับเราเลยถามว่าเราเจ็บใหม่ขอตอบนะคะว่ามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีครอบครัวแต่เหมือนอยู่ตัวคนเดียวแต่ต้องแบกภาระอันหนักอึ้งแต่เพื่อคำว่าพ่อที่ลูกเราจะได้เรียกในขณะที่ตัวเราไม่เคยได้เรียกจึงรู้สึกว่าเราต้องทนเพื่อคำๆนี้ของลูกเรา
12 สิงหาคม 2549 18:49 น. - comment id 15200
อย่าอ่านนะขอร้อง ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องนำของภารโรง แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้ จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญานของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญยาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร. เป็นเวลาหลาย10ปี จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มน.ร. หญิงเข้าไปในห้องนำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง จึงได้พบวิญยาณของเด็กน้อยกำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด วิญยาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป จงส่งต่อไปอีก20 กระทู้ ภายใน 7ชม. ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5คนตั้งแต่เรา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ