กลอนบทนี้ ผมแต่งเอาไว้ตั้งนานแล้วครับ แต่งตั้งแต่ตอนที่ได้ยินคำว่าภารกิจกู้ชาติตอนแรก ๆ เลย ทีแรกไม่กล้าเอาลงเว็บ เพราะกลัวคนอ่านอาจจะไม่ชอบอ่ะครับ แต่อยากจะบอกเอาไว้นะครับว่า เนื้อหาในบทกลอนบทนี้ มันเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผม ในฐานะที่เป็นประชาชนคนไทยคนหนึ่ง ที่กลั่นกรองออกมาเป็นภาษากวี เกี่ยวกับคำว่า "ภารกิจกู้ชาติ" ซึ่งอาจจะตรงกับความรู้สึกหรือขัดแย้งกับอีก หลาย ๆ คน แต่ก็อยากให้ทุกคนมองว่ามันเป็นเพียงบทกลอนที่สะท้อนความรู้สึกของคนไทยคนหนึงเท่านั้นเองนะครับ ในสังคมหมู่มาก ย่อมมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันได้ แต่เราต้องไม่แตกแยกใช่ป่ะครับ 55
20 พฤษภาคม 2549 19:38 น. - comment id 14373
อืม เนอะ แตกต่าง แต่ไม่แตกแยก 55
21 พฤษภาคม 2549 23:00 น. - comment id 14379
ไม่แปลกนี่ ที่ใคร ๆ ต่างก็ถือสิทธิ์ในความเชื่อ ในความคิดของตนเอง บางคนต้องการที่จะยืนหยัดอยู่ในจุด ๆ หนึ่ง ไม่ซ้ายสุด ก็ขวาสุด บางคนต้องการรอมชอม อยู่กลาง ๆ ทั้งที่รู้ว่า กลางน่ะ จะโดนกระหน่ำทั้งสองด้าน และก็ไม่ผิดที่จะมีคำพิพากษาว่าผู้ที่มีความคิดกลาง ๆ นั้น เป็นคนสิ้นคิด และก็ไม่ผิดอีกเช่นกัน ที่คนที่มีความคิดต่างขั้วจะมองอีกขั่วเป็นปรปักษ์ ในความคิดของคน ต่อให้ยืนอยู่มุมเดียวกัน ก็ใช่ว่าจะเห็นด้วยในเรื่องเดียวกันนะ ถ้ากังวลมากไป ก็จะปิดกั้นความคิดอิสระของตัวเองเสียเปล่า ชนะก็ได้เป็นวีรบุรุษ แพ้ก็กลายเป็นทรราชย์ ประวัติศาสตร์เป็นเช่นนี้มานานแล้ว
22 พฤษภาคม 2549 15:46 น. - comment id 14384
นั่นหละ ดั่งคุณอัลมิตราว่า... สำหรับบางคน ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะเป็นผู้ชนะหรือผู้แพ้ นั่นหละวีรบุรุษในใจผม... สำหรับบางคน รอเลือกข้างชนะ นั่นคืออะไร
8 มิถุนายน 2549 14:52 น. - comment id 14538
เห็นด้วยนะครับ สำหรับสิ่งนี้ ทุกคนมีสิทธิ์แสดงความเห็น ตามแต่มุมมองของแต่ละบุคคล ในตอนแรกผมอ่านชื่อกลอนของคุณ ผมนึกว่าคุณจะแต่งกลอนเชิงชื่นชม แต่พออ่านจริง ๆ แล้ว คุณมีมมุมมองที่คาดไม่ถึง นั่นคือความจริงของคำคำว่า กู้ชาติ แม้ในหลวงท่านยังออกมากล่าวพระราชดำรัสเช่นเดียวกับคุณ (ขออภัยถ้าใช้ราชาศัพท์ผิด) ขอเป็นกำลังใจให้คนทุกคนที่สู้เพื่อชาติ ไม่ว่าจะเป็นด้านใดก็ตาม แต่อย่าเต้นตามกระแสของใคร พินิจดูความจริง แล้วจะเห็น ความจริง ที่ไม่ไช่ เกม ของใครบางคน