ตามความคิดเห็นที่ 19 : หมายเลข 12371 กระทู้ คำถามของเรน..ถึงพี่ปีกฟ้า.. ของ rain.. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board4119.html มีเนื้อความ ดังนี้ ไม่อ้อมค้อมนะ... เรน กับ เมกกะ รับใช้ใครมาแก้ตัวแทน คนทั้งเว็บเขาก็อ่านออก คนรู้ทัน 06 พ.ย. 48 - 10:35 เพื่อจะไม่ให้บุคคลอื่นที่เผอิญมาเห็นข้อความนี้เข้าใจในตัวเมกผิด ดังนั้นเมกขอชี้แจง ดังนี้ ถามว่า...เมกรับใช้ใครไหม? ตอบว่า...เมกรับใช้ลูกค้าที่มาอุดหนุนร้านของเมก และญาติพี่น้องของเมก (พ่อแม่เมกเสียแล้ว) ถามว่า...เมกรับใช้อาจารย์ผู้เฒ่าไหม (ความหมายของคนที่พูด น่าจะระบุถึงอาจารย์) ตอบว่า...อาจารย์ไม่เคยใช้เมก และเมกก็ไม่เคยรับใช้อาจารย์ ถามว่า...รู้จักกันไหม ตอบว่า...ในโลกแห่งความจริง ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แม้แต่หน้าตาก็ไม่เคยเห็น ...ในโลกของไอที รู้จักในฐานะที่ท่านได้สั่งสอนการเขียนกลอนให้ จนยกท่านเป็นอาจารย์ท่านหนึ่ง ถามว่า....เคยสนทนากันไหม ตอบว่า...เคยสนทนาในบ้านกลอนไทยด้วยอักษร ทางโทรศัพท์เคยคุยด้วย 5 ครั้ง ครั้งหลังสุด เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ทาง msn เคยคุยครั้งหลังสุด เมื่อ 1 เดือนที่แล้ว ถามว่า...เคารพอาจารย์ผู้เฒ่าไหม ตอบว่า...เคารพในฐานะอาจารย์ผู้ให้ความรู้ท่านหนึ่ง เมกขอชี้แจงเท่านี้ ยืนยันด้วยชีวิต นี้คือเรื่องจริง หากคุณคนรู้ทัน หรือสมาชิกท่านใดมีอะไรจะถามเมก เมกจะเข้ามาตอบตามที่รู้ และเข้าใจ และตอบทุกข้อ แม้แต่เรื่องสาว ๆ ฮิๆๆ โชคดี และมีความสุขคร๊าบ..บบบบบบบ (เมกรักที่นี้นะ คิกๆ) +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
13 พฤศจิกายน 2548 02:01 น. - comment id 12426
9 พฤศจิกายน 2548 23:22 น. - comment id 12437
เรนขอบคุณพี่เมกนะคะ .. ก็สิ่งที่พี่เมกเขียน คือความรู้สึกที่เป็นของเรน.. เรนอยากจะเขียนบอกพี่ๆทุกคน แบบเดียวกับที่พี่เมกเขียน..ด้วยดิคะ .... แต่เรนก็เขียนไม่ออก.. แบบ เรนไม่รู้จะตั้งต้นแบบไหนนะดิคะ .. ...... ตัวซน..ถ้าเราไม่ดุ เดี๋ยวจะเป็นการสอนศิษย์ไม่ดี..อย่าลืมว่า เราไม่ได้สอนตัวซน แค่การเขียนกลอน เราสอนหลายๆเรื่องในชีวิต ประจำวัน... สหายที่มาสนทนากับเรา มีอาวุโสในแวดวงการเขียน มากกว่าเรา ตัวซนต้องปล่อยให้ผู้ใหญ่ คุยกันไปก่อน..เราเป็นเด็ก ต้องคอยเก็บเกี่ยว ตรึกตรอง พินิจพิเคราะห์ และอยู่เฉยๆก่อน ระวังจะโดน ไม้มะยม...สักวันตัวซน ต้องเป็นผู้ใหญ่ ฉะนั้น ต้องเตรียมคิดให้ได้แบบผู้ใหญ่ ดูเราสนทนากับสหายไปก่อนนะ... .............................. เรนจำที่คุณลุงดุเรนได้นะคะ .. แปลกจังที่เรนไม่เคยโกรธ คุณลุง .. อาจเพราะ.. เรนมีความรู้สึกว่า คุณลุงท่านดุเรนเพราะท่านเมตตาเรน .. ..... ...แม้จะปั้นดินน้ำมัน ให้คมไม่ได้..ก็ขอให้เขาเป็นดินน้ำมันที่มีค่ากับสังคม และครอบครัวของเขา.... ... ..เรนเป็นดินน้ำมันก้อนแรกของคุณลุง ก็เรนรู้สึกแบบน้า น..น จริงๆนะดิคะ .. เรนขออนุญาต .. เลียนแบบพี่เมกนะคะ .. ( น่า ..นะ อย่าว่าเรน .. ก็เรนคิดม่ายออกเนี่ยนา .. ) ................................... เพื่อจะไม่ให้บุคคลอื่นที่เผอิญมาเห็นข้อความนี้เข้าใจในเรนผิด เรนขอชี้แจง แบบพี่เมกนะคะ .. ถามว่า...เรนรับใช้ใครมั้ย? ตอบว่า...เรน.. รับใช้ตัวเรนเอง.. ถามว่า...เรนรับใช้คุณลุงมั้ย? ตอบว่า...คุณลุงไม่เคยใช้เรน (มีแต่ดุ เรน.. ) และเรนก็ไม่เคยรับใช้คุณลุง.. ถามว่า...รู้จักกันมั้ย? ตอบว่า...ในโลกแห่งความจริง เรนไม่เคยรู้จักท่าน.. (คุณลุงคงกลัวจะปวดหัว ..กับคำถามของเรน ก็เล้ยปฎิเสธ ..ที่จะคบเรน นะดิคะ) ...ในโลกของไอที เรนรู้จักคุณลุงดีที่สุด ..ท่านได้สอนการเขียนกลอน และสิ่งดีๆมากมายให้เรน .. ท่านเป็นอาจารย์ของเรน.. ถามว่า....เคยสนทนากันมั้ย? ตอบว่า...เรนสนิทกับคุณลุงมากที่สุด .. ทางโทรศัพท์เรนเคยคุยกับคุณลุง 1 ครั้ง .. คุณลุงดุเรน .. เรนก็เล้ยไม่กล้ากวนกาละแมอีกเลย.. ทาง msn เคยคุยครั้งเดียวเอง .. นานมากด้วยดิคะ .. แบบเรนจำไม่ได้ .. ถามว่า...เคารพคุณลุงมั้ย? ตอบว่า...เรนเคารพคุณลุง..ในฐานะที่ท่านให้ความรู้กับเรน .. โดยที่ท่านไม่เลือกว่าเรนเป็นใคร .. เด็กกาละแม..ที่ไร้สาระ .. เรนขอชี้แจงเหมือนพี่เมกเลยนะคะ และเรนก็ขอยืนยันด้วยชีวิต นี้คือเรื่องจริง.. ใครจะว่าท่านดีหรือเลว จะจริงหรือเท็จ เมกไม่ได้ถือเป็นประเด็น เมกถือว่าเป็น เรื่องส่วนตัวของท่าน และเมกก็ไม่รู้ว่าจริง หรือเท็จ เท็จหรือจริง ก็มีแต่ตัวท่านเองที่รู้ เมกก็แค่แสดงออกถึงจุดยืนของตัวเอง เมก เคารพอาจารย์ เพราะท่านไม่เคยชี้นำในด้านที่ผิด ส่วนไหนจะทำให้เกิดความเสียหาย ท่านก็ห้าม คน อื่นจะคิดยังไงกับอาจารย์เมกไม่ทราบนะครับ แต่เมก ยืนยันได้ว่า อาจารย์ท่านไม่แนะนำในเรื่องที่ไม่เป็นมงคล และท่านคงรักบ้านหลังนี้ไม่ต่างกว่าสมาชิกท่านอื่น ......... สิ่งที่พี่เมก.. บอกกับพี่ๆ.. นั้นคือความรู้สึกที่เป็นของเรนด้วยนะคะ .. เพราะคุณลุงท่านสอนเรน .. แบบที่เรนสัมผัสความรักและหวังดีของท่านที่ให้เรนได้ด้วยดิคะ .. ผู้ใหญ่มากมายที่เรนพบ .. แต่ก็มีเพียงคุณลุง.. ที่ให้ความเมตตา และความอดทนมากมาย ที่จะสั่งสอนเรน .. เด็กกาละแมกวน .. อารมณ์วีน ..ได้ทุกสถานที่ .. เรนเพียงอยากบอกความรู้สึก ของเรน..แบบที่พี่เมก .. เป็น .. เรนขอบคุณ ..พี่เมก.. ที่ปกป้องเรน.. ขอบคุณพี่ๆ .. ทุกคนที่เมตตาเรน ..
11 พฤศจิกายน 2548 14:08 น. - comment id 12450
อะไรคะ เรื่องไรเหรอ แว;ตกข่าวนะเนี่ย ^_^
8 พฤศจิกายน 2548 20:00 น. - comment id 12463
พี่เมกจ๋า อ่านหัวข้อมัดหมี่ต๊กกะใจจ้า....คิดว่าพี่เมกขอแก้....ผ้า.....ไอ้หย่าพี่เมกทำหวาดเสียวจังเยย นี่มัดหมี่เอามือปิดตา แต่แยกนิ้วไว้ห่าง ๆ ด้วยนะเจ้าค่ะ อ่านอีกที่เป็น ขอชี้....ไอ้เราคงแก่แล้ว อ่านชี้เป็นแก้..... ประทานอภัยด้วยเจ้าค่ะ แล้วพี่เมกคิดจะดูแลเจ้าเรนจังคนเดียวหรอคะ มัดหมี่ไม่ยอมนะ เจ้ากาลาแมน่ะมีคนรักมากมาย จิงปะเจ้ากาลาแม พี่เมกก็ต้องแลดูมัดหมี่ด้วยนะเจ้าคะ ไม่งั้นจะเอาระเบิดไปถล่มถึงบ้านเลยเจ้าค่ะ เหอ ๆ ๆ ๆ อ่านข้างบนมานเครียด ๆ เจ้าค่ะ แซวพี่เมกให้คลายเครียดซักกะหน่อย
9 พฤศจิกายน 2548 09:41 น. - comment id 12478
ครับ .. ตอนนี้ผมไม่ทราบว่ามีเรื่องพิพาทอะไรเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้ มีการพาดพิงพูดอะไรต่าง ๆ มากมาย ... ทุกสิ่งอยู่ที่ใจครับ .. ไม่คิดก็ไม่เจ็บ จะมาเก็บ ไว้ทำไม ใครเขา จะว่าร้าย ช่างประไร เราไม่เป็น มากคน ยิ่งมากความ จิตใจตาม ใช่ที่เห็น วันเปลี่ยน เช้าเป็นเย็น คงเฉกเช่น ธรรมดา คิดไป ทำไมเล่า อย่าโง่เขลา ตามเขาหนา เฉย เฉย เสียดีกว่า แล้วอุรา .. จะสบาย ... คิดถึงน้องกาละแม ไงก้อ อย่าวิตกกังวลไปเลย ..
6 พฤศจิกายน 2548 21:25 น. - comment id 12516
พี่ชายจ๋า น้องสาวเปลี่ยนเบอร์แล้วครับผม เอาแบบนี้แล้วกัน โทรเบอร์นี้นะค่ะ อิอิ ศูนย์หนึ่ง - ศูนย์แปดศูนย์สามห้าแปดเจ็ด โทรได้นะค่ะ คนนี้สามารถบอกเบอร์น้องให้พี่ชายทราบได้ ครับผม
6 พฤศจิกายน 2548 21:33 น. - comment id 12521
..เรนอยากเห็น..แบบนี้จัง.. พี่หญิงฯ พี่เมก.. พี่รุ่ง น่ารักมากเล้ยคะ .. กี้เรนเกือบร้องไห้ .. แต่ตอนนี้ .. เรนยิ้มแบบสามสิบสองซี่ด้วยดิคะ .. .. เรนก็ยืนยันแบบที่พี่เมกยืนยันนะคะ .... ซาแว้ปป .. ...
6 พฤศจิกายน 2548 21:35 น. - comment id 12522
เรนอยากได้ตัวอักษร แบบพี่เมกจัง .. มัยเรนทำไม่ได้คะ .... พี่เมกบอกวิธีทำให้เรนด้วยดิคะ .. เรนขอบคุณคะ ..
6 พฤศจิกายน 2548 22:26 น. - comment id 12536
ใครมาไม่เข้าใจอะไรป๋าเมก . . หว่า หุหุ . . เม้นท์มะเป็นเอากลอนมาฝากแล้วกันโน๊ะ คิดถึงเธอสุดหัวใจ...นะคนไกล ตอนนี้เธออยู่แห่งหนใดบนโลกนี้ ฝากฟ้าฝากดาวดูแลเธอแทนฉันที ช่วยย้ำว่าคนตรงนี้ . . ห่วงเธอเพียงใด คิดถึงเธอทุกคืนก่อนนอน คิดถึงเธอก่อน. . นึกถึงคนไหน ๆ กลัวอากาศหนาว ๆจะทำเธอไม่สบาย กลัวความห่างไกลจะทำให้ใจเราห่างกัน กลัวความมืดมิดทำให้เธอมีน้ำตา กลัวความเหว่ว้าจะทำเธอไหวหวั่น เข้มแข็งไว้นะคนดีอยากให้รู้เธอยังมีฉัน ยังคงคอยคิดถึงกันแม้เราห่างไกล เพราะป่าวมะรู้ ๆหุหุ ป๋าขา...วิจารณ์หน่อยจิ
6 พฤศจิกายน 2548 22:53 น. - comment id 12537
พี่เมก แก้ตัวไรอ๋อ หนูติงต๊องไม่รู้เรื่อง รุ้แต่ให้มาก็มาเม้นให้อะ 19%
7 พฤศจิกายน 2548 07:50 น. - comment id 12538
มาส่งยิ้มให้คนขี้แก้ตัวล่ะ....(คนชี้แจงสิ) มะกรูดคิดถึงพี่เมกเด้อค้า.... รักษาสุขภาพนะคะ เชื่อ ๆ อย่าคิดมากน๊านะ
7 พฤศจิกายน 2548 11:01 น. - comment id 12540
โห๊ โห๊ เรดติ้ง ... แง๊บ แง๊บ กินหนมและขอดูเรดติ้งพี่เมกไปพลาง พลาง ดีกว่า อ่ะให้ .... หนมห่อนึง อ่ะ อ่ะ ห้ามแย่งนะ เพราะเอมก็เพิ่งแย่งมาได้แค่ 2 ห่อง่ะ .. คริ คริ ... ไปล่ะค่ะ ... คิดถึงพี่เมกปู้ชายอารมณ์ดีมีน้องขี้งอนแบบเอม อิอิ ..
7 พฤศจิกายน 2548 12:19 น. - comment id 12542
สวัสดีค่ะพี่ชาย ทานข้าวเสร็จแล้ว เลยแวะมาหาค่ะ อิอิ แถมมายืนยันว่าเบอร์ใช้ได้นะค่ะ เพียงแต่เมื่อคืนติดสายอยู่เท่านั้นค่ะ อิอิ แล้วจะรอสายพี่ชายนะค่ะ ด้วยรักและคิดถึงพี่ชายค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 12:36 น. - comment id 12543
สลักเสลา....ก็เคารพพี่ผู้เฒ่าในฐานะอาจารย์ผู้ให้ความรู้ท่านหนึ่งเหมือนกันค่ะ มาเป็นกำลังใจให้คุณเมกค่ะ................
7 พฤศจิกายน 2548 12:42 น. - comment id 12544
สลักเสลา....ก็เคารพพี่ผู้เฒ่าในฐานะอาจารย์ผู้ให้ความรู้ท่านหนึ่งเหมือนกันค่ะ มาเป็นกำลังใจให้คุณเมกค่ะ............. สลักเสลา สีฟ้า
7 พฤศจิกายน 2548 17:53 น. - comment id 12545
...พี่ตุ้ม...มาให้กำลังใจ..น้องเมก..นะจ๊ะ..สิ่งที่เมกทำ...ถูกต้องแล้ว...ที่สำคัญ...การรู้จักเคารพ...ผู้ที่เคยสั่งสอนเรา...นั่นคือ...สุดยอดของคนดี...พี่ตุ้ม..ชื่นชมและยกย่องน้องเมกนะคะ... ...ความกตัญญู..กตเวที..เป็นเครื่องหมายของคนดี..นะคะ...เมก...ผลแห่งความดีนี้จะตอบสนองน้องค่ะ.... ..พี่ตุ้ม...ได้รับทราบข่าวร้ายของน้องฟ้า...พี่เสียใจด้วยนะจ๊ะ...ทุกอย่างคือธรรมดาแห่งโลก...น้องฟ้า..สบายแล้ว..คงเหลือเพียงเราเท่านั้นที่จะต้องต่อสู้ในโลกนี้ต่อไป...พี่ขอให้กำลังใจ..น้องเมก..นะคะ...คิดถึงและห่วงใยจ๊ะ....
6 พฤศจิกายน 2548 20:44 น. - comment id 12566
แบบนี้เห็นทีจะเข้าใจไม่ผิดค่ะพี่ชาย ถูกต้องนะครับ อิอิ คิดถึงพี่ชายนะค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วย ไม่รู้ว่าเราคุยกันทางโทรศัพท์นานแล้วแค่ไหนแล้ว แต่เอาไว้ว่าง ๆ น้องจะโทรไปหาใหม่นะค่ะพี่ชาย ด้วยรักและเคารพครับผม
6 พฤศจิกายน 2548 21:07 น. - comment id 12569
ฮาๆๆๆๆ มาปลอบๆๆ ไม่มีอะไรหรอก พี่เมก ... เราไปเม้นท์กลอนกันดีกว่า สบายใจ อารมณ์ดี ไม่มีภัย อยากทำให้บ้านกลอนอบอุ่น รักกัน เริ่มจากที่เราเป็นคนลงมือทำ ไม่ใช่มาพูดจากันให้มากความ ลุยเลยดีกว่า .... เย้ๆๆๆ อย่ามัวแต่ถามว่า ใครทำ และ ทำไม ให้คิดว่า ทำยังไง แล้ว บอกตัวเองว่า ทำสิๆๆ ใช่มะ? [มาส่ง รหัสใจ ]