7 กันยายน 2547 12:51 น.
บลู
2 ปีแล้วสินะ กับการรอคอยอย่างเลื่อนลอยของฉัน เธอจากไปพร้อมกับคำว่ารักที่ได้ให้ไว้ในวินาทีสุดท้ายของเรา สัญญาของเรา"วันนี้ในอีกหนึ่งปีข้างหน้าเราจะกับมาพบกันใหม่อีกครั้ง " ไม่เลยฉันไม่เคยทดท้อแต่ในวันนี้เวลามันผ่านมา 2 ปีแล้ว ฉันไม่เคยได้เห็นแม้เพียงเงาของเธอ นี่หรือสิ่งตอบแทนของความรัก ฉันกำลังรอคอยอะไรอยู่ คอยที่จะพบกับความเป็นจริงที่ว่า "เธอไม่กลับมาแล้ว" การมาเยือนของใครคนหนึ่ง มันทำให้ฉันได้รับรู้ความจรงที่ว่า เธอไม่อาจจะรักฉันได้และในเวลาเดียวกันฉันก็ได้รู้ว่าฉันเป็นแค่ตัวตลกที่เธอใช้เล่นฆ่าเวลาเท่านั้นเอง ....น้ำตาของความผิดหวังเสียใจไหลรินรดแก้ม ฉันจะตัดใจลืมเธอซะให้ได้ แล้ววันพรุ่งนี้ฉันจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ จะเริ่มต้นชีวิตใหม่เลิกจมอยู่กับอดีตที่ไม่มีตัวตนซักที ลาก่อนบลู....ลมหายใจของความเหงา