7 พฤษภาคม 2553 08:26 น.
บพิตร
@ ปิดดวงตาแน่นไว้............ไม่เห็น
เลือดหลั่งไหลกระเซ็น...........ทั่วพื้น
ซากศพกี่ศพเหม็น................คาวขุ่น ใจนา
จมร่างมิอาจฟื้น......................ด่าวดิ้นเพื่อใคร
@ เสียงใดใครร่ำร้อง............ไม่ยิน
เสียงห่ากระสุนบิน.................ร่างล้ม
โหยหวนอยู่กลางดิน..............โอยอ่อน เสียงเฮย
งอก่องอกายก้ม......................ก่อนกลิ้งขาดใจ
@ ไม่พูดจาเอ่ยเอื้อน.............คารม
เลิกหมิ่นเลิกชื่นชม.................กล่าวอ้าง
นินทาว่าสาสม........................หยุดก่อน เพื่อนเอย
ยามผ่อนคลายค่อยสร้าง.........ก่อกู้ศรัทธา
@ ตา หู ปาก ปิดบ้าง..............บางที
จักส่งผลเป็นดี........................แน่แท้
เปิดใจเผื่อไมตรี....................หยิบยื่น กันนา
ทนนิ่งนึกทางแก้.....................สว่างด้วยปัญญา.ฯฯ.
6 พฤษภาคม 2553 11:49 น.
บพิตร
แผ่นดินนี้ของไทยใช่ใครอื่น
คือแผ่นผืนดินเดียวมิเสี้ยวแบ่ง
คือขวานทองของไทยไม่เปลี่ยนแปลง
คือหลักแหล่งยึดเหนี่ยวเกี่ยวใจคน
เสียงกู่ก้องร้องว่าข้าฯรักชาติ
เสียงประกาศเข้มแข็งทุกแห่งหน
จากเมืองใหญ่ถึงเขาชันไร้ชั้นชน
รวยหรือจนมีรักให้ไม่ต่างกัน
รักผืนดินแผ่นน้ำรักคามเขต
รักประเทศผู้คนบนเขตขันธ์
คอยเกื้อกูลร่วมแรงร่วมแบ่งปัน
สร้างสวรรค์ทั่วถิ่นแผ่นดินไทย
เติมความรักแผ่นดินกลิ่นหอมกรุ่น
อวลละมุนทั่วหล้าพาสดใส
เสียงกล่าวขานฟุ้งเฟื่องเลื่องลือไป
แผ่นดินไทยแผ่นดินทองของผองชน.
4 พฤษภาคม 2553 16:30 น.
บพิตร
@ หกสิบปีผ่านฟ้า.......................ทรงครอง
อบอุ่นใจไทยผอง.........................ผ่องแผ้ว
ทรงยึดมั่นครรลอง.......................ธรรมส่อง ใจนา
องค์พ่อหลวงดวงแก้ว...................คู่ฟ้าสยามมินทร์
@ ดุจอินทร์องค์ย่างเยื้อง.............บาทา
โปรดเหล่าชาวประชา...................สุขล้น
รอยบาทย่ำยาตรา........................ทุกแห่ง หนเอย
เขาป่าทรงดั้นด้น.........................ทั่วแคว้นแดนสยาม
@ ลือนามพระเกียรติฟุ้ง.............โลกา
เกริกกรุ่นพระบุญญา..................แผ่ก้อง
เอกองค์แห่งราชา.......................ยิ่งใหญ่ แท้นา
เสียงร่ำลือแซ่ซ้อง.......................ทั่วหล้าสรรเสริญ
@ อัญเชิญพระแผ่คุ้ม................ทรงชัย
คุณแห่งรัตนตรัย.......................ปกป้อง
ศักดิ์สิทธิ์สิ่งใดใด.......................ปัดเป่า ทุกข์เฮย
เสริมส่งพระเกียรติก้อง..............คู่ฟ้านิรันดร์.ฯฯ.
3 พฤษภาคม 2553 12:09 น.
บพิตร
เอากฎหมู่ขู่กฎหมายน่าอายนัก
เหมือนไร้หลักยึดมั่นย่อมหวั่นไหว
เอากลุ่มตนอ้างว่าประชาธิปไตย
กำหนดไว้ไม่ขัดรัฐธรรมนูญ
ไร้อาวุธ อหิงสา มามือเปล่า
ทั้งน้ำข้าวรวมพลังตั้งเป็นศูนย์
ประสานงานแกนนำคอยค้ำจุน
แสนเคืองขุ่นอำนาจรัฐขัดชอบธรรม
อหิงสาซ่อนกลบนทางเถื่อน
คอยบิดเบือนมุ่งร้ายหมายตอกย้ำ
ความแตกแยกชนชั้นนั่นแหละทำ
ความเจ็บช้ำอำมาตย์ไพร่ใครกำหนด?
เสียงระเบิดกระสุนปืนกลางคลื่นคน
เลือดไหลล้นถนนนองต้องรันทด
เสียงกรีดร้องร่ำไห้ใจสลด
ใครคิดคดมุ่งร้ายทำลายใคร?
เสรีภาพต้องงามตามขอบเขต
ทั้งประเทศมากล้นคนส่วนใหญ่
ตามครรลองประชาธิปไตย
ขออย่าให้ละเมิดเกิดคุกคาม
จากเวทีที่สภาว่าทรงเกียรติ
มายัดเยียดกล่าวอ้างอย่างเหยียดหยาม
เอาเกียรติตนมาเหยียบย่ำทำต่ำทราม
ถูกประณามใครก็รู้สู้แล้วรวย???