29 ตุลาคม 2553 13:57 น.
บพิตร
เมื่อมาเป็นเจ้านายต้องหลายใจ
เพื่อมอบให้ลูกน้องปกครองเขา
หากใจเดียวไม่เข้าท่าอย่าหูเบา
จงคิดเอาเจ้านายต้อง หลายใจ
จง ใจดี ดูแลแก่ทุกคน
พาก้าวพ้นปัญหามาถามไถ่
ยามเจ็บป่วยถามข่าวเฝ้าห่วงใย
เอาใจใส่บอกเล่าเท่าเทียมกัน
จง ใจเด็ด หากใครไม่เข้าท่า
อย่ารอช้าพวกกินแรงไม่แข่งขัน
คอยหลบเลี่ยงเกี่ยงงานให้ผ่านวัน
อย่าให้ขั้นเงินเดือนเตือนตามตรง
จง ใจดำ ใครผิดคิดไม่ซื่อ
อย่ารามือข้อเท็จจริงสิ่งประสงค์
พบความผิดแน่นอนซ่อนกลโกง
ต้องรีบลงโทษทัณฑ์ตามขั้นตอน
เป็นเจ้านายหลายใจเห็นไหมเล่า?
ไตร่ตรองเอามิกล้ามาสั่งสอน
เพียงแนวคิดสะกิดใจให้สังวร
อาจสะท้อนเป็นเครื่องประเทืองตน
นายหลายใจโดยชอบมิชอกช้ำ
"ยุติธรรม"ตั้งไว้ใช้เหตุผล
"อคติ"แม้เกิดมีที่กมล
คงไม่พ้นคนหมิ่นว่าสิ้นดี!!!.
27 ตุลาคม 2553 16:53 น.
บพิตร
ขยับปีกบินวนบนเวหา
ทอดสายตาเบื้องล่างอย่างเย้ยหยัน
สัตว์น้อยใหญ่เดินวิ่งแย่งชิงกัน
ช่างน่าขันชีวิตพวกติดดิน
เดินวนเวียนโลกกว้างใหญ่คงไม่รู้
บ้างขุดรูบ้างซุกกายใต้เพิงหิน
บ้างดำน้ำผุดว่ายไม่ยลยิน
บ้างหากินตามพงหญ้าก้มหน้าเดิน
เจ้าอินทรีย์มองไกลวิสัยทัศน์
มิจำกัดทิศทางกางปีกเหิน
มองผืนดินแผ่นฟ้าพาเพลิดเพลิน
ผ่านโขดเขินแนวป่าร่าเริงใจ
ถลาลมล่องผ่านกาลเวลา
ยามอ่อนล้าโผลงตรงไม้ใหญ่
จับเกาะกิ่งหลบร้อนซ่อนเงาใบ
ฟ้ากว้างใหญ่ใยมาหลบคบคาไม้???
22 ตุลาคม 2553 13:03 น.
บพิตร
ไหลหลากจากไหนหนอ
จึงเอ่อออมาท่วมท้น
เดือดร้อนทุกผู้คน
ถึงสิ้นเนื้อประดาตัว
ฝนหลั่งมิขาดสาย
ลงมากมายดั่งฟ้ารั่ว
ผืนดินก็ทรุดตัว
ไม่มีป่ามาผ่อนแรง
สายน้ำจึงเชี่ยวกลาก
มวลน้ำมากก็ขุ่นแดง
เอ่อล้นทุกหนแห่ง
ท่วมนาไร่ให้ล่มจม
หนทางขาดชำรุด
สะพานทรุดกับโคลนตม
โหยหิวแทบเป็นลม
ขอแรงใจให้บรรเทา
อดอยากถึงปากท้อง
เสียงร่ำร้องอย่างหงอยเหงา
ยากนักทั้งหนักเบา
เกรงโรคร้ายมารุกราน
ชะตากรรมมนุษย์โลก
ต้องทุกข์โศกทุกสถาน
โลกไร้ความเบิกบาน
ด้วยเหตุใดใครกระทำ???
19 ตุลาคม 2553 14:40 น.
บพิตร
กาสะลองพลิ้วพรายปลายวสันต์
ต้นเหมันต์พร่างพรมชโลมฝน
พราวพิสุทธิ์ขาวสะพรั่งช่างน่ายล
อวลระคนกลิ่นกรุ่นละมุนทรวง
ชูช่อบานท้าทายสายฝนพรำ
ลมกระหน่ำพัดโบยโรยกลีบร่วง
ซบผืนดินกลิ่นเจ้าเร้าแดดวง
ที่กลางข่วงลานลุ่มชุ่มชื่นใจ
ชื่อดอกปีบกาสะลองที่ร้องเรียก
พึงสำเหนียกชื่อนั้นสำคัญไฉน
ดั่งความดีขจรกลิ่นทุกถิ่นไป
ทั้งไกลใกล้ค่ำคืนยังยืนยง
กลิ่นความดีหอมอยู่คู่โลกกว้าง
มิจืดจางเวลาพาหนุนส่ง
สถิตมั่นแน่แท้แม้ปลดปลง
ความดีคงคู่หล้าชั่วฟ้าดิน.
7 ตุลาคม 2553 08:51 น.
บพิตร
จักรยานคันเก่าให้เจ้าขี่
คือคันที่พ่อฝันวันยังเด็ก
พ่ออยากมีจักรยานคันเล็กเล็ก
เฝ้าถามเจ๊กราคาว่าเท่าใด?
พ่อทำงานเก็บเงินเกินขวบปี
จึงพอมีเงินสดอดออมไว้
จักรยานคันนี้แสนดีใจ
คือเหงื่อไคลได้มาค่าอนันต์
ออกแรงถีบจักรยานผ่านชีวิต
ด้วยตั้งจิตตั้งใจตามใฝ่ฝัน
ด้วยหยาดเหงื่อแรงกายใช้ฝ่าฟัน
มิไหวหวั่นร้อนหนาวคราวฝนพรำ
ด้วยมุ่งมั่นก้าวย่างสร้างหลักฐาน
จักรยานคู่กาย เช้า สาย ค่ำ
หนักก็เอาเบาก็สู้อยู่ประจำ
มิถลำเหยียบย่างทางอบาย
คราชำรุดหยุดซ่อมไม่ยอมแพ้
คอยดูแลเหมือนป่วยช่วยจนหาย
เป็นเพื่อแท้คู่ใจไม่เดียวดาย
คือความหมายผูกพันอันเนิ่นนาน
จักรยานของพ่อขอมอบให้
ลูกขี่ไปข้างอย่างกล้าหาญ
ความเก่าแก่สั่งสมอุดมการณ์
จิตวิญญาณศรัทธาพาก้าวเดิน.
๖/๑๐/๕๓