10 กรกฎาคม 2552 09:04 น.
บพิตร
ยามยากจนขอกู้สู้ยุคเข็ญ
โลกลำเค็ญเศรษฐกิจดั่งพิษร้าย
ล้วนตกต่ำทุกแถบแทบมลาย
ขาดรายได้ทุกส่วนล้วนซบเซา
กู้เงินมามากมายหลายแสนล้าน
เพื่อสร้างงานเพิ่มแรงแข่งกับเขา
ให้ก้าวย่างเดินหน้าฝ่าร่มเงา
นำเงินเข้าสู่ระบบงบประมาณ
เหล่าเสือหิวในสภาหน้าระรื่น
เคยกล้ำกลืนรีบรับเสียงขับขาน
ด้วยอดอยากปากแห้งแล้งมานาน
เร่งประสานรุมทึ้งดึงเม็ดเงิน
มันผู้ใดคดโกงหลงอำนาจ
ทำลายชาติอยู่แห่งใดให้ขัดเขิน
จงย่อยยับอับจนหนทางเดิน
ไร้เจริญไร้ถิ่นแผ่นดินยืน
แม้หลบหนีจากไกลไปเมืองนอก
พูดกลับกรอกถูกกลั่นแกล้งจึงแข็งขืน
ใช้เงินตราปลุกปั่นทุกวันคืน
คอยหยิบยื่นยุแยกให้แตกกัน
แผ่นดินไทยผืนนี้ที่ศักดิ์สิทธิ์
พระทรงฤทธิ์คุ้มภัยมิไหวหวั่น
ใครคิดชั่วต้องวอดวายมลายพลัน
ถูกลงทัณฑ์จากฟ้าดินสิ้นทุกคน.
9 กรกฎาคม 2552 10:37 น.
บพิตร
มองเกลียวคลื่นซัดสาดหาดชะอำ
งามสมคำลือเล่าคำกล่าวขาน
หาดทรายขาวพราวใสหาใดปาน
เสียงซู่ซ่านทรายหาดสะอาดตา
แลลิบเรือลำน้อยลอยเล่นคลื่น
เสียงครางครืนเขียวครามน้ำจรดฟ้า
ระรอกพลิ้วพราวพร่างพระพายพา
ชโลมหาดสาดซ่ามิล้าแรง
อรุณรุ่งสีทองทาบท้องน้ำ
ระยิบยับวับวามอร่ามแสง
นกโผบินเริงร่าฟ้าขาบแดง
สายลมโบยโชยแข่งคลื่นแรงครวญ
ยินเสียงคลื่นครืนครางช่างเหงาจิต
ยามมืดมิดมัดใจให้กลับหวน
คลื่นครวญครางดั่งนางน้องครางครวญ
ว่าเนื้อนวลรอใครให้กลับคืน.
ชะอำ/เพชรบุรี
๒๕/๖/๕๒
1 กรกฎาคม 2552 09:06 น.
บพิตร
สิ่งใดเล่าที่เจ้าฝัน?
จะไขว่คว้าฝ่าฟันวันข้างหน้า
เกียรติยศชื่อเสียงหรือเงินตรา
หรือดาราพราวพร่างกระจ่างดวง
สิ่งใดหนอที่พ่อฝัน?
ลูกก้าวย่างผ่านวันอันห่วงหวง
พ้นเส้นทางอ่อนไหวภัยทั้งปวง
สู่วิถีโชติช่วงเจ้าดวงมาลย์
สิ่งใดแน่ที่แม่ฝัน?
ลูกก้าวย่างสู่วันอันสุขศานต์
ห่างทุกข์โศกโรคร้ายหมู่ภัยพาล
แสนสราญบนเส้นทางสร้างชีวิต
สิ่งใดเล่าที่เราฝัน?
มนุษย์ชาติไร้ชนชั้นขั้นลิขิต
ทั่วโลกาแลล้วนหมู่มวลมิตร
หรือเพียงคิดเพียงฝันแค่นั้นเอง.ฯฯฯ
หน้าส่วนตัว
1650
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
