24 ตุลาคม 2548 11:00 น.
บพิตร
@ ผ่านไปไม่ไปลับ
ยังย้อนกลับมารอบใหม่
หวาดหวั่นพรั่นฤทัย
เมื่อหวัดนกวกกลับมา
@ รัฐมนตรีเก้าอี้ร้อน
เกษตรกรร้อนใจกว่า
วอดวายครั้งผ่านมา
ยังไม่ฟื้นคืนตั้งตัว
@ มาแรงกว่าครั้งก่อน
เหมือนลมร้อนลามเลียทั่ว
โรคร้ายขยายตัว
เขย่าขวัญกันทั่วแดน
@ จากนกไก่สู่คน
หวาดกลัวจนอกสั่นแขวน
จากคนสู่คนแทน
ร้ายยิ่งกว่าถ้ากลายพันธุ์
@ ความจริงให้รีบแจ้ง
เร่งแถลงอย่าแปรผัน
หมกเม็ดเพื่อใครกัน
ซ่อนเร้นไว้ใครได้ดี.
23 ตุลาคม 2548 10:34 น.
บพิตร
@ หวัดนกลามทั่วทั้ง......................โลกา
เป็ดไก่วายชีวา...............................ด่าวดิ้น
ถูกเชือดไม่ไว้หน้า.........................กลัวแพร่ ลามไกล
การฆ่าคือบาปสิ้น............................ห่อนเว้นอุทธรณ์
@ กี่แสนกี่ล้านสิ้น
ต้องด่าวดิ้นกลางดินดอน
ฝูงนกตกจากคอน
ต้องม้วยมรณ์กองพะเนิน
@ โรคร้ายกล้ำกรายผ่าน
ทั้งเป็ดห่านสิ้นแรงเหิน
หวัดนกรุนแรงเกิน
เผชิญหน้าคร่าชีวี
@ หวัดนกใยหมกเม็ด
น้ำตาเล็ดผองน้องพี่
เพียงเพราะความอวดดี
ของผู้มีอำนาจครอง
@ ซ่อนเร้นเรื่องราวร้าย
ผู้วอดวายน้ำตานอง
เพียงความหยิ่งผยอง
ของผู้ใดในแผ่นดิน
@ กี่แสนกี่ล้านบาท
ใครประกาศค่าชีวิน
อนาถหนาครายลยิน
ดั่งติฉินค่าของคน
@ ดั่งหนูทดลองยา
นี่คนหนาอย่าฉ้อฉล
มั่งมีหรือยากจน
คงไม่พ้นวายชีวา
@ เงินทองนั้นต้องจิต
แต่ชีวิตนั้นเกินกว่า
กฎเกณฑ์เป็นราคา
แห่งเงินตราหาสมควร
@ ซื้อใดในโลกได้
ชีวิตไซร้จงใคร่ครวญ
น้ำตาแห่งกำสรวล
ควรหรือซับด้วยเงินตรา.
12 ตุลาคม 2548 13:08 น.
บพิตร
@สายน้ำท้นท่วมเวียง
อื้ออึงเสียงคนไถ่ถาม
น้ำนองท่วมเขตคาม
ด้วยเหตุใดใครคนทำ
@เทวดาปล่อยฟ้ารั่ว
ฝนตกทั่วเกินชุ่มฉ่ำ
มากล้นจนระกำ
จึงเอ่อท้นท่วมพารา
@บ้างว่าเพราะตัดไม้
ต้นน้อยใหญ่ราบทั้งป่า
ฝนหลั่งถั่งโถมมา
จึงไหลหลากยากป้องกัน
@บ้างว่าเพราะคนรุก
ดินหินคลุกบุกฝั่งกั้น
น้ำกว้างแคบลงพลัน
ทางตีบตันจึงล้นนอง
@หรือเพราะน้ำตื้นเขิน
เป็นโขดเนินหินทรายกอง
ใต้น้ำไร้คนส่อง
ขุดลอกให้ไหลคล่องตัว
@อย่าเลยอย่าโทษใคร
ขอบอกให้รู้กันทั่ว
เพราะคนเห็นแก่ตัว
ธรรมชาติจึง เอาคืน
11 ตุลาคม 2548 13:17 น.
บพิตร
@ดอยหลวงสูงเสียดฟ้า
เลียบเมฆาน่าเกรงขาม
ลดหลั่นเป็นชั้นงาม
ยามต้องแสงแห่งอรุณ
@รวยรินระริกไหล
ธารน้ำใสเคล้าไออุ่น
หมอกขาวพราวจำรูญ
ห่มพฤกษ์ไพรไร้มลทิน
@สรรพสัตว์แสนเริงร่า
หลากมาลาล้อภุมริน
สรรพเสียงเยี่ยงเพลงพิณ
ประโคมป่าพาชื่นใจ
@วันนั้นพลันแตกตื่น
เสียงครางครืนพื้นสั่นไหว
โครมครามยามเคลื่อนไป
กระเช้าลอยเหนือดอยงาม
@มันเป็นเช่นสัตว์ร้าย
ที่เยื้องกรายหมายคุกคาม
แผดร้องก้องคำราม
ข่มป่าเขาลำเนาไพร
@สัตว์ป่าก้มหน้านิ่ง
สายน้ำปิงสะอื้นไห้
ลมสงัดไม่พัดไกว
ดอยหลวงหลับกับน้ำตา.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
1211
