4 พฤษภาคม 2552 14:15 น.
บพิตร
ขอเชิญแอ่วแดนดินถิ่นล้านนา
งามพฤกษาธรรมชาติสะอาดใส
งามผู้คนวัฒนธรรมนำจิตใจ
งามพงไพรสายน้ำงามวาจา
เมืองสามหมอกแม่ฮ่องสอนม่อนดอยสูง
เจิดจรุงถิ่นบัวตองนามก้องหล้า
กราบพระธาตุดอยกองมูคู่พารา
ท่องเที่ยวป่าเมืองปายคลายกังวล
เมืองพระนางจามเทวีที่อบอุ่น
คือลำพูนถิ่นลำไยให้ดอกผล
พระธาตุเด่นพระรอดขลังดั่งมีมนต์
บันดาลดลคู่เมืองนี้หริภุญไชย
เมืองงดงามนพบุรีศรีนครพิงค์
สายน้ำปิงคู่เวียงเมืองเชียงใหม่
ดอยสุเทพสูงเด่นเป็นหลักชัย
เลื่องลือไกลประเพณีที่มั่นคง
เมืองเชียงรายชายแดนสามแผ่นดิน
สมญาถิ่นไทยงามลุ่มน้ำโขง
แหล่งค้าขายสายสัมพันธ์อันเชื่อมโยง
ยังดำรงเด่นชัดวัฒนธรรม
เลาะริมกว๊านเมืองพะเยาหายเศร้าหมอง
แสงเรืองรองอาบดอยพลอยชื่นฉ่ำ
ไหว้พระเจ้าตนหลวงศรีโคมคำ
ถิ่นงามล้ำสมนามภูกามยาว
เมืองรถม้าลำปางเขลางค์นคร
ลือกระฉ่อนเครื่องปั้นดีมิแตกร้าว
เมืองถ่านหินถิ่นฝึกช้างช่างแพรวพราว
สิ่งโน้มน้าวพระธาตุใหญ่ไหว้บูชา
ไปเมืองแพร่ใส่หม้อห้อมย้อมสีคราม
พระธาตุงามนามช่อแฮแผ่คุณค่า
ถิ่นไม้สักแพะเมืองผีมีที่มา
นามเดิมว่าเวียงโกศัยคนใจดี
งานแข่งเรื่อลือเลื่องต้องเมืองน่าน
เล่าตำนานงาช้างดำนำบอกชี้
วัดภูมินทร์คู่เมืองนันทบุรี
งามสดสีธาตุแช่แห้งแหล่งรวมใจ
แอ่วล้านนามาครบจบเส้นทาง
อย่าลืมร้างแผ่นดินถิ่นยิ่งใหญ่
ประวัติศาสตร์เฟื่องฟูคู่ชาติไทย
สืบทอดไว้ความงดงามนามล้านนา.
1 พฤษภาคม 2552 12:42 น.
บพิตร
@ บุหลันลอยอิ่มยิ้ม.............วันวาน
อบอุ่นอาบดวงมาลย์.............สุขล้น
จันทร์เอยเอ่ยคำขาน...........บอกกล่าว ความเฮย
เอมอิ่มพิมพ์ใจท้น................แน่แท้หรือไร?
@ ในโลกทุกหย่อมหญ้า.......วุ่นวาย
ร้อนรุ่มแทบมลาย.................ป่นปี้
ระแหงแห่งหนหาย...............เหือดชุ่ม เย็นนา
ผงฝุ่นระริกรี้........................ห่มพื้นผืนดิน
@ ยินยลคนแย่งยื้อ.............อำนาจ
ซุกช่อนกลอุบาทว์.................ไล่ต้อน
ถึงเข่นฆ่าอาฆาต..................แยกหมู่ เหล่านา
เสียงก่นด่าสะท้อน................กึกก้องโลกา
@ จันทราคงยั่วยิ้ม...............เย้ยหยัน
กระหยิ่มเยาะสูมัน.................โง่แท้
มิรู้รักใคร่กัน........................เป็นหนึ่ง เดียวนา
สูก่อสูจงแก้...........................ก่อนร้างโลกันต์ฯฯฯ
30 เมษายน 2552 12:36 น.
บพิตร
สองมือนี้ที่สร้างงานสานทางฝัน
สองเท้ายันเหยียบย่างยังยืนหยัด
ร้อนแดดแรงลมกรรโชกโบกสะพัด
ฝนสาดซัดแม้เหน็บหนาวทนร้าวรอน
ค่าตอบแทนสูงต่ำก็จำฝืน
ถึงค่ำคืนล่วงเวลาแม้ล้าอ่อน
งานติดพันหวังลุล่วงห่วงอาทร
แอบทอดถอนน้อยใจในชะตา
เศรษฐกิจกำหนดบทชีวิต
สู่วิกฤตเลิกจ้างสร้างปัญหา
สิ้นหนทางใครเล่าเฝ้าเยียวยา
เหมือนชีวาแขวนเส้นด้ายคนใช้แรง
สองมือนี้มีพลังยังมุ่งมั่น
พร้อมฝ่าพันก้าวย่างอย่างเข้มแข็ง
ค่าของคนคือจิตใจไม่เปลี่ยนแปลง
ขออย่าแบ่งชั้นชนบนความจริง!!!
29 เมษายน 2552 15:04 น.
บพิตร
เม็กซิกันชนเผ่าชาวจังโก้
เมืองใหญ่โตเลือดนักสู้ผู้กล้าหาญ
เหล่าคาวบอยมิให้ใครรุกราน
เฝ้าปกบ้านป้องเมืองเลื่องลือนาม
ควบม้าศึกควงปืนยืนจังก้า
ร้อนฝนฝ่ามิท้อแท้แม้ขวากหนาม
รักแผ่นดินผืนป่าฟ้าสวยงาม
ใครเหยียดหยามเข้าฝ่าฟันไม่หวั่นกลัว
ถึงวันนี้จังโก้โซเซซัด
เจอโรคหวัดเล่นงานรุกรานทั่ว
ชื่อหวัดหมูห้ำหั่นต้องสั่นรัว
ต้องปวดหัวคนล้มตายไม่เว้นวัน
เคยขี่ม้ายิงปืนทุกคืนค่ำ
กลับชอกช้ำเพราะหมูรู้ไหมนั่น
จะหาทางแก้ไขอย่างไรกัน
จังโก้หวั่นต้องแพ้หมูอดสูใจ.
28 เมษายน 2552 13:10 น.
บพิตร
ฉันเป็นเพียงคนไทยไกลปืนเที่ยง
ได้ยินเสียงป่าวร้องก้องไปทั่ว
เสียงสาปแช่งก่นด่าช่างน่ากลัว
บอกคนชั่วใช้อำนาจขาดชอบธรรม
บ้างบอกว่าคนดีต้องลี้หลบ
ต้องซานซบเมืองนอกสุดชอกช้ำ
ถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายให้ระกำ
เป็นผู้นำแท้จริงยิ่งกว่าใคร
อีกเสียงบอกคนโกงกินสิ้นศักดิ์ศรี
ต้องคดีจึงหลบเร้นเป็นเรื่องใหญ่
ทิ้งแผ่นดินซุกซ่อนนอนแดนไกล
ส่งเงินให้ลิ่วล้อต่อสู้แทน
ตัวฉันเป็นคนไทยไกลปืนเที่ยง
รับรู้เพียงคำบอกกล่าวปวดร้าวแสน
ขอสักคนที่จิตใจไม่คลอนแคลน
ไร้เคืองแค้นบอกความจริงสิ่งเป็นไป.