เยื่่อใย

บนข.

หากมิลืมความหลังที่ฝังจิต           


ก็จงคิดถึงมันให้หวั่นไหว

มันเป็นแค่ความหลังที่ฝังใจ          


โปรดอาลัยอาวรณ์ให้ย้อนมา
เชิญเถิดหากใจจักใคร่คิด             


ถึงเยื่อใยในจิตคิดโหยหา


ย้อนความหลังครั้งกาลที่ผ่านมา    


คลุกเคล้าหยดน้ำตาไม่ว่ากัน
จะดับถ่านไฟเก่ากระนั้นหรือ         


ท่ามกลางลมโหมกระพือหรืออย่าฝัน


ไฟก็ยังคงที่ยังมีควัน                    
ยังรอวันคุ
กรุ่น เป็นอุ่นไอ
กลับไปผิงไฟเก่าเถิดที่รัก               


เผื่อเธอจักสดชื่นจากขื่นไหม้


คนความหลังยังคอยรอยอาลัย      


เธอก็เหลือเยื่อใย...ใยอำพราง
ฉันแค่คนจรจัดคนพลัดถิ่น           


แบกหัวใจแหว่งหวิ่นไว้ว่างๆ


เพียงแค่เธอเมตตามาจัดวาง         


รักยามว่างเช้าเย็นไม่เป็นไร
สุขและทุกข์เพียงพอไม่ขอมาก      


มิลำบากหากเธอจักเผลอไผล


หวนใจกลับฟื้นฝอยรอยเยื่อใย       


ตามที่ใจเรียกหาไม่ว่าเลย
ทิ้งฉันไว้ที่นี่เถิดที่รัก                     


หากเธอจักต้องการผ่านเฉยๆ


ฉันแค่คน
บางคน ไม่คุ้นเคย         


มินานเลยจะลับกาลกับวารวัน
ทิ้งฉันไว้ที่นี่เถิดที่รัก                     


ให้ฉันล้มจมปลักกับความฝัน
จะเพียรดับกองไฟไม่เหลือควัน      


จงตัดฉันอย่าให้เหลือ....แม้เยื่อใย....