6 สิงหาคม 2555 19:19 น.
บนข.
เราต่างคนต่างเกิด
ต่างเตลิดเวียนว่ายบ่ายถลำ
ในวังวนว้างเวิ้งแห่งเพิงกรรม
ดีชั่วนำสืบขันธสันดาน
กรรมสืบต่อสืบกอแห่งกิเลส
ล้วนอาเพศรวนรุมให้รุ่มร่าน
วิบากซ้ำกรรมซัดวิบัติปาน
อยู่ตราบกาลเนิ่นนานกี่กาลกัลป์
เราต่างตนต่างแก่
ต่างย่ำแย่ย่อยยับอยู่อย่างนั้น
ในความหนุ่มความสาวอันพราวพรรณ
ชะราคอยโรมรันร่ายริ้วรอย
ชะรารับประทับรอยชะราแล้ว
ไร้วี่แววหนุ่มสาวก็เศร้าสร้อย
อีกฟากฝั่งมรณาชะราคอย
สืบเท้าค่อยเคียงคู่อยู่เป็นเงา
เราต่างคนต่างตาย
ต่างทอดกายก่ายกองล้วนของเน่า
ไหนละเพื่อนญาติมิตรสนิทเรา
นอนเงียบเหงาซบดินอยู่เดียวดาย
เห็นแต่หนอนชอนเจาะเข้าเกาะกลุ่ม
แล้วรื้อรุมเนื้อหนังพังสลาย
สู่ที่พักพึ่งพิงทุกหญิงชาย
นอนแทรกกายซบร่างกลางผืนดิน
เราต่างคนต่างต่าง
เพราะกรรมจัดสรรสร้างมิสร้างสิ้น
กรรมใดใครก่อก็รอริน
ผลอาจิณแจกจ่ายตามสายกรรม
จึงต่างคนต่างจิตต่างคิดต่าง
วัฏฏะทางต่างคนต่างด้นย่ำ
ต่างเกิดแก่เจ็บตายวอดวายยำ
อยู่ซ้ำซ้ำแทรกซบทุกภพภูมิ....