13 พฤษภาคม 2552 17:28 น.
บนข.
ติ- เถิดเพื่อนช่วยเตือนหากข้าฯพลั้ง
สี่เท้ายั้งยังพลาดมิอาจฝืน
ข้าฯสองเท้าเล็กเล็กเด็กวานซืน
ก็อาจลื่นเสียท่ากายาซวน
คำติติงทักท้วงของปวงปราชญ์
มิบังอาจเจ็บช้ำหรือกำสรวล
หากปราชญ์ติคือทรัพย์นับว่าควร
บุปผาอวลกลิ่นชื่นระรื่นใจ
เพื่อ- ให้เกิดปัญญามาแลกเปลี่ยน
เหมือนจุดเทียนส่องทางสว่างไสว
ที่มืดมิดหนักหนาโมหาใด
ก็จะได้บรรเทาจนเบาบาง
ข้าฯยอมเป็นเช่นดินในถิ่นต่ำ
ให้ปราชญ์ย่ำแต่งตัดมิขัดขวาง
เป็นไม้อ่อนพร้อมดัดเพื่อจัดวาง
ดั่งรูปร่างตามแต่งแห่งเมธี
ก่อ- กุศลล้ำค่ามหาศาล
เพราะคำท่านเมตตาข้าน้อยนี่
ได้บำเพ็ญทสาบารมี
เสริมเวทีซึมซาบในกาพย์กลอน
จะยินดียอมเป็นเช่นกระโถน
ปราชญ์ทิ้งโยนถ่มคำเพื่อย้ำสอน
คนตัวเล็กใจใหญ่ใช่เว้าวอน
มิเง้างอนมือปราชญ์ที่ฟาดตี
ปลูก- เรือนย่อมตามใจใครผู้อยู่
ข้าฯย่อมรู้สิ่งนั้นทุกวันวี่
แต่ข้าฯยอมแตกกอมิรอรี
ปลูกเรือนชี้ตามบ่นคนข้างเคียง
เพื่อประสานไมตรีทวีเพิ่ม
ท่านต่อเติมส่วนขาดมิอาจเถียง
แม้ท่านรื้อเคหาข้าก็เพียง
ส่งสำเนียงคำตอบว่าขอบคุณ
หน่อ- พฤกษาเติบโตโชว์กิ่งก้าน
เพราะอาหารปุ๋ยน้ำนำอุดหนุน
ผลิใบดอกออกผลงามความการุณย์
ด้วยต้นทุนน้ำดินหลั่งรินมา
ข้าฯก็เป็นเช่นหน่อแห่งกอไม้
หวังจะได้ปุ๋ยดีฉะนี้หนา
คำท่านติคือปุ๋ยหยดรสโอชา
คนอย่างข้าผู้น้อยค่อยเติบโต
ความ- เป็นจริงท่านติงด้วยความรัก
หรือด้วยจักเกลียดชังรั้งโทโส
หรือด้วยอยากสอนสั่งดังคุยโว
ข้าฯคนโซกลับชอบมิตอบแทน
เมื่อลงสู่สนามสงครามรบ
ต้องปานพบเจ็บปวดรวดร้าวแสน
คมกระสุนปากบอนใครคลอนแคลน
ก็อาจแค้นจุกอกนรกกิน
ดี- คำปราชญ์ติชมนิยมเชิด
เป็นบ่อเกิดปัญญาข้าถวิล
ดีเพื่อโชว์บางอย่างสร้างมลทิน
จบฟ้าดิน ข้าฯมิสนคนสิ้นดี....
10 พฤษภาคม 2552 18:28 น.
บนข.
อบายมุขรุกรานนะท่านเอ๋ย
ชีวิตเคยชื่นสุขจะทุกขี
ความเสื่อมถอยถ่อยต่ำระยำยี
คือทางชี้อบายอย่าหมายปอง
หนึ่งความเป็นผู้โฉงเฉงนักเลงหญิง
ไม่เกรงกริ่งอายบาปหยาบทั้งผอง
ถือเป็นชายหลายใจใฝ่ลำพอง
หญิงหนึ่งสองสามสี่ก็มีมา
ไม่สันโดษชื่นชูในคู่รัก
กามชวนชักเห็นใครก็ใฝ่หา
อาจพลาดพลั้งเสียทีมีโรคา
ยากรักษาสุดท้ายก็ตายฟรี
สองนักเลงสุราท่านว่าไว้
ดื่มเข้าไปเช้าค่ำร่ำสุขี
สติหมดสตังค์เกลี้ยงเพียงฤทธี
สุรานี้ชักนำทำมึนเมา
เป็นน้ำเปลี่ยนนิสัยในสันดาน
จากดีผ่านเป็นร้ายกระหายเขลา
นักเลงดื่มอย่าพร่ำรำคาญเรา
ตับแข็งเข้าเร้ารุมจะกลุ้มใจ
อบายมุขที่สามความชั่วนั้น
การพนันขันต่อจะขอไข
ทรัพย์สินมีฉิบหายหญิงชายใด
เป็นทาสในมือมารการพนัน
แม้นไฟไหม้สิบครั้งก็ยังเผื่อ
แผ่นดินเหลือไว้เห็นเย็นใจนั่น
นักเลงเล่นเพียงครั้งมิยั้งพลัน
ทรัพย์ทั้งนั้นเคยกอดก็วอดวาย
อบายมุขที่สี่อย่ามีมั่ว
คบคนชั่วใกล้ชิดมิตรสหาย
เพื่อนสำคัญก็จริงทั้งหญิงชาย
โปรดจงหมายระวังอย่าพลั้งตัว
คบเพื่อนดีเพียงหนึ่งถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อยเพื่อนพาลประจานชั่ว
หากคบใครมิตรองจะหมองมัว
ค้นให้ทั่วตัวตนเป็นผลดี
.....คือหนทางสี่แพร่งแหล่งอบาย
ท่านหญิงชายจงฟังอย่าชังหนี
รักกันดอกบอกให้ด้วยไมตรี
โปรดหลีกลี้อบายสบายครัน....