หมายเหตุ:ประเทศไทย

บนข.

ประ   กาศความงี่เง่าให้เขารู้	
เทศ   ถิ่นผู้นักรบสงบรัก
ไทย   แท้ต้องอย่างนี้ไม่มีหลัก	
รวม    ศรีศักดิ์ผู้กล้ามาย่ำยี

เลือด  ไหลนองกี่ครั้งยังไม่เข็ด	
เนื้อ    ทะเล็ดเลือดทะลักคือศักดิ์ศรี
ชาติ    ปี้ป่นย่อยยับนับกี่ปี		
เชื้อ    กาลีฝังหัวให้มัวเมา

ไทย   ผู้กล้าประจญทุกกลศึก		
เป็น   น้ำลึกไหลนิ่งยิ่งมัวเขลา
ประ    จานตนคนหนาปัญญาเบา	
ชา-    ตาเข้าดีร้ายเป็นฝ่ายมาร

รัฐ   บาลบ้าบอนอมินี			
ไผท   นี้จึงแหลกแทรกร้าวฉาน
ของ    ดีดีเหยียบย่ำน่ารำคาญ		
ไทย   มินานคงสิ้นหมดถิ่นไทย

ทุก     คมปากอาวุธรุดทำร้าย		
ส่วน   วอดวายไทยชอบระบอบไหน
อยู่     ไหนเหวยคนกล้าช้าอยู่ใย	
ดำรง   ใยเรื่องรักหนักแผ่นดิน

คง    คาเดือดเลือดหลั่งสักครั้งเถิด	
ไว้    ชูเชิดเชิงรบมิจบสิ้น
ได้    จารึกนามไทยให้โลกยิน		
ทั้ง    พังภินท์ฉิบหายวอดวายใคร

มวล   เมธีปรีชาจึงล่าถอย		
ด้วย   คนถ่อยครองเมืองเรืองไสว
ไทย   ตกออกใต้เหนือไม่เหลือใย	
ล้วน   หมายใจชิงชังหวังทำลาย

หมาย    เข่นฆ่ากันเองไม่เกรงกริ่ง	
รัก         ถูกทิ้งฝังกลบลบสลาย
สามัคคี   จึงจอดชาติวอดวาย		
ไทย     เราหมายสงบจึงรบกัน	

นี้     แหละไทยของจริงยิ่งกว่าแท้   	  
รัก    กันแค่เปรยเปรยน่าเย้ยหยัน
สงบ   ไทยคือรบให้ครบครัน		
แต่   ปางบรรพ์สืบทอดตลอดไป

ถึง     เข่นฆ่าล้างโคตรก็ไม่หวั่น	
รบ    ถึงขั้นสิ้นชาติขาดเชื้อไข
ไม่     ต้องคิดรำลึกว่าศึกไทย		
ขลาด   กันใยเรามาฆ่ากันเอง

เอกราช    อยู่ไหนไทยมิสน		
จะ    ปี้ป่นย่อยยับกระฉับกระเฉง
มิ     ต้องรอศึกใดไทยบรรเลง		
ให้   กันเองมล้างสร้างริปู

ใคร   ที่ไหนเห็นไหมไทยทั้งนั้น	
ข่มขี่   กันหยันหยามความอดสู		
สละ    ชีพเพื่อใครไทยหรือกู		
เลือด    พรั่งพรูไหลนองพี่น้องไทย			

ทุก      เดือดร้อนร้อนรุกทุกหย่อมหญ้า
หยาด  น้ำตารินหลั่งเห็นบ้างไหม			
เป็น    ศัตรูล้างผลาญแต่กาลใด	
ชาติ    เป็นไฟลุกลามอยู่ครามครัน		

พลี      ชีพกันเถิดผองไทยไหนอาวุธ	
เถลิง   ยุทธ์กลางเมืองเรื่องห้ำหั่น		
ประ    กาศศึกผู้กล้ามาประจัญ	
เทศ    ไทยนั้นนักรบสงบลวง		

ไผท    ผืนแผ่นดินให้สิ้นขาด		
ทวี      ความอาฆาตยิ่งใหญ่หลวง		
มีชัย   เหนือธงชาติอันขาดกลวง	
ชโย     ล่วงเถิดไทย.....ชัยชโย......