25 มีนาคม 2547 11:07 น.
น.อ.ศ.
dont walk infront of me, i may not lead.
dont walk behind me, i may not follow.
just walk beside me, and be my friend.
25 มีนาคม 2547 11:05 น.
น.อ.ศ.
dont walk infront of me, i may not lead.
dont walk behind me, i may not follow.
just walk beside me, and be my friend.
22 มีนาคม 2547 11:23 น.
น.อ.ศ.
เรื่องนี้เพื่อนฉันเล่าให้ฟัง ว่า
มีพ่อลูกคู่หนึ่ง พ่อก็แก่มากล่ะ ลูกนี่นะก็ติดคุก
วันหนึ่งพ่อเขียนจดหมายไปหาลูกว่า
ลูกรักของพ่อ
ตอนนี้พ่อรอเวลาที่ลูกจะกลับมาอยู่กับพ่อ พ่อเองก็แก่มากแล้ว คงอยู่ในโลกนี้ได้อีกไม่นาน พ่ออยากให้ลูกกลับมาหาพ่อเร็วๆเหลือเกิน พ่อเองไม่มีอะไรให้ลูกนอกจากที่นาผืนเล็กที่พ่อไม่มีปัญญาทำให้มันมีราคาหรือมีค่าขึ้นมา คงจะดีหากลูกกลับมาและมาช่วยพ่อพลิกพื้นผืนดินนี้ให้มันมีราคาขึ้นมา เพราะลำพังพ่อเองคงไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะขุดไถหรอกลูกเอ๋ย......
พ่อ
เมื่อลูกชายได้รับจดหมายแล้ว ก็ได้เขียนตอบกลับไปหาพ่อว่า เขาได้ฆ่าคนเป็นจำนวนมาก และได้ฝังศพเหล่านั้นในที่นาของพ่อของเขา แต่ก่อนที่จดหมายจะถึงพ่อเขานั้น ตำรวจก็ได้เปิดอ่านและเมื่อรู้เช่นนั้นตำรวจก็นำกำลังไปขุดหาซากศพที่ที่นาผืนนั้น แต่ก็ไม่พบศพเลยแม้แต่น้อย หากแต่ว่าจะพบก็แต่ดินที่ร่วนซุยที่ทำให้พ่อของเขา สามารถทำการเกษตรได้ โดยไม่ต้องลงแรงไถ......2 วันต่อมาลูกชายถูกศาลตัดสินประหารชีวิต ก่อนวันประหารเขาได้เขียนจดหมายไปหาพ่อว่า......ผม..ทำเพื่อพ่อได้แค่นี้
อืมมม จบแล้วนะ จบแล้ว ฝีมือแต่งฉันไม่ดีหรอกนะ แต่ฉันอยากเล่า....
11 มีนาคม 2547 23:10 น.
น.อ.ศ.
ความเหงา คือเพื่อนเก่าของฉัน.................ฉันมีแค่นี้แหละ