21 มกราคม 2548 19:37 น.
น.นิรนาม
ยืนนิ่งไม่ติงไหว
คือต้นไม้ในไพรพง
ยืนหยัดและยืนยง
ยืนยันอยู่คู่แดนดิน
เรื่อยเรื่อยระรินไหล
น้ำใสใสในเถื่อนถิ่น
หยาดหยดมิหมดสิ้น
กระแสสินธุ์ในลำธาร
โบยบินเจ้านกป่า
อิสราหาอาหาร
เสือสมันมั่นสันดาน
ก็ต้องการก็คือกัน
ผกาบุปผาสด
สุคนธรสสุดสร้างสรรค์
สวยสีพรมผืนพรรณ
สวรรค์สร้างกลางดงดอน
ลมไล้ใจหวั่นหวิว
ใบไม้พริ้วปลิวลิ่วร่อน
หนาวเนื้อ ณ ยามนอน
ผิงไออุ่นกรุ่นแสงจันทร์
หลับใหลในราตรี
ค่ำคืนนี้ป่ายังฝัน
ผ่านคืนหรือผ่านวัน
เป็นอย่างนั้นธรรมดา
นี่คือธรรมชาติ
แสนเก่งกาจเป็นหนักหนา
วาดศิลป์จินตนา
เกื้อชีวาภาษาธรรม
เป็นไปไม่รู้จบ
เวียนว่ายครบแล้วทบซ้ำ
เกิดดับลับตามกรรม
ธรรมชาติ ธรรมดา
21 มกราคม 2548 19:33 น.
น.นิรนาม
ประหวั่นใจในแววตาประสามิตร
ประหวั่นจิตที่จะอยู่คู่สมร
ประหวั่นวันเวลาพาเราจร
ประหวั่นคำค่อนแคะและนินทา
จะฝืนใจให้ไม่รักก็หนักอก
จะยอมยกให้คนอื่นยิ่งฝืนกว่า
จะยอมอายหมายเอ่ยเผยวาจา
ก็เกรงว่าจะผิดธรรมประจำชน
จึงจำใจไม่คิดให้จิตทุกข์
จึงจำจุกเจ็บระกำซ้ำอีกหน
จึงจำเจกับความเดี่ยวเดียวดายตน
จึงจำนนไม่บ่นพร่ำคำว่ารัก
20 มกราคม 2548 22:16 น.
น.นิรนาม
อยากเก็บดาวพราวฟ้ามาประดับ
อยากประทับความทรงจำอันล้ำค่า
อยากเสรีมีชีวิตอิสรา
อยากค้นหาความจริงสิ่งสวยงาม
อยากรู้เห็นเช่นเด็กอื่นหลายหมื่นแสน
อยากตอบแทนแดนดินถิ่นสยาม
อยากเป็นผู้รู้วิชาพยายาม
อยากเห็นฟ้าสีครามยามตาวัน
เพียงหนึ่งนิดคิดฝันวันข้างหน้า
แต่ชะตาไร้โชคแสนโศกศัลย์
เห็นใบไม้ไหวดิ่งยิ่งจาบัลย์
เพราะถูกบั่นความหวังกำลังใจ
ลมชายโชยโบยโบกใบโศกพลิ้ว
ยอดหญ้าลิ่วลู่ลมผืนพรมใหญ่
แววตาน้อยตัดพ้อส่อความนัย
กระซิบให้ลมหวนคราญจำนรรจ์
จะไม่ขอรอใครให้มาช่วย
จะยืนด้วยสองขากล้าบากบั่น
แม้มอดม้วยชีวิตจิตคงมั่น
จะสร้างสรรค์ทางสีทองเพื่อผองชน
19 มกราคม 2548 20:30 น.
น.นิรนาม
เงียบหายไปเลยจอมขวัญ
ไม่คิดถึงกันแล้วใช่ไหม
รู้สึกเราสองห่างไกล
แต่ใจฉันยังใกล้เธอ
จดหมายจากชายคนหนึ่ง
ยังส่งถึงเธอเสมอ
นานแล้วที่ไม่ได้เจอ
ยังเก้อรอเธอตอบมา
คร่ำเคร่งเร่งเรียนเขียนอ่าน
การบ้านเป็นกองต้องศึกษา
เธอจึงไม่ว่างตอบมา
ฉันไม่ว่าเข้าใจเธอดี
เธอจงขยันหมั่นเพียร
เล่าเรียนเป็นเกียรติเป็นศรี
อดทนอีกไม่กี่ปี
จะมีวันที่ดีใจ
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ
แม้เธอรังเกียจผลักไส
ยังคิดถึงและคอยห่วงใย
รู้ไว้ไมตรีไม่มีจาง
นี่คือจดหมายจากปลายฟ้า
เขียนอำลาทั้งน้ำตาก่อนฟ้าสาง
ชีวิตแต่ละคนมีหนทาง
ฉันขอห่างเพื่อเธอสร้างทางเธอ
หน้าส่วนตัว
1261
