3 เมษายน 2547 01:23 น.
น้ำ
ฉันจะนอน นับดาว ณ.ฝากฟ้า
เก็บแสงวาว แววตา ต่างอาหาร
ดื่มน้ำค้าง กลางหาว ไพรตระการ
หลั่งกลอนกานท์ อรุณรุ่ง ประดับใจ
ใช้ชีวิญ ชื่นชม นิพนธ์กวี
แสงสุรี ยังลา ยามหลับใหล
ชีวิตนี้ อาจสั้น สิ้นสูญไป
ฝากฝันไว้ ชั่วฟ้า ดินแดนดง
3 เมษายน 2547 00:40 น.
น้ำ
ฝันว่าเที่ยว ท่องไป ในนภา
เพลินเวหา ดั่งนก บินผกผิน
ชิดชมเชย ธรรมชาติ เหินโบยบิน
ทั่วทุกถิ่น แดนไพร แสนสุขใจ
แลแวกว่าย สายน้ำ ทะเลกว้าง
เช่นปลาบ้าง อยู่ใน สมุทรใหญ่
โจนโจมคลื่น แตกฟอง ละล่องไล้
ปะการัง ลึกใน โลกทะเล
คลายกังวล วันเหนื่อย แลงานหนัก
เท อก พัก ว่างวาง ต่างหันเห
เปลี่ยนความคิด เคยชิน ที่จำเจ
โอละเห่ ครวญเพลง บรรเลงกวี
ณ.โค้งเดือน คมดาว จิตสกาว
หม่นหมอกหนาว ราวไพร สุขสดศรี
ตรองตรึกไป อาจเปล่า ดายชีวี
ขอร่ายกวี หวังอยู่ ชั่วนิรันดร์
1 เมษายน 2547 21:11 น.
น้ำ
สนทยาสวัสดิ์มิตรล้ำ คำโคลง
ผกากอบมาลาโยง รักร้อย
ใจรวมร่วมยามโมง พันผูก มิตรแฮ
บานชื่นฉ่ำเพลิดพร้อย ดุจด้าวแดนสวรรค์
ใจฝันใฝ่ท่องทั้ง ธรณี
ชมดอกไม้สดสี ทั่วหล้า
มิคิดว่าพบฤดี แดนถิ่น
กวีปลูกไม้งามท้า สุขยิ้มยามยล
แสงตะวันส่องหล้า ทักทาย
เหลืองอร่ามงามเฉิดฉาย ยิ่งแล้ว
เพียรเพื่อหยัดยืนถวาย คำสัตย์
ดุจดอกทานตะวันแพร้ว ผ่าวพื้นแดนดิน
ดื่มด่ำแดงเด่นด้าว ดงดอน
ดวงดอกขิงงามงอน ดอกนั้น
ใจข้ารักอ่อนวอน นางหนึ่ง
ที่ซึ่งซึ้งด้นดั้น ฝากไว้ใจจง
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟน้ำ
หน้าส่วนตัว
1732
