3 กรกฎาคม 2546 17:52 น.
น้ำ
ฝนพรำรักเปียกปอน
ใจยิ่งอ่อนหนาวฝน
น้ำตาเอ๋ยไหลอาบจน
ใจคนช้ำฉ่ำรักปัน
สายรักหัก สายสวาท ขาดสัมพันธ์
สายฝนฝัน ฝนสาด เปียกแก้มฉัน
สายน้ำเนตร ของฟ้า ฤ.ตาคลั่น
เหตุสามนั้น หนามใจ สิ้นแรงพลัง
ทนหนาวเหน็บ หนาวเนื้อ แทรกซอนทรวง
คงเป็นบ่วง ปาบกรรม ทำแต่หลัง
หวังวิเวก หลีกเร้น เพียงลำพัง
ฝากกายฝัง ทอดลง ปลงแผ่นดิน
2 กรกฎาคม 2546 20:19 น.
น้ำ
ไกลแสนไกล ล้านไมล์ ห่างแสนห่าง
จางแล้วจาง ร้างไร้ เขาห่างเหิน
โศกล้านโศก แสนเศร้า ร้าวเหลือเกิน
จำไกลเกิน ใจเกิน รักเกินทน
เธออยู่ไหน อยู่ไหน หัวใจเอ๋ย
วานใครเอ่ย อย่าเลย อย่าเลยล่วง
รักสักน้อย สักน้อย เถิดพุ่มพวง
ห่วงหนอห่วง อย่าลวง อย่าลวงกัน
หัวใจฉัน หล่นหาย นานแล้วเอย
หวังทรามเชย สงสาร สงสารฉัน
รับรักไว้ รับไว้ นะแจ่มจันทร์
อย่าลืมฉัน เลือนฉัน แม่จันมร์งาม