29 กรกฎาคม 2546 23:56 น.
น้ำ
5เกสรปรุงยาอายุวัฒนะแด่แม่
๑ดอกมะลิ ผลิหอม น้อมกราบแม่
คอยดูแล แต่น้อย ค่อยเติบใหญ่
ดอกพิกุล หล่นใด ตามรู้ไซร้
แม่มอบใจ ห่วงจน ตราบจินต์วาย
๒ดอกจำปา หอมปลื้ม มิลืมคุณ
นมอกอุ่น เลือดท่าน ที่มอบหมาย
กระดังงา บูชา ทั้งใจกาย
มิแหนงหน่าย ทดแทน นทวันทา
๓ ดอกบัวหลวง จากสรวง ฉ่ำทรวงแม่
ขอดูแล ยามชรา ตั้งปรารถนา
หวังแม่เรา ได้บุญ แห่งศาสดา
ลูกปฏิบัติ รักษา สนองท่านเอย
29 กรกฎาคม 2546 07:37 น.
น้ำ
คนเดินทาง ด้วยรถ ไปทั่วไทย
ทางแม้ไกล มีเพื่อน ขับคุยสนุก
ได้ทำงาน ชมทาง ผ่อนคลายทุกข์
และได้ปลุก ใจฝัน ขึ้นอีกคลา
คือคืนวัน แข็งขัน หมั่นในการ
ทุกสิ่งผ่าน เวียนผัน สุขสรรหา
เพียงหัวเราะ ส่งเสียง กับเวลา
แล้วพร้อมหน้า ร่วมกัน ขยันทำงาน
ธารน้ำตก หาดทราย สวนพฤกษา
อีกวัดวา แดนธรรม น้อมสืบสาน
ทุกก้าวเดิน ดำเนิน จารสืบกานท์
ด้วยหัวใจ ชื่นบาน สราญเอย
26 กรกฎาคม 2546 08:36 น.
น้ำ
ทะเลบัว บานแย้ม ยิ้มสีขาว
หมอกกลางหาว หม่ไพร หัวใจสาง
ทะเลภู เขาสูง ล้อมไพรพราง
ลำน้ำกว้าง บัวงาม สุดสายตา
ยามเช้าเช้า เสียงนก ร้องเซงแซ่
ดลใจแล ชุ่มชื่น สุขสดใส
เหล่าธรรมชาติ สะอาด สุดอำไพ
มีแมกไม้ นานา มากไพรพันธ์
ดั่งภาพทิพย์ บัวสวรรค์ เทพเสกสรร
สุดลำพัน ความงาม สถิตณ.สถาน
น้ำเจิ่งนอง แมกมาก แสนงดงาม
จิตสงบตาม สงัดไป ในคลายล
26 กรกฎาคม 2546 08:11 น.
น้ำ
ใครเล่าเขา สงสาร มาจารใจ
เร่ส่งเสียง เรไร ร้องร่ำขาน
หวิ่งหวิ่งอยู่ แนวไพร ใจทรมาน
คงเป็นกรรม เก่าการ ที่ทำไว้
ใครเล่าเขา นึกถึง คนึงหา
คอยนำพา ร้อนผ่าว ไม่สุขไส
คงกอดลม ห่มหนาว อกร้าวไป
กลางพงศ์ไพร ไร้รัก หนักเหลือเกิน
ลาก่อนแล้ว ถิ่นนี้ ที่เคยรัก
หมู่พฤกษา ปกปัก มานานเนิ่น
จำระหก ระเหิน ใจสะเทิ้น
แม้นชอกช้ำ จำเดิน ด้นเดียวดาย
ขอฝากใจ สู่แดน ธรรมชาติ
หวังสงบสะอาด จากทุกข์ วัฏสงสาร
เดินธุดงค์ เลื่อยไป ภิขาจาร
เพียงสืบสาน ศาสนา อุราวาว
26 กรกฎาคม 2546 07:46 น.
น้ำ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑รักดอกไม้ ยังเด็ด มาดอมดม๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒รักเพียง ชมเชย ชื่นหนา๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒
๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓รักษาใจ ไว้ให้ น้องแก้วตา๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓
๔๔๔๔๔อนิจจา เธอเป็น หุ่นโชว์(ในห้างสรรพสินค้าไงอิอิ)๔๔๔๔๔
หน้าส่วนตัว
1792
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟน้ำ
