5 พฤษภาคม 2546 07:22 น.
น้ำ
ฟากฟ้าสีครามแห่ง รัตติกาล
ระบายกระจายลาม เวหาหน
เรียบระนาบ ครามเข้ม ครอบคลุมวน
มืดคลุมจน คล้ำครอบ สุดขอบนภา
โดดเดี่ยวเดียวดายใต้ ราตรีครึ้ม
ทะเลดำ ทะมึน ดั่งใจหนา
มาอ้างว้าง ผู้เดียว เปลี่ยวเอกา
ปรารถนา พิศวาส บาดระทม
ลมโล้เล่น สนเฒ่า เร้ายืนไหว
กิ่งกวัดไกว ใบโบก โบยโหม
คล้ายสองใจ ใกล้ชิด อภิรมย์
เสียงระงม หัวเราะเซาะ ในฤทัย
ณ.ราตรีเดี่ยว ยังยืน ยลจันทร์เหลือง
แสงเพ็ญเรือง เตือนถึง ซึ้งหทัย
คงกอดลม หม่หนาว อกร้าวไป
วิเวกใจ ไร้นิวรณ์ สบงดิ่ง ทิ้งโลกีย์
4 พฤษภาคม 2546 22:56 น.
น้ำ
แม่จันทร์งามลออ...........ฝากใจขอรักเพียงรุ้ง
จะรอแม่นกยูง...........ที่ปลายรุ้งนะร่วมรอ
กระจ่างฟ้าจันทร์เหลืองนวลงามตา
ดวงเดียวท้าหทัยพี่ยาหนอ
พ้อใจรู้ใครรอกลางฟ้าลออ
แผ่นฟ้าครามงามขอ จันกระพ้อคนงาม
เด่นดวงเดือน ณ.ใจ เหลืองมะเรือง
ขอดวงเหลือ ณ.ใจ เผื่อว่าเลือน
งามดวงเหมือน ณ.ใจ นะแก้มเหลือง
มิมีเลือน ณ.ใจ ร่วมรักเรือง
กลอนจันทร์เพ็ญ เด่นกลาง นภาคราม
ธรรมหลาม ตามหา มาประเทือง
ร่วมสองสุข ประสาน สติเรือง
สงบใจเนื่อง สงัด ด้วยแสงธรรม
4 พฤษภาคม 2546 01:09 น.
น้ำ
บรรณใบไม้ พรายพลิ้ว ริ้วลอยลม
หล่นเป็นพรม พร่ำพื้น ผืนน้ำไหล
เอิบอาบอิ่ม ชุ่มฉ่ำ เย็นทรวงใน
รวมหัวใจ ร่วมฝัน มั่นมิจาง
ธารน้ำใส รินรด จดใจใส
เบาบางใบ หล่นไหล เบาบางใบ
ธารน้ำไหล ใบหล่นร่วม ม้วนรวมใจ
สองมโน รวมหทัย ห้วงวิญญาณ
ย่อมเอ่อไป ให้ท้น ล้นบ่วงกรรม
ละลายวัน ไม่หวน ทวนคำหาญ
ร่วมรวมขาน สร้างสรรค์ ประโยชน์นาน
รักข้ามผ่าน ราตรี จันทร์งามตา
ณ.ราตรี จันทร์กระจ่างฟ้า
เมฆหม่หล้า หมอกล้อม ไพรพนา
ดลใจรัก ประสานใจ ที่ขอบฟ้า
บุญกุศล น้อมพา พบพระธรรม
4 พฤษภาคม 2546 00:37 น.
น้ำ
ใจฉันเป็น ผีเสื้อ พงษ์พนา
เหินทั่วป่า บินข้ามเขา ลำเนาสูง
หวังเพียงหวาน พานพบ ดอกนกยูง
ปีกบางรุ้ง โบยบิน ถิ่นกินรี
หวังมีบุญ พ้นภัย ได้พบพาน
รักสมัคร สมาน สามัคคี
แม้ต้องตาย ปีกหาย วายชีวี
จะยอมพลี ชีพไว้ ในแดนดง
เปรียบกำเนิด ด้อยน้อย วาสนา
น้อมถ่อมตน ปราชญ์พา สมประสงค์
ซื่อสัจจรรจา ท่านว่า คนใจตรง
ขอดำรงค์ คงไว้ รักศรัทรา
เพียรอุทิศ กำลัง สร้างสรรค์งาน
ขอพบพาน มิตรแท้ ร่วมสมาน
มอบรัก มอบใจ จวบวายปราน
จารกลอนงาม ร่วมมิตร ไทยโพเอม
4 พฤษภาคม 2546 00:21 น.
น้ำ
ด้วยลมหวน......ฝากรัก.....โล้โบกโบย
ด้วยเมฆา......รุ้งโรย.....รางไว้
ด้วยรวี.......แสงส่อง......ต้องภายใน
ด้วยฝากไป.....ค้นหา.......เพียงจันทร์ใส
ด้วยศรัทรา.....รักจึง......เฝ้าใฝ่ฝัน
ด้วยยั่งยืน.......นานวัน......สุขสดใส
ด้วยอุตส่าห์........ส่งใจ........สู่แดนไกล
ด้วยฤทัย..........มั่นคง.......เฝ้าพนอ
ด้วยปิติ........ยินดี........มีไว้ให้
ด้วยแสนสุข.........ใจใส.........ใคร่รู้หนอ
ด้วยสงบ........เย็นยัง..........มั่น คงรอ
ด้วยเย็นใส........จึงพอ.......ให้รักคง
ด้วยสติ....รู้กาย....คลายละลาย
ด้วยดูหาย.....ใจยาว...เบาเร้า
ด้วยดิ่งลง......คงนิ่ง....ณ.กลางเนา
ด้วยรักเรา......เจ้าเมตตา...เตือนใจธรรม