15 ธันวาคม 2548 07:44 น.
น้ำ
๏โคลงโคลงโคลงโคล่งโคล้ง...โคลงโขลง
ใจก็จดจ่อโคลง.....................เคร่งเคลิ้ม
คำความประหลาดโยง.............ยากขยับ
โคลงแรกแรกแต่งเยิ้ม...เพราะบ่ซึ้งใจโคลง ๚*จอมยุทธเมรัย*
๏ต้มโคล้งเครื่องครบล้วน.......แซบแสบ
โป๊ะแตกโคลงต้นแบบ...........อร่อยจี้ด
โหยหิวใหญ่ให้แคบ-.............คับปลิ้น พุงนา
สุขแบบว่า Mynead..............จึ่งซี้ดถึงทรวง๚
(บทนี้ขอยืมทั่นน้องซอมพอแดงครับ)
๏จวนจะเที่ยงอีกแล้ว.......ยามดี
กินก่วยเตี๋ยวสักที..............ดีมั้ย
ขาหมูสักชามพี.................อ้วนหน่อย เป็นไร
อิ่มแป่ลจุกอกไซร้.............ห่อนได้สบายหนอ๚
12 ธันวาคม 2548 08:15 น.
น้ำ
โ ค ล งไ ต ร ย า ง ค์
๑การงานหาญเก่งกล้า ตั้งตน
มารยาทงามฝึกฝน ถ่อมน้อม
ทนุถนอมรักในกมล ตราบเฒ่าวายแล
สามสิ่งสร้างจิตพร้อม จิตให้สุขศรี ฯ
๒สติสัมปชัญญาณต่อตั้ง หยุดภพ
ยศเกรียติภูมิใจนพ รักผู้
งามจริตงามประสพ งามเงื่อน
สามสิ่งควรรอบรู้ สืบซ้องสรรหา ฯ
๓มักโกรธเป็นโทษร้าย ต่อคุณ
เยื่อหยิ่งยโสสิ้นสกุล เสื่อมไซร้
อกตัญญูบ่รู้บุญ คุณท่านสอนนา
สามเสพล้วนทุกข์ไร้ สิ่นแท้ทางกุศล ฯ
12 ธันวาคม 2548 00:50 น.
น้ำ
คอยวันว่างใฝ่หา มาแต่งกลอนกลืนกล่น ลืมโลกหล่นหาย สุขผ่อนคลายแสนสนาน
เบิกบานอยู่สักหน่อย เรียนรู้น้อยเพียรหา ไขว่คว้าศัพท์อักษร วอนเว้าว่ามวลมิตร รักและคิดถึงนะ ระหว่างอ่านลิลิต ร่ายลิขิตขจรศิลป์ ฯ
แขวน ผังโคลงสี่ไว้...หน้าคอม
คำ ศัพท์ตรวจจนผอม...ฝึกค้น
ประดับ เด่นความตรอม...หาอ่านลิลิตแล
ใจ รักจึ่งทุกข์ท้น...บ่นได้สืบสนอง
แขวน พระลออ่านไซร้...ทุกวัน
คำ อ่านแสนยากฉัน...อ่านเอื้อน
ประดับ จดประทับวัน...ครูกล่อม
ใจ ต่อจิตชิดเยื้อน...แหย่เย้าทั่นสอน
แขวน ยวนเตลงพ่ายแพ้...ไป่เจน
คำ แง่งามเงื้อนเห็น...แซ่ซ้อง
ประดับ พร่ำเช้าเพล...ตามแบบ ครูนา
ใจ กระจางหว่างคล้อง...คลุกเคล้าคลำเสียง
แขวน วันมิว่างเว้น...ห่างสุข
คำ ตอบทั่นปลอบคลุก...สนุกแพร้ว
ประดับ สิ่งรู้จุก...จนแน่นเสียดแล
ใจ บ่รู้จักแล้ว...สุดท้นแทนสนอง
9 ธันวาคม 2548 07:37 น.
น้ำ
แขวน ศาตร์สอนสั่งให้....ประพฤติศรี
คำ สัจยิ่งชีวี....................ปกไว้
ประดับ คุณประโยชน์มี...สวัสดิ์ทั่ว กันแฮ
ใจ ประกอบทิฐิให้............อาบย้อมเจริญคุณ
แขวน สรรพางค์ภาษิตพร้อม..กล่อมเกลา
คำ โทษทุจริตมัวเมา...............โกรธผู้
ประดับ สุขโสฬสเพรา......แสวงเถิด ธรรมนา
ใจ ตรึกคุณระลึกรู้...................ท่านนั้นสั่งสอน
18 ตุลาคม 2547 13:38 น.
น้ำ
เช้าตรู่ รู้ตื่น รู้จัดแจง
ทั้งล้างหน้า สีแปลง ขยับขยัน
บ้างงงง่วง ซึมเซา ไม่เว้นวัน
สุดยับยั้ง ทางกั้น ที่ผ่านไป
อยู่บ้านใคร เรือนใด แม้นไม่เห็น
ไร้ตัวเป็น ไร้ตน แอบอาศัย
ได้แสนทุกข์ ลำบาก ทุกท่านไท
เขาอาศัย ไร้เสียง ให้รู้ทัน
ช่างคิดค้น ด้นดั้น มิมีหยุด
เสพอารมณ์ มิสุด ความใฝ่ฝัน
ทั้งรวบรวม เก็บงำ ไว้ในบัญ
รักแล้วฉัน นั้นทำ ทุกสิ่งไป
บ้างผุดผอง อำไพ ในวิถี
เป็นทวาร ฤดี ที่ยิ่งใหญ่
ล้วนถ้วนแล้ว ธาตุขันธ์ วิญญานไอ
มโนใส ของท่าน ทุกทุกคน