22 ธันวาคม 2552 06:53 น.
น้ำ
๏ตื้น ตื้นเดินเล่นแล้ว ลิ้มลอง
ลึก ลึกคิดคิดตรอง ตรึกตั้ง
หนา หนาเสต็กอร่อยจอง จานจับ
บาง บ่งเบาแบบยั้ง รำงับไว้วันขลัง๚
๏เรียมรอรับรักแล้ว ลืมหนาว ลมเหน็บ
กรูลู่ไล้โลมราว ดอกสร้อย
โคลงคำพร่ำพรอดคราว เคียงชิด
หอมกรุ่นอุ่นใจร้อย นิดน้อยเนิ่นนาน๚
๏วานหนาวหนาวที่น้อง ถวิลเรียม
ตั้งจิตผจงจินต์เตรียม ตอบสร้อย
หรือเค้าล่มลืมเรียม ลืมอุ่น
เคยชิดสนิทน้องน้อย นึกน้าวความหลัง๚
๏ขันธ์ห้ามาว้าเว่ อาดูร
ฟุ้งฟ่องสับสนพูน ทเวศว้าง
สมาธิงดิ่งสงบกูล เกื้อเก็บ
สำเร็จไม่เคว้งค้าง สับสน๚
ปล. ห่างหายไปแบกจ็อบกอบแต่ทุกข์
มาปลอบปลุกหัวใจให้เต้นนะคร้าบพ่อแม่พี่ๆ
17 ธันวาคม 2552 04:58 น.
น้ำ
๏แต่งโมผลอร่อยร้อย รสอะโข
เนื้อนุ่มแดงลูกโต หม่ำไม้
ฉันชอบชื่นใจโอ -กาศว่าง
มามะเชิญชิมให้ ห่างร้ายคลายถวิลฯ
๏ดูด๊ะดูแด้ดดี่ ดนตรี รี้ไหล
ฟังสิฟังเสียงสี สั่งเต้น
ตั๊ดตั๊ดดัดดั้ดดี ดังนัก
โลกตื่นคึกคักเน้น เลือกเฟ้นทำนองฯ
๏อารมย์ครองโลกนี้ หรือไฉน
ใครนะรู้อะไร อยู่ยั้ง
ยิ่งมียิ่งมากไม ไม่อิ่ม เลยนา
มายมากหลายหลากรั้ง ลัดร้อยดวงใจฯ
๏ตาดูหูเงี่ยแว้ว จมูกดอม หอมเอย
ทางที่อารมย์ยอม ย่อมซึ้ง
ใจเด็ดเผด็จจากจอม มารมี่
รู้สติผลิพร่างรื้น ไม่ร้อนตามเขาฯ
1 สิงหาคม 2552 04:27 น.
น้ำ
รักผลิบานแล้วชื่น หวานลไม
ไสวสว่างอรุโณทัย ที่นี้
หรือเพียงพบรูปใน สัมผัส ใจนา
ทายทักท้าสติชี้ ช่องชั้นช้าหายฯ
16 มีนาคม 2552 11:33 น.
น้ำ
๏อักษรสามหมู่ไม้ เอกโท
เสียงรูปเสียงอะโข ต่างเต้า
น้องรูปลักษณ์แสนโส -ภาพักตร์
จิตรอาจต่างจากเค้า ประจักษ์แจ้งจรรยา๚
๏คำเป็นตายโสตสร้อย สำเนียง
เสียงดุจดนตรีเพียง สระนั้น
รูปสวยดุจทรัพย์เรียง คนรัก
งามวจีชนชั้น ชื่นรู้ชูกมล๚
๏หวานตาลหวานอื่นอ้อย อาจขม
หวานแต่สายน้ำนม แม่ให้
ขับโคลงกาพย์กลอนชม ชิดปราชญ์
เคลิ้มขื่นลืมเลือนไข้ ห่างไห้หายเขลา๚
๏พยัญชนะแบ่งไว้ หมู่สาม
กลางต่ำสูงผสมงาม เงื่อนแล้ว
ยาวสั้นสุตตังตาม สระร่วม
วรรณยุกต์ผันแพร้ว เกิดแก้วจำเรียง๚
........ผม ขน เล็ป ฟัน หนัง......
๏กายสังขารหลุดล่วง โรยรา
ปวงธาตุคืนโลกา สุดท้าย
บุญกรรมแต่ทำมา น้อมจิตร
ตามสติไป่ร้าย ผลิรู้อารมย์๚
11 มีนาคม 2552 20:49 น.
น้ำ
ลัก ขมายใจข่อยได้ เจ๊บใจ
ลอบ หลับมิรู้ใคร กอดปล้ำ
เรียน ดีสิลอกไป ครูสั่ง ยากนา
แบบ เฮ็ดเองตัวคล้ำ ตากฟ้าตัวดำ
ตัด ให้เป็ดเข็ดแล้ว คับผม
ต่อ ไม่ติดชวดชม รักแล้
ติด อกติดใจดม เหม็นตด ใครนอ
ตา บอดใบ้แน่แท้ อาจแก้ไม่หาย
โคลงบางโคลงเศร้าโศก โสลก
โคลงอาจสกปรก เปรอะเปื้อน
ข้อความอาจคิดตก หายเลอะ
เขียนเสร็จสมเอ่ยเอื้อน สุขได้ละบาย
กลอนใหลลื่นชื่นเลื้อย รอยทาง
กลอนดุ่มเดินใจจาง จิตจ้า
กลอนไทยกาพย์จีนยาง กลอนฝรั่ง
ตาปูดโปนเป่งบ้า แปลกหน้ากลอนเลียน
เสียงหัวเราะอาจซ้ำโดยไม่ได้ลอกแบบนะคับ
555555555555555555555555555555555