10 เมษายน 2546 07:15 น.
น้ำ
รักฝังใจแต่ถ้าหักใจได้
คงเหลือแต่อารมย์รัก
มิมีผู้รักแลลืมรักเลย กลอนดลใจไหว
ใจไหวดลกลอนหวาน
ปฐพีพิณเสียงเสนาะไพเราะกังสดาล
ชวนนวลสรวนสำราญขานเพลงใจ
กล่อมเอยน้องพี่ดุจฤดีเสียงขานใส
แย้มประไพยิ้มพริ้มนัยใจสักครา
จันทรอับดาวลับฟ้ามัวหมอก
ใจช้ำชอกหมอกใจใยเฝ้าแฝง
รักเอ๋ยรักจากไกลใจดับเดือนแรม
ทนเอ๋ยทานแรงดลจนรุ่งรวีแสงส่องใจ
ณ.รุ่งแล้วแก้วไก่ไพรสนขันขาน
กนกาลทานพ้นยลแสงฉานใส
หทัยยิ้มพิมพ์ใจรักสลักนัย
แย้มไสวสรวนเสนาะเพราะเป็นเพลง
10 เมษายน 2546 07:03 น.
น้ำ
แด่หัวใจผู้มีความรัก
มีกลอนฝัน
มีรักฝัน
กวีดลกลอน.............กลอนดลใจกวี
ใจกวีมิมีรักที่ลวง..และตัวผู้รักและถูกรัก
รักเอยจะไกลณ.ปรายฟ้าฝัน
แม้เคยผูกพันร่วมใจยังหวั่นไว
ใจรักมิจักไหนไกลย่อมฝ่าไป
สู่ฝันณ.ปรายฟ้ารักรันจวน
ทะเลเมฆเมฆาจะสูงสุดเขา
ทะเลหมอกสุมเร้าหทัยรวน
ไออวนมวลหนาวห่มสะท้านทรวง
ใจรวนทวนหนาวและรักเศร้ามิหายเลย
รักเอ๋ยจักหักจักใจร้าวลม
ลมเอ๋ยเจ้าอย่าลวงเราให้ตรม
พัดไปโศกหวนทนทวนมนต์
คนรักมักสรวนสรรอย่าเศร้าเลย
ฟ้าแสงจ้าสว่าง ทะเลเข้ม รับแสงฟ้า
ฟ้าแสงอ่อน รวีลับ ทะเลนวลลออตา
ฟ้าสลัวมัวหม่นดลเราครวญหา
ฟ้าจ๋าฟ้าข้ารักเจ้าเร้ารุมทรวง
9 เมษายน 2546 07:50 น.
น้ำ
แจ้งใจแลใจแจ้ง มิแล้ง มิหนาย
ให้สรวน สำราญ ด้วยจินต์ทุกท่านทุกตน
ทุกยลทุกยิน อีกไฟที่ร้อนในอก สิไฟฟ้าสว่างแสง เปรี่ยมพลังแรง ให้แสงให้สี
ดีในใจ
ไข้ใจหายไขใจหวนทวนสำนึก
นิตรึกดูรู้ใจแจ้งแจ้งใจตน
จะผ่อนรน
ผ่อนพัก
หลักใจ
ในจินต์
กานท์
9 เมษายน 2546 07:46 น.
น้ำ
ทุกข์กายถ่ายสู่ใจ ใจดู
ใจสู้ทุกข์ ทุกข์อยู่สู้ใจ
มิถอย ถอยไร ใจไรมิถอย
จักแจ้ง มิรู้จักมืด จักจืดมิรู้จักขม
ใจเขาใจเราเนาตรง
หลงจักมิรู้แจ้ง
หายหลงรู้จักหลง
จำจารใจลงโคลงใจ
ใจใช้ธรรมชาติหลงดิ่งตรงไป ใจคอยดู
เขาไกร ทะเล ไพร ไหว นิ่ง อิงอุ่นใจ
จึงถอนหลงคงเหลือหลง
ให้หลงคงเหลือ ใจดู
9 เมษายน 2546 04:01 น.
น้ำ
นกเอยนก พิราบเจ้าบิน ในถิ่นเคย
รักคู่ชู้ จังเลยหากิน บินแล้วผินลง
ตรงนี้มีคน
ให้เม็ดข้าวเม็ด ป่นเป็นวันดี จนอิ่มใจเรา
แต่เจ้าเดินขึ้น ขึ้นขึ้นลงลง เขย่งเตเตง
เท้าเจ้ามีหนึ่ง
มิเห็นเจ้าร้อน มิเป็นเห็นไร มิบ่นท้อใจ
ยังคาบหนอนหนม กลับรวงรังยัง เลี้ยงลูกอีกสอง
สบายสบาย
คนเห็นเป็นข้า ร้องหวนครวญใจ ว่าใครช่างทำ
นกคงระกำ ช้ำวิญญาไพร แต่นกในใจ
มิบ่นท้อใครเอย