7 กรกฎาคม 2546 07:19 น.
น้ำ
แก้วมณีรัตน จะเลิศ แล้เพียงใด
ไป่มิตรบ่ สุขใจ ปริ่มเปลี่ยมล้น
ค้นหาสุข ให้สม สมานสู่กัน
มากมิตรมั่น คือหมาย สุขแม้นเพ็ญจันทร์
รักฉันเถิด เลิศร่วมสุข
รวมปลอบปลุก ให้เป็นขวัญ
น้องอัปสร วอนรักมั่น
ตราบนิรันดร์ หมายหทัย
รักประจัก มอบภักดิ์ ใฝ่ไมตรี
เมื่อมีทุกข์ ไป่ศรี ช่วยถอนให้
เอ่ยคำหวาน พร่ำหวาม คำขามไซ้ร์
ทรัพย์สินใน โลกบ่ เทียมถ้วนสหาย
จำไกล แต่กาย รับรู้
ฤทัย ยังอยู่ เห็นไหม
ใฝ่ฝัน คำรัก ฝากไว้
แด่ใจ ของกัน และกัน
5 กรกฎาคม 2546 06:38 น.
น้ำ
คืออะไร เป็นอย่างไร ไปอย่างไร
ทุกข์ทนไห้ สุขสม ชมชื่นเสวย
แม้หัวเราะ เสียงเพราะ ใสเสนาะเคย
เช้าระเหย หายลับ กับตะวัน
สัมผัสใด สู่ใจ ล้วนทุกข์ทน
ว่าสุขดล ได้ดื่ม กลืนกินสวรรค์
เฝ้าเสาะหา ฝันหวน แฝงห่วงกัน
สุขดั่งนั้น แน่หรือ คือความจริง
ใบไม้ลอย หลุดล่วง ลอยลู่แล้ว
ใดใดแน่ว คืนสู่ ดินสู่สิง
ไปเลยลับ ไม่กลับ หันหลังถิ่น
คือชีวิน วัยวาน วุ่นวายวาง
ชีวิตคืออะไร
ชีวิตเป็นอย่างไร
ชีวิตเป็นไปอย่างไร
จาก **พุทธธรรม** (ป.อ.ปยุตฺโต)
5 กรกฎาคม 2546 05:51 น.
น้ำ
คนนนท์ค้นประจัก รักเอย
หวังเพียงเจ้าทรามเชย ชื่นชม
อิ่งอกไออุ่นเคย คู่เคล้า
ยิ้มแย้มเย้าอภิรมย์ สมรัก รอเคียง....ฯ
สุรีย์สาดแสง เริ่มแรง เร้าแฝงถึง
น้องน้อยหนึ่ง คิดอยู่ ไม้รู้หาย
ยืนเดินนอน นั่งแล้ว ไม่สุขสบาย
ทุรนทุลาย ร่ำหา อาดูรกัน
แม้มดแดงแฝงพวง มะม่วง
พี่คงใฝ่เฝ้าห่วง ไห้หวน
คงชอกช้ำลอยล่วง รัญจวน
วังวนเวียนรักรวน หวงไว้ จนวาย...ฯ
จำใจระหกรกร้าง
ทุกหนทางอ้างว้างแสนเปล่าเปลี่ยว
ค่ำคืนเงางุ้มใจเสียว
ใครเล่าเหลียวแลบ้างเจียนวางวาย
4 กรกฎาคม 2546 00:20 น.
น้ำ
ขุนเขาสรรปันน้ำคงราบลง
อาทิตย์นิลปลงยังส่งสาร
จันทร์จรแล้วยังไม่ปาน
ยั่งยืนนานอำมะตะอาลัย
เพียงฟองไร้ตัวตน
ธาตุลมเคร่งตึงไหว
หัวเราะรึร้องไห้
ยังยั่งยืนรักอาลัย
จิตรักปักหักฉันใด
ร้อนทนหนาวใจหนาวทนร้อนไหว
ไร้รักไร้ร้างไร้ใจ
เพียงไอละอองระเหยไปกับวันเวลาเก่า
หินเพียงรูปใจเป็นนาม
สิ่งใดทนทานได้เล่า
ส่งพลังส่งใจเร้า
ให้เขาให้เขารักเอย
3 กรกฎาคม 2546 17:52 น.
น้ำ
ฝนพรำรักเปียกปอน
ใจยิ่งอ่อนหนาวฝน
น้ำตาเอ๋ยไหลอาบจน
ใจคนช้ำฉ่ำรักปัน
สายรักหัก สายสวาท ขาดสัมพันธ์
สายฝนฝัน ฝนสาด เปียกแก้มฉัน
สายน้ำเนตร ของฟ้า ฤ.ตาคลั่น
เหตุสามนั้น หนามใจ สิ้นแรงพลัง
ทนหนาวเหน็บ หนาวเนื้อ แทรกซอนทรวง
คงเป็นบ่วง ปาบกรรม ทำแต่หลัง
หวังวิเวก หลีกเร้น เพียงลำพัง
ฝากกายฝัง ทอดลง ปลงแผ่นดิน