ฉันอาจไม่ใช่ใครคนก่อน คนที่เธอเคยอาทร ... เคยห่วงหา เป็นแค่คนผูกพัน ... ที่เดินจากมา เป็นแค่คนไกลตา ... ที่เธอลืม ฉันจากมาในวันนั้น ... เปล่าเลยที่วารวันลางเลือนหาย ทางข้างหน้าฉันก้าวไป ... อย่างเดียวดาย ความอ่อนไหว ... เข้ามาแทนที่ใจทุกนาที ในคืนมืดมิดไร้ดาว รู้สึกเศร้า ... เหงา ... และร้างไร้ ไกลเกินแล้ว ... ที่ใจจะกลับไป เหลือสิ่งเดียวที่คงไว้ ... คือวันวารเคยรักเธอ