13 พฤษภาคม 2548 09:59 น.
น้ำแข็งไส
หากวันนี้ ฉันไม่ได้เห็นหน้าเธอ
ก็สงสัยว่า หัวใจฉันจะพร่ำเพ้อไปถึงไหน
กรุงเทพฯ - พิษณุโลก ระยะทางก็ตั้งไกล
แต่หัวใจของฉันยังวนเวียนเรื่อยไป ... เพื่อหาเธอ
12 พฤษภาคม 2548 19:38 น.
น้ำแข็งไส
... ขอดาว ...
ช่วยส่งข่าวบอกคนรักฉันหน่อยได้ไหม
ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป
เค้าห่วงใยเพียงใด ... อยากได้ยินเสียงเธอ
... วุ่นวาย สับสนยิ่งนัก ...
กลัวเธอจะลืมความรักที่ฉันเคยมอบให้
กลัวเธอเผลอละเลยทิ้งขว้างไม่ใส่ใจ
ฉันไม่อยากเป็นคนสุดท้ายที่เธอนึกถึงกัน ... เท่านั้นเอง
12 พฤษภาคม 2548 15:31 น.
น้ำแข็งไส
ฉันเจ็บ ฉันยอมแพ้
เพราะต่อสู้กับความอ่อนแอในใจไม่ไหว
กี่ครั้งแล้วที่เธอทิ้งให้ฉันจมอยู่กับความเดียวดาย
ต้องนอนฝันร้าย ร้องไห้คนเดียว ... ทุกคืน
ทั้งๆที่ใจฉันมันเจ็บ แต่ก็ยังทนฝืน
ต้องยอมทนกล้ำกลืนอยู่อย่างนี้ซ้ำ - ซ้ำ
ปลอบใจตัวเองเสมอว่าเรา ... ยังรักกัน ...
สร้างภาพสร้างความฝัน ... หลอกตัวเองทำไม ...
12 พฤษภาคม 2548 11:13 น.
น้ำแข็งไส
บอกฉันให้รู้ตัวสักที
ว่าเธอคนดียังอยากให้ฉันอยู่ตรงนี้บ้างไหม
ที่เดิม .. ที่เคยยืนอยู่เคียงข้างไม่เคยไกล
ที่เคยสัญญาไว้ ... เราจะรักกัน ... มั่นคง
แต่ความมั่นคงเริ่มสั่นคลอน
เพราะความไม่แน่นอนทำให้ใจหวั่นไหว
ความเข้าใจเริ่มทำที ไม่มีความเข้าใจ
แล้วน้ำตาฉันก็พาลไหล ... เพราะความอ่อนแอ
11 พฤษภาคม 2548 09:11 น.
น้ำแข็งไส
เพราะฉันรู้ดีว่าฉันไม่มีค่าเหมือนใครคนนั้น
ไม่ใช่คนที่เธอเฝ้าฝัน .. ไขว่คว้า
เป็นได้แค่เพียงตัวสำรอง .. คนฆ่าเวลา
เธอไม่เคยเสน่หา .. จริงใจ
และเพราะฉันคงเป็นได้แค่นั้น
เพียงกำแพงขวางกั้นความเงียบเหงา
คอยเคียงข้างปลอบใจเธอในยามที่ปวดร้าว
เป็นแค่เงาอยู่ใกล้-ใกล้ .. แต่ไกลหัวใจเธอ
@
/
.. ^ __ ^ .. /