สับสน

น้ำแข็งเปล่า

เคยต้องเลือกอะไรไหมคะ
อะไรที่ยากจะตัดสินใจ
ใจหนึ่งอยากเลือก เพราะรู้ดีว่าเรารอคอยมานานเหลือเกิน
แต่อีกใจกลับค้านไว้ว่าอย่าเลย... ไม่ดีกว่า
.......คงเคยกันบ้างแหละ ใช่ไหมล่ะ

เมื่อใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
เราทำความรู้จักกัน
จนรู้จักกัน แต่ก็เหมือนไม่ใช่คนรู้จักกัน
แค่คำว่าคนรู้จักยังพูดได้ไม่เต็มปากเลย เฮ้ออออ

จนวันนี้ เหมือนว่าเราจะรู้จักกันมากขึ้น
แต่ก็ยังลังเล สับสนในใจ ว่าเรารู้จักกันแล้วจริงๆเหรอ
มันยากนะ ที่จะไม่คิดสงสัยในความเป็นไปของฉัน เธอ
ทีแรกนั้นคิดว่า คงเป็นเพื่อนคุยธรรมดา ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
เดี๋ยวสักพักก็เงียบหายไปเหมือนเคย
แต่...นี่มันไม่ใช่แล้วนะ
กับท่าทีที่เปลี่ยนไป ยิ่งทำให้รู้สึกสับสน วุ่นวาย

คำบางคำที่เอ่ยออกมา มันไม่เหมือนแค่เพื่อนคุยในวันนั้นเลย
ก็ยอมรับว่า มีบ้างเหมือนกันที่แอบรู้สึกดีๆ
แต่มันจะเป็นแค่ความรู้สึกดีๆ แค่นั่งอมยิ้มรึป่าว
แท้จริงแล้วภายในใจมันรู้สึกอย่างไรกันแน่...ไม่รู้สิ
รู้แต่ว่าตอนนี้ไม่ค่อยสบายใจเลย
มันจะเร็วไปไหมถ้าจะตัดสินใจอะไรไป

อยากบอกเหมือนกันนะ ว่าอย่าทำให้สับสนได้ไหม
ไม่อยากถามเลยว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน 
เพราะยังไงก็รู้ดีว่าเราเป็นแค่คนที่เหมือนว่าจะรู้จักกันเท่านั้น
ใช่...เหมือนว่าจะรู้จักกัน
เพราะแท้จริงแล้วเราไม่เคยรู้จักตัวตนของกันและกันเลย

กับบางคำที่ทำให้อมยิ้มอยู่บ่อยๆนั้น ขอบคุณนะคะ
แต่ยิ่งได้ฟัง ยิ่งทำให้สับสน 
ถ้าวันหนึ่งต้องเลือกในความสัมพันธ์ครั้งนี้ขึ้นมาจริงๆ
ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไง
ไม่ใช่ไม่อยากเลือกหรอกนะ แต่ไม่กล้าเลือกมากกว่า
แค่กลัวว่าทางที่เลือกไปนั้น มันจะเป็นทางตันน่ะสิ

แต่ยังไง ก็รู้สึกดีใจเสมอนะ ที่ได้คุยกัน
ยังอยากนั่งอมยิ้มทุกวัน....เหมือนเดิม ^^