31 มกราคม 2552 13:27 น.
น้ำแข็งเปล่า
ห่างหายไปหลายวันไม่ได้ข่าว
รู้หรือเปล่าใครเขาเฝ้าห่วงหา
เฝ้ารอคอยวันเธอคืนกลับมา
ช่วยรักษาความคิดถึงใครหนึ่งคน
ฝากสายลมพัดผ่านในยามเช้า
บอกกับเขาคนไกลในแห่งหน
ว่ามีใครคนนี้อีกหนึ่งคน
คิดถึงเธอเสียจนแทบขาดใจ
ฝากแสงแดดอ่อนๆในตอนสาย
ทอประกายสีทองแสนสดใส
โอบกอดเขายามหนาวให้อุ่นไอ
แทนห่วงหาอาลัยจากใจเรา
ฝากเสียงนกขับขานในยามบ่าย
ช่วยผ่อนคลายคนไกลให้หายเหงา
กระซิบแว่วสำเนียงเพียงแผ่วเบา
บอกความในว่าาเรายังเฝ้ารอ
ฝากแสงสีสดใสในยามเย็น
ปลุกเขาให้มองเห็นคนร้องขอ
ยังคอยคนเคียงคู่เคล้าเคลียคลอ
หวังว่าเขาคงรอเหมือนเช่นเรา
30 มกราคม 2552 09:42 น.
น้ำแข็งเปล่า
"ชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่
ถ้ายังไม่เข้าใจคำว่าแพ้"
เนื้อความจากบทเพลงในดวงแด
ในวันที่ย่ำแย่ทั้งหัวใจ
จากวันนั้นที่เธอเคยผิดหวัง
เคยพลาดพลั้งจากสิ่งที่คิดหมาย
จึงพร่ำหาบทเพลงเพื่อผ่อนคลาย
หวังทุกข์กลายแปรเปลี่ยนเป็นพลัง
เนื้อความในบทเพลงกล่าวไว้ว่า
ทุกชีวิตเกิดมาอย่าหมดหวัง
อาจมีที่พ่ายแพ้และพลาดพลั้ง
หากชีพยังคงหยั่งถึงเส้นชัย
แม้จะต้องล้มลุกอยู่หลายครั้ง
กว่าจะถึงสุดฝั่งที่หวังไว้
อย่าพึ่งเพียงคำสอนของผู้ใด
แต่ให้ใจสอนใจของตัวเอง
28 มกราคม 2552 23:46 น.
น้ำแข็งเปล่า
ใจดวงนี้เก็บไว้มานมนาน
ไม่เคยได้พบพานกับความรัก
คำว่า"แฟน"เป็นเช่นไรไม่รู้จัก
ที่ผ่านมาเน้นหนักแต่การเรียน
เห็นหลายคนผิดหวังจากความรัก
วุ่นวายนักดูแล้วน่าเวียนเศียร
เห็นหลายคู่หยอดคำหวานแทบอาเจียน
ใยพากเพียรไขว่คว้าหามาครอง
แต่ตัวฉันวันๆอยู่เฉยๆ
ยังไม่เคยช้ำใจให้เศร้าหมอง
แม้ไม่มีคนไหนให้เมียงมอง
ก็อยู่ได้ไม่เห็นต้องลองรักเลย
มีบ้างที่แอบเหงาอยู่นิดๆ
แต่ไม่คิดริรักหรอกเธอเอ๋ย
กลัวผิดหวังช้ำใจอย่างใครเคย
กลัวลงเอยไม่สวยด้วยจากกัน
หลายคนถามทำไมถึงไม่คิด
"แค่อยากมีชีวิตที่สุขสันต์"
แม้ไม่มีคนเคียง คู่ชีวัน
ก็อยู่ได้แล้วกันฉันไม่เกรง
25 มกราคม 2552 22:28 น.
น้ำแข็งเปล่า
หนักใช่ไหมภาระที่แบกรับ
ทนอยู่กับปัญหานานแค่ไหน
สู้เพียงตัวคนเดียวไม่มีใคร
เริ่มท้อใจบ้างไหมอยากถามเธอ
เพียงปลดปล่อยสัมภาระออกมาบ้าง
เมื่อทุกอย่างมีหนทางอยู่เสมอ
จะเลือกเดินทางไหนอยู่ที่เธอ
ต้องค้นหาให้เจอด้วยตัวเอง
หากเลือกแบกมันไปอยู่อย่างนี้
กำลังใจที่มีถูกข่มเหง
ด้วยทิฐิมานะของตัวเอง
แล้วจะมาอวดเก่งเพื่ออะไร
หากเลือกจะปลดปล่อยที่แบกอยู่
เปิดประตูออกสู่โลกใบใหม่
แล้วเปิดตาเปิดหูเปิดหัวใจ
เบาสบายบ้างไหมใคร่ถามดู
24 มกราคม 2552 20:30 น.
น้ำแข็งเปล่า
เป็นอย่างไรบ้างเล่าเจ้าดอกไม้
ก่อนเคยสวยสดใสไร้รอยหมอง
ใครผ่านไปผ่านมาต่างเมียงมอง
บัดนี้ดูขุ่นข้องหมองหม่นใจ
ใยดูเหงาเปล่าเปลี่ยวถึงเพียงนี้
ความสดใสเคยมีหายไปไหน
หรือใครเขาทำเจ้าระทมใจ
ถึงต้องมาร่ำไห้กับไพรพง
หรือเพียงเจ้าอยากบอกกับตัวข้า
ว่ามังสาภายนอกที่ลุ่มหลง
แท้จริงใช่สวยสดจงปลดปลง
วันหนึ่งต้องเฉาลงจงเตรียมใจ
ถึงวันนี้ตัวเจ้าเศร้าเหงาหงอย
เพียงรอคอยผลิดอกออกช่อใหม่
แม้จำต้องอำลากิ่งก้านใบ
แต่คุณค่าคงไว้ใต้ต้นเดิม
หน้าส่วนตัว
735
