15 พฤษภาคม 2545 12:04 น.
น้ำเย็น
หยิบสมุดบันทึกรัก
ออกมาวางบนตักแล้วร้องไห้
ค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟ
ก่อนจะอ่านทุกข้อความอ่อนไหว อย่างร้าวราน
ข้อความนั้นบันทึกว่าเธอบอกรักฉัน
อีกหนึ่งบันทัดเล่าถึงความผูกพันอันอ่อนหวาน
มีภาพเราสองคนวางไว้คู่กัน
แทรกอยู่กลางข้อไหวหวาน..บอกว่าเราจะรักกันตลอดไป
แอบเช็ดน้ำตาอย่างเงียบเหงา
พลิกกระดาษเบาๆ..แล้วร้องไห้
ปัดสมุดบันทึก ด้วยข้อเขียนที่บาดลึกถึงหัวใจ
เจ็บปวดกับอักษรตัวสุดท้าย
ที่ฉันเขียนไว้..ว่า เธอหมดใจรักกัน
15 พฤษภาคม 2545 11:48 น.
น้ำเย็น
ทั้งที่รักเธอเท่าชีวิต
ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามใจเธอได้
ในเมื่อเธอต้องการจะไป
ฉันก็แค่.. ทำใจ กับการจากลา
แค่จะอยากให้อยู่ต่อ
เป็นคำขอครั้งสุดท้ายจากใจดวงนี้
อยู่ต่อเถอะ.. แม้จะเพียงแค่ 5 นาที
อยากจะไว้อาลัย กับใจดวงนี้ให้นานๆ
แค่ไม่อยากให้มันจบ
แต่สิ่งที่พบคือ ความเป็นไปไม่ได้
ขนาดฉันที่รักเธอจนสิ้นใจ
ยังไม่มีสิทธิ์รั้งท้าย.. หัวใจเธอ
15 พฤษภาคม 2545 11:39 น.
น้ำเย็น
ไม่มีเธอแล้ว.. ไม่มี
บอกกับใจตรงนี้ให้จำไว้
เขาไปแล้วนะ เรา จำบ้างสิใจ
ยังคิดถึงเค้าทำไม ใจบ้าบอ
ลืมเขาซะ!!
อย่าเก็บมาเป็นขยะ
.. ให้หัวใจหมาดหมอง
ทีตอนเขาไปยังไม่เคยเหลียวกลับมามอง
มันก็สอดคล้องกับคำว่า หมดเยื่อใย
15 พฤษภาคม 2545 01:34 น.
น้ำเย็น
>> มิตรภาพมักจบลงด้วยความรัก
:+:แต่ความรัก:+: ไม่อาจจบลงได้ด้วยมิตรภาพ
15 พฤษภาคม 2545 01:29 น.
น้ำเย็น
คือ ตอนนี้มันจะเปิดเทอมแล้ว
ใจไม่แคล้ว หวั่นๆ แม่จะด่า
เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่แค่ว่า
มีเพื่อนชายโทรมาที่บ้านเรา
ต่อไปนี้ แม่เลยบอกขอสั่งห้าม
ใครมาถามเบอร์โทร จงอย่าให้
เป็นนักเรียนอย่าริรักจนปักใจ
ขอวอนไว้อย่าให้ใครเป็นดังเช่น -->> แม่ของเรา
หน้าส่วนตัว
800
