25 พฤษภาคม 2547 16:42 น.
น้ำเขียว
วันนี้ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะก่อนดีกว่า ไม่มีอะไรต้องรีบนิวันนี้ถึงบ้านเร็วไม่ไกลนักฉันก็มาถึงสวนสาธารณะที่ร่มรื่น ฉันชอบมานั่งที่นี่เวลาว่างๆนะคะ มาที่นี่ได้เห็นคนอื่นเค้าออกกำลังกายพาหมาจูงเดินเล่นแต่บางครั้งมาที่นี่ก็ทำให้เราเซ็งไปเลยบางอารมณ์นะคะเห็นคู่รักเค้าสวีทหวานกันไอ้นิสัยชั่วร้ายที่แฝงอยู่ในใจก็เริ่มทำงานทันที อิจฉาคะ ก็เราไม่มีนิคะ แต่ก็เคยมีโอกาสแล้วนิแต่ก็ทนไม่ไหวหรอกคะนั่งสวีทอย่างนั้นไม่เกิน 5 นาที ต้องแผ่นก่อน เพราะรู้สึกเลี้ยนอย่างบอกไม่ถูกนะคะ วันนี้ฉันนั่งอยู่ที่ม้านั่งจนเพลินเลยคะดูนาฬิกาอีกทีก็ปาเข้าไป6โมงแล้วเลยเดินกลับบ้านคะเพราะเริ่มหิวแล้ว เดินมาถึงหน้าบ้านรถคุ้นตาจอดหน้าบ้านฉันคะไม่คิดอะไรพอดิฉันเดินเข้ามาเปิดประตูหน้า คนในรถก็ออกมาพอดี อ้าว นายเอ หมาบ้านั่นเองนะ
หายไปไหนมาละ ผมมารอคุณตั้งนาน เสียเวลาจะตาย
แล้วคุณมารอฉันทำไมละ
ก็คุณดันซุ่มซ่ามลืมของไว้ในรถผมนะสิ ต้องเป็นภาระผมเอามาคืนคุณอีก
แล้วทำไมไม่ฝากกับพี่นุ่นเค้าหละทำงานที่เดียวกันเดี๋ยวเค้าก็เอามาคืนฉันเองหละคะ
ผมเพิ่งเห็นตอนส่งเค้ากลับบ้านแล้วนะสิ เอาไป
ขอบคุณคะที่เอามาคืน ดูสิเดินขึ้นรถไปเฉยเลย เราก็อุตส่าขอบคุณด้วยความจริงใจแล้วนะ ฮึ นิสัยน่า เกลียดมากเลยผู้ชายอะไร
เดี๋ยวก่อนคะคุณเอ
มีอะไรอีกละ ผมรีบนะคุณ
เหรอคะ คือฉันแค่จะเชิญคุณเค้าไปดื่มกาแฟในบ้านฉันก่อนนะคะ ถือเป็นการขอบคุณที่คุณเอากระเป๋าเอกสารมาคืนฉันนะ
ไม่เป็นไรหรอกกาแฟบ้านผมก็มี โอ้ยยยยจะบ้าตาย ผู้ชายแบบนี้ก็มีด้วยเหรอเนียะ ปิดประตูรถแล้วออกไปเลย ไม่ขอบจงขอบใจเราสักคำเลย
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ถึงวันเงินเดือนออกแล้วหละ แต่ก็ต้องมีภาระให้ฉันต้องจับจ่ายอีก ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ และที่ขาดไม่ได้เลยคือการต้องหาความสุขใส่ตัวเองกันสักหน่อย ต้องมีการไปสังสรรค์กับเพื่อนกันบ้างนิดหน่อย คืนนั้นฉันก็นัดกับเพื่อนๆไปเจอกันที่ผับแห่งหนึ่ง ที่ไปกันเป็นประจำ บังเอิญอีกแล้วฉันไปเจอกลุ่มพี่ๆที่ทำงานอีกกลุ่มหนึ่งก็กลายเป็นว่าเมื่อเรามารวมตัวกันก็เป็นกลุ่มใหญ่เต็มร้านเลยก็ว่าได้ สนุกสนานกันใหญ่ แต่ความสุขของฉันจบลงเพราะนายเอ หมาบ้าโพล่หน้ามารวมกลุ่มกับเค้าด้วย โฮ่หมดอารมณ์เลยอะ แหมแต่คืนนี้เค้ามาแปลกเพราะรู้สึกว่าเค้าจะสนุกสนานกับกลุ่มสาวๆเป็นพิเศษ แต่ไหงพอเค้าหันมองหน้าฉันกลับทำหน้าเหมือนปวดเข้าห้องน้ำสะอย่างนั้นสะ ไม่เข้าใจเลยให้ตายสิ ความรุ้สึกอึดอัดมันเริ่มเกิดขึ้นกับฉันอีกแล้วหละ อยากกลับบ้านจังเลย เพราะนายหมาบ้าเนียะคนเดียวแท้ๆฉันหลีกหนีความอึดอัดนี้ไปเข้าห้องน้ำก่อนสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองก่อนอย่างน้อยก็ขอสวยสักนิดนึงเผื่อจะมีหนุ่มๆติดไม้ติดมือสักสองสามคนยังดีอิอิอิ ออกมานั่งเมาท์ต่อกับเพื่อนๆ
อ้าว ยัยน้ำยัยพิมพ์แล้วก็น้ำหวานละคะพี่เค้าไหนกันหมดแล้วคะ
อ้อ เค้ามีธุระด่วนนะขอตัวกลับก่อน
อ้าวแล้วกาวจะกลับยังไงละคะ บ้าจริงเลย ทำไมไม่รอกันบ้างเลย
ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เดี๋ยวกลับกับพี่ก็ได้นะกาว
ไม่เป็นไรหรอกคะพี่นุ่นกาวกลับแท็กซี่ก็ได้คะไม่เป็นไร
อีกแล้วนะ กลับแท็กซี่ดึกๆคนเดียวอันตรายจะตายไป ไม่ได้หรอกกลับกับพี่นะแหละดีแล้ว ไม่ต้องพูดมากเลยกาวนั่งก่อนสักพักค่อยกลับนะ จำยอมทำตามพี่เค้าอีกสิเราคราวนี้ยังเหลือกลุ่มเราอีกไม่เท่าไหร่เค้าก็เริ่มทยอยกันกลับหมดแล้วที่นั่งกันต่อก็มีพี่ๆๆเค้าประมาณ6คน ดึกมากแล้วหละผับจะปิดแล้วเราก็ต้องล่ำลากันสะที ง่วงนอนเป็นบ้าเลยเรา แค่ที่ฉันต้องตาโตเลยก็คือ ฉันต้องกลับกับนายหมาบ้านั่นสองต่อสอง เพราะว่าพี่นุ่นเค้าขอตัวไปธุระบ้านน้าเค้าอีก ไม่เข้าใจเลยธุระอะไรตอนตี2กว่าเค้าบอกไม่ใช่ทางผ่านนะ เลยให้นายเอไปส่งฉันแทนระหว่างทางฉันก็นั่งเงียบเลยไม่กล้าพูดอะไรแต่เค้าก็คงทนกับบรรยากาศแบบนี้ไม่ได้เลยเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
ไม่คิดจะพูดอะไรเลยรึไงกันคุณ
ก็ไม่รู้จะพูดอะไรนิคะ
เหรอ งั้นผมถามคุณตอบก็แล้วกัน
ได้คะ ถามมาเลย
เออ คุณทำงานที่นั่นนานแล้วยัง
สองปีกว่าแล้วคะ
ไม่เบื่อเหรอ
ไม่รู้สิ ได้งานอะไรก็เอาทั้งนั้นแล้วหละก็ตอนนั้นกับตอนนี้งานก็หายากไม่แตกต่างกัน จะให้เลือกงานเห็นที่จะไม่ไหวมั้งคะ
เหรอ ที่บริษัทผมยังว่างอยู่นะ
เหรอคะ คุณจะให้ไปทำที่บริษัทคุณนะเหรอคะ
ก็บอกไปเฉยๆ เผื่อคุณเบื่องานเดิมนะ
ขอบคุณมากนะคะ แต่ไม่เป็นไรคะ ฉันยังไม่ได้เบื่องานนี้นี่คะ แต่ทำไมวันนี้คุณอารมณ์ดีรึไงคะ
ถามทำไมละ
ก็เห็นเจอกันคุณก็ทำหน้าบึ้งใส่ฉัน แถมยังว่าฉันอีก
ก็คุณมันน่าว่ามั้ยละ ผมเกือบชนคุณตายแล้วนะ
ก็ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วนิคะ ทำไมคุณต้องว่าฉันด้วยหละ ฉันนะเสียความรู้สึกจะตาย
เหรอ งั้นผมขอโทษแล้วกัน อุ้ยเค้าขอโทษฉันด้วย เป็นคำพูดที่ไม่ได้อยู่ในความคิดของฉันเลยว่าเค้าจะพูดคำนี้ออกมา แต่มันก็ทำให้ฉันยิ้มออกได้เลยทีเดียว
ยิ้มอะไร น่าตลกตรงไหน
ป่าวหรอกคะ แต่ฉันแค่ไม่คิดว่าคุณจะขอโทษคนเป็น
อ้าวพูดงี้ได้ไง คุณหมายความว่าผมเป็นไม่มีมารยาทนะเหรอ
คิดไปไกลแล้วนะคะ เลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่า เปลี่ยนกันนะฉันถามคุณบ้างกว่า
ถามมาสิ อย่าถามในสิ่งที่ผมตอบไม่ได้ก็แล้วกัน
คุณทำงานอะไรเหรอคะ
วัสดุก่อสร้างนะ ธุรกิจของที่บ้าน สานต่อนะเพราะพี่น้องคนอื่นเค้าก็ไปทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ
หมายความว่าที่บริษัทที่คุณทำอยู่คุณไม่ชอบอย่างนั้นเหรอคะ
ผมนะเรียนมาทางนี้ก็ตั้งใจอยู่แล้วว่าจะต้องช่วยงานที่บ้าน แต่...ช่างเถอะถามเรื่องอื่นได้แล้ว
ก็ฉันไม่อยากรู้นิ ตอบมาให้หมดสิคะ
ผมตอบคุณได้แค่นี้หละ ไม่มีอะไรจะถามใช่มั้ย จะได้ไม่ต้องตอบ
อุ้ยเดี๋ยวสิใจร้อนไปได้ ระหว่างนั้นก็มีความรู้สึกเหมือนรถเริ่มเสียการทรงตัวแล้วก็สะเทือนมากเลย เค้ารีบเอารถหลบเข้าข้างทางอย่างช้าๆ เค้าและฉันรีบลงไปดู ที่แท้ก็ยางแบนเลยโอ้ยจะบ้าตายง่วงก็ง่วงฉันต้องทนอยู่ดูเค้าเปลี่ยนยางไม่ได้ช่วยนะเพราะทำไม่เป็นอยู่แล้วหละ เค้าก็เอาเครื่องมือจากท้ายรถแล้วก็ยางสำรองมาเปลี่ยนและมันก็เป็นเวลาที่ทำให้ฉันได้พิจารณาบุคลิก ใบหน้า ท่าทาง เวลาเค้ากำลังเปลี่ยนยาง เท่ห์จังเลยคะฮึๆมีความคิดแบบนี้ได้ไงก็ไม่รู้อะ แต่มองเพลินเลยคะ เหงื่อไหลย้อยมาถึงจมูกโด่งๆของเค้าใจแทบละลายเลยคะ ถ้าเค้าลดความปากเสียลงได้สักนิดหน่อยก็คงดีนะคะ ฉันไม่รู้ว่ามองเค้านานเท่าไหร่แล้วแต่รู้ตัวอีกทีก็ตอนเค้าเรียกฉันนะแหละ
นี่คุณหน้าผมมีอะไรเหรอมองอยู่ได้
เออ เปล่านิคะ
เปล่าอะไร ก็คุณมองหน้าผมอยู่นิ เสร็จแล้วหละ ไปกันได้แล้ว เค้าคงขี้เกียจจะเถียงกับฉันแล้วมั้ง คงเบื่อแล้วมั้งที่จะต้องอยู่กับผู้หญิงอย่างฉันนานๆนะ ฉันก็เกรงใจเค้านะเลยรีบขึ้นรถตามเค้าไป
ขอบคุณมากเลยนะคะที่อุตส่าเป็นธุระมาส่งฉันอีกหนแล้ว
อืม.......ไม่เป็นไรหรอก รีบเข้าบ้านเถอะ
คะ เออ...คุณเอคะ ขับรถดีๆนะคะ
ทำไม คุณเป็นห่วงผมเหรอ คงไม่มีใครเค้าซุ่มซ่ามเหมือนคุณมาตัดหน้ารถผมหรอกนะ ยังจะปากดีอีกคนบ้าอะไร คนเค้าอุตส่าเป็นห่วง ฉันเลยสะบัดหน้าเดินเข้าไปเลย
หลายวันผ่านไปสักอาทิตย์ได้มั้งวันนี้เป็นวันหยุดฉันนอนดูทีวีอยู่บ้านอย่างสบายใจ กำลังเคลิ้มจะหลับอยู่พอดีเลยก็ตกใจเสียโทรศัพท์ ใครอะกวนใจชะมัดเลย ก็อุตส่าคลานไปหยิบมือถือบนโต๊ะ เอ๊ะเบอร์ใครไม่คุ้นเลย สวัสดีคะ
สวัสดีครับ น้องกาวเหรอครับ
อ๋อคะ แล้วไม่ทราบว่าคุณเป็นใครครับ
ผมชื่อวิทนะครับ เราอยู่ที่ทำงานเดียวกัน แต่คนละแผนกครับ
เหรอคะ แล้วได้เบอร์กาวจากไหนกันคะ
เบอร์น้องกาวหาไม่ยากหรอกครับ คือผมจะโทรมาชวนน้องกาวไปทานข้าวด้วยกันมื้อค่ำนี้นะครับ ว่างมั้ยครับ ทำอย่างกับเราให้เบอร์คนไว้สะทั่วอย่างนั่นแหละ
อุ้ย......สงสัยจะไม่ว่างแล้วหละคะต้องขอโทษด้วยนะคะ
ครับไม่เป็นไรครับ แต่ผมจะบอกอีกอย่างนึงนะครับ ดอกไม้วันวาเลนไทน์นะครับของผมเองครับ
เหรอคะ ขอบคุณมากเลยนะคะ กาวก็สงสัยอยู่นาน ถามใครก็ไม่มีใครรู้ แหมทำตัวเป็นความลับจังเลยนะคะ
ครับผมก็ผมยังไม่กล้าพอนี่ครับ
คะไม่เป็นไร เอาไว้เจอกันวันจันทร์นะคะ สวัสดีคะ
ครับผม สวัสดีครับเฮ้อออไม่รู้ใครหลับต่อดีกว่า ไม่ทันได้วางหัวลงบนหมอน เสียงกริ่งหน้าบ้าน มีใครมาอีกเนียะ นายเอ หมาบ้านี่เองมีอะไรเหรอเนียะ ฉันรีบออกไปเปิดประตูทันที
มีไรคะคุณเอ ถึงมาหากาวถึงบ้านเลย
ต้องมีแน่ไม่มีจะมาเหรอไม่วายกวนจนได้
คะ แล้วมีธุระอะไรกับกาวเหรอคะ
ว่างเปล่าละ
ว่างคะมีไรเหรอคะ
ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยสิ
อ้าว ทำไมต้องมาชวนกาวด้วยหละคะ พี่นุ่นหละคะ
นี่ไม่ไปก็บอกได้นะ ไม่ต้องถามมากจะไปรึป่าวละ
งั้นเข้ามานั่งในบ้านก่อนคะ กาวต้องไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ
ได้เร็วๆหละ ฉันเดินนำเค้าเข้ามาในบ้าน แล้วก็ปลีกตัวมาบนห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว
เสร็จแล้วคะ
อืมดี เร็วดี ไปกันได้แล้วผมหิวจะแย่อยู่แล้ว
คุณแค่จะชวนฉันไปกินข้าวแค่นั้นเหรอคะ
ยังมีอีกมาก เร็วเถอะ เค้าพาฉันมาร้านอาหารร้านหนึ่งบรรยากาศน่ารักมากเลยเล็กๆแต่อบอุ่นหน้าดู เค้าก็สั่งอาหาร4-5อย่าง
คุณจะทานอะไรก็สั่งนะ
คงไม่แล้วหละคะคุณสั่งเยอะแล้วนิคะ
งั้นก็ดี แล้วดื่มอะไรดีละ ของผมขอเบียร์ก็แล้วกันนะเค้าหันไปสั่งกับพนักงาน
ขอน้ำมะนาวก็แล้วกันคะ
คุณมาร้านนี้บ่อยเหรอคะ
อืมใช่.....ที่นี่น่านั่งดี สงบ คนไม่ค่อยพลุกพล่านผมมาบ่อยเวลาที่ว่างๆนะ
แล้วคุณมาชวนฉันทำไมละคะ
ก็บ้านใกล้นิ ฉันทำหน้างง
จริงเหรอคะ
ใช่บ้านผมอยู่ถัดจากบ้านคุณแค่ซอยเดียวเอง เค้ายิ้มนิดนึง ซึ่งก็เป็นยิ้มแรกที่เค้ายิ้มให้ฉันก็ว่าได้ น่ารักสะด้วยผู้ชายอะไร เสียดายไม่ค่อยยิ้ม ขี้เหนียวแม้กระทั่งรอยยิ้มนะคนเรา
คุณรู้มั้ยคะว่า ถ้าหากคุณจะร่าเริงกว่านี้อีกสักหน่อย คุณดูเป็นผู้ชายที่น่ารักมากเลยทีเดียว
เหรอ งั้นก็รักสิโอ๊ะๆๆอะไรกันฉันเริ่มงงกับพฤติกรรมของเค้าอีกแล้วนะเนียะ
อะไรคะ คุณพูดว่าไงนะ
ป่าวนี้ คิดอะไรมากหละ ถามหน่อยดิ คุณมีแฟนแล้วยัง
จะรู้ไปทำไมละคะ
ช่วยตอบให้ตรงคำถามหน่อยสิคุณ
ก็ได้......ไม่มีคะ แล้วคุณละคะ
ผมเหรอ
ไม่ต้องตอบก่อนให้ฉันเดาดีกว่า
ว่าไง
ฉันว่าไม่มีแน่ๆ
ทำไมคิดอย่างงั้น
ก็เพราะคุณเป็นคนที่ปากร้ายปากเสียนะสิ ใครเค้าจะกล้าเป็นแฟนคุณ ได้ทีฉันละ ต้องมีการเอาคืนบ้าง
เหรอ งั้นผมให้โอกาสคุณพิสูจน์ ลองมั้ย
ยังไงคะ ไม่เข้าใจ
ลองมาเป็นแฟนผมดูสิ แล้วคุณจะได้รู้ว่าความจริงมันเป็นไง5555555เค้าหัวเราะใส่ฉันด้วย
ไม่เสี่ยงดีกว่าขอบคุณ
ไม่แน่จริงนิ ลองหน่อยน่า..... ก่อนที่เค้าจะพูดมากเกินไปพนักงานก็เอาเครื่องดื่มมาเสริฟ
ผมจะมารับคุณไปส่งที่ทำงาน ตกลงนะ ฉันกำลังงงกับคำพูดของเค้าอยู่เป็นไก่ตาแตกไม่เข้าใจเค้าเลยสิ
เงียบ.....เป็นอันว่าตกลงใช่มั้ยละฮึ รวบรัดสะเลย ฉันไม่รู้จะตอบยังไงจริงๆๆ เค้าพูดถึงเรื่องการทำงานของเค้าให้ฉันฟังอย่างเรียบๆ ฉันฟังเค้าจนเพลินเลยหละ ไม่รู้ว่าอิ่มตอนไหนจากนั้นเค้าก็พาฉันไปนั่งสวนสาธารณะแถวบ้านฉัน(อุ้ยไม่ใช่สิ แถวบ้านเรา เพราะบ้านเค้าก็ใกล้กันนิ)
ผมเห็นคุณมานั่งที่นี่บ่อยเหมือนกันนิ
เหรอคะ คุณจำฉันได้เหรอคะ
ทำไมจะจำไม่ได้หละ ผมมาที่นี่ทุกอาทิตย์แหละ คิดว่าจะได้เจอคุณ บางครั้งก็ชวด
ทำมาเป็นโม้ คุณนะเหรอจะมานั่งรอฉัน ทำไมคุณไม่เข้ามาทักฉันละคะ
ก็ผมไม่กล้านิอีกแล้วพูดเหมือนนายวิทนั่นเลย ทำไมผู้ชายถึงไม่กล้ามาทักเรานะ ไม่เข้าใจเลย
ทำไมละคะ
ผมกลัวกับการต้องเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆกับใครสักคนเค้าหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาที่อ่อนโยนกว่าเดิม ฮึ้ยยฉันไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้อีกแล้วให้ตายสิ แต่ก็ยังใจแข็งนั่งต่อไป
ความรู้สึกยังไงละ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วยละคะ
เกี่ยวสิ เพราะมันเป็นความรู้สึกชอบนิ พระเจ้าเค้าพูดอะไรออกมา ฉันตั้งรับไม่ทันเลยแค่เค้าบอกว่าชอบฉันยังใจสั่นเลย ดีนะเค้าไม่บอกว่ารักมีหวังฉันตกเก้าอี้แน่นอน อยากจะเอากระจกมาดูหน้าตัวเองจังเลยว่าสีอะไรแต่ตอนนี้มันร้อนไปหมดแล้ว แต่ก็ยังทนนั่งอยู่ต่อไปซึ่งไม่เคยทนอะไรได้นานขนาดนี้นะ
25 พฤษภาคม 2547 16:01 น.
น้ำเขียว
ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบหลบความวุ่นวายมามีโลกส่วนตัวอยู่เสมอเลย ฉันค่อนข้างจะเพี้ยนนะ เคยมีเพื่อนบอกว่างั้นนะ ฉันพยายามมองโลกในแง่ดี เพราะคิดว่าเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับเราหากเรายิ่งคิดมากมันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา แต่มันกลับกลายเป็นว่า คนรอบข้างกลับมองว่าฉันไม่ค่อยจะเต็ม ทำไมคนเราชอบเครียดกันนักนะ ที่พูดแบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เครียดเลยนะคะ ก็เครียดเหมือนกัน แต่ฉันห่วงสวยมากกว่าคะ เดี๋ยวหน้าย่นหมดอดสวยกันพอดี ตอนนี้ฉันอายุ 26แล้ว ทำงานเป็นพนักงานบริษัทคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่ง แต่ไม่ได้จบคอมมาหรอกนะคะ จบการตลาดมา แต่ดิฉันมาทำงานฝ่ายบุคคลคะเห็นมั้ยละคะคนเราเอาแน่นอนกับชีวิตอะไรไม่ได้เลยนะคะ อ้อลืมบอกนิสัยส่วนตัวอีกนิดนึ่งนะคะ ฉันเป็นคนขี้น้อยใจมากๆเลยคะ ชอบเอาใจคนอื่น แต่ทำไม ไม่มีใครจะทำแบบที่ฉันทำให้พวกกลับคืนมาบ้างนะคะมันน่าน้อยใจ ฉันไม่ชอบให้ใครยกยอใส่กันอย่างไม่จริงใจ ถึงแม้ฉันรู้ว่าฉันจะทำงานดี แต่ถ้าไม่ยอจะดีกว่านะคะ รู้สึกว่าเขินแล้วไม่ค่อยสวยนะคะ ดิฉันจะเล่าความรักของดิฉันให้ฟังกันะคะ
ดิฉันไม่เคยมีความรักอย่างที่วัยรุ่นเข้ามีกันเลยนะคะ คอยแต่เป็นที่ปรึกษาให้กับเพื่อนๆสะมากกว่า อย่าคิดว่าดิฉันหน้าตาไม่ดีนะคะ แต่เป็นที่การวางตัวของดิฉันมากกว่า เคยมีคนมาจีบเหมือนกันคะ แต่ก็จับมาทำเพื่อนหมด ความสัมพันธ์แบบนี้มันยั่งยืนกว่านะคะ ทำไมไม่รู้สิคะ เวลาเพื่อนมาปรึกษาอะไร ดิฉันจะพยายามเก็บรายละเอียดข้อผิดพลาดมาคอยกังวลอย่าง เพื่อนคนนึงขอดิฉันชื่อหวาน(อิอิลืมบอกไปคะดิฉันชื่อกาวคะ)เค้าก็มีแฟนหลายคนนะคะ เค้าจะเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังหมดทุกเรื่องก็ว่าได้ โดยเฉพาะเรื่องผู้ชายคะ จับมือ หอมแก้ม เดินโอบเอวกัน บางครั้งก็จูบ เป็นอย่างนี้กับแฟนของเธอ ทุกคน ฉันก็ไปเก็บเอามาคิดว่ากว่าหวานเพื่อนรักจะเจอกับผู้ชายตัวจริง เธอต้องเปลืองตัว(หมายถึงแค่ที่บอกข้างต้นนะคะคิดว่าเป็นการเปลืองตัว ไม่ได้มากไปกว่านั้นคะ)มากสักแค่ไหน บางครั้งฉันก็คิดเสียดายแทนหวานเค้านะคะ แต่หวานบอกว่า คนเป็นแฟนกันถ้าแค่นี้ให้ไม่ได้ก็ต้องอยู่คนเดียวแบบฉันตลอดนะแหละ อ้าวววววแค่ไม่ให้จับมือ กอด จูบแค่นี้ ก็ไม่รักกันแล้วเหรอ อย่างนี้ก็เซ็งตายนะสิคะ กว่าจะค้นพบรักแท้ได้เราก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้กับเค้าแล้วหละสิ
ฉันเรียนจบแล้วก็ทำงาน อยู่บ้านเช่ากับเพื่อนแต่ก็ไม่นานเค้าย้ายไปอยู่กับแฟนอีก ฉันเลยต้องเช่าบ้านอยู่คนเดียวห่อเหี่ยวหัวใจมานานมากที่เดียวคะ2ปีแล้วความรักก็ยังไม่โดนใจสักที คือมีคนมาจีบก็หลายคนอยู่นะคะ แต่คิดว่าฉันทำตัวลำบากใจทุกครั้งที่มีชายหนุ่มมาคอยตามไปส่งบ้างหละ เลี้ยงข้าวบ้างหละ พาไปเที่ยวบ้างหละ แล้วยิ่งเวลาเค้านั่งทำตาหวานใส่นะคะ หยี้ๆๆๆๆ ตลกมากเลยคะ ดิฉันคิดว่าคงไม่ไหว จะมีใครบ้างที่แหวกแนว ไม่ใช้วิธีจีบสาวแบบเดิมๆกันสักที แล้วก็มีจริงๆๆๆคะอันนี้มาแปลก ไม่ได้รักนะคะ บอกตรงๆๆว่าเกลียดมากเลย
นายคนนี้เป็นรุ่นพี่ของพี่ที่ทำงานคะ(อย่างงนะคะ)เจอกันได้เพราะว่าดิฉันเดินไม่ดูเพลินกับดอกไม้วาเลนไทน์ของชายนิรนามคนไหนก็ไม่รู้มาวางที่โต๊ะ บอกรักสะดิบดีด้วย ฉันเลยเดินตัดหน้ารถเค้าที่มารับพี่นุ่นพี่ที่ทำงานที่เดียวกันนะคะ ดีนะคะที่เค้าเบรกทันแต่ฉันสิล้มไปกองทับกับดอกไม้สะเละเลยอะ ซวยไม่หมดแค่นั้นคะเค้าลงมาด่าดิฉันด้วย
อุ้ย ขอโทษคะ คือฉันไม่ทันดูนะคะ ขอโทษจริงๆๆนะคะ ฉันกล่าวขอโทษเค้าไปเพราะรู้ว่าฉันผิดเองแต่กลายเป็นว่า
นี่คุณเดินยังไงไม่ดูรถ ผมขับของผมมาดีๆมาเดินตัดหน้าได้ไงฮะ
ฮึ้ยยยยยเสียอารมณ์ที่สุด แทนที่จะพูดดีๆๆให้สมกับหน้า แต่ปากหมามากๆๆๆๆอย่างนี้ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกันคะ
นี่คุณ แล้วใครใช้ให้คุณขับรถไม่มองคนบ้างหละ ฉันขอโทษคุณแล้วนะ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจนิ ถึงรู้ว่าที่เถียงออกไปจะไม่ขึ้นแต่ขอสักหน่อยเถอะ
เดินไม่ดูรถอย่างนี้ระวังนะ สักวันต้องเป็นผีเฝ้าถนนแถวนี้สักวันนึง
โฮ้คุณ มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะ เป็นผุ้ชาย คุณไม่ช่วยฉันฉันไม่ว่าหรอกคะ แต่อย่ามาปากเสียอย่างนี้นะคะ
แล้วคุณจะทำไมผม ก็คุณผิดนิอย่างน้อยต้องเตือนสติสะบ้าง ผมไม่ใช่ผู้ชายที่เห็นหญิงหน้าตาพอใช้อย่างคุณเข้าหน่อยแล้วจะใจอ่อน พอดีที่พี่นุ่นเดินลงมาจากรถนายคนนี้พอดี
นี่ๆๆพี่เอ หยุดได้แล้วคะพี่เอ น้องเค้าไม่ได้ตั้งใจ เป็นไงบ้างจ๊ะกาวเจ็บมั้ย
ไม่เป็นไรหรอกคะพี่นุ่น เจ็บตัวนะไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจนี่สิไม่หายหรอก
แล้วทำไมคุณนะซุ่มซ่ามเองนี่น่า เสียเวลาผมหมด เค้ากำลังจะว่าดิฉันอีกชุดใหญ่แต่พี่นุ่นก็ห้ามไว้ก่อน พอเถอะค่ะพี่เอ น้องกาวเค้าไม่เป็นไรก็ดีแล้วหละ เรารีบไปกันเถอะ ขอโทษแทนพี่เอเค้าด้วยนะกาว
ไม่เป็นไรคะ แต่ทีหลังนะหัดปรับปรุงปากหน่อยนะคะ กลัวว่าพี่เค้าจะตายไม่ดีเพราะปากตัวเองเหมือนกัน กาวไปนะคะฉันรีบชิ่งหนีทันที เพราะรู้ว่านายหมาบ้านั่นต้องไม่เลิกแน่ คนอะไรปากเสียจริง ฮึทำเราอารมณ์เสียหน้าย่นหมดเลยให้ตายสิ แถมดอกไม้จากชายในฝันแล้วยัง ชุดทำงานชุดใหม่ของฉันโฮ่!!!!วัยรุ่นเซ็ง
เช้าวันต่อมาพี่นุ่นก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของฉัน กาวเป็นไงบ้างเรื่องเมื่อวานนะพี่ต้องขอโทษอีกครั้งนะเค้าเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกันนะ______________d1ยเค้าเป็นอย่างนั้นแหละ แต่ความจริงไม่มีอะไรหรอกนะ กาวอย่าคิดมากเลยนะ
กาวไม่เครียดแล้วหละคะ ปลงแล้วคนเราคงไม่โชคดีเสมอไปหรอกคะที่จะคนดีๆผ่านเข้ามาในชีวิตตลอดต้องเจอคนที่ยังไม่ได้ฉีดยา คล้ายหมาบ้ากันบ้างนะคะ ไม่เป็นไรหรอกคะนุ่นพี่นุ่นขำใหญ่เลย
จ๊ะๆๆพี่เข้าใจ งั้นเที่ยงนี้ไปทานข้าวกับพี่นะ ขอโทษแทนพี่เอเค้านะ ได้มั้ย
อุ้ย ทำไมจะไม่ได้หละคะของฟรี มีบ่อยที่ไหนกัน ไปแน่คะ
อืม งั้นเที่ยงนี้เจอกันนะกาว
คะพี่นุ่น แล้วพี่นุ่นก็เดินกลับที่แผนกของเธอ ได้เวลามื้อเที่ยง มันช่างสุขใจจริงๆๆเลยคะ ร้านอาหารไม่ไกลจากบริษัทเท่าไหร่ แต่นึกดูแล้วถ้าเราไม่เดินตัดหน้ารถนายบ้านั่น คงไม่ได้อิ่มจังตังอยู่ครบ แบบนี้หรอก เห็นมั้ยหละฟ้าหลังฝนมันสดใสกว่าอยู่แล้ว อิอิอิ คิดอย่างนี้ไม่ได้แปลว่าฉันเห็นแก่กินนะคะ แต่คิดว่าอย่างน้อยโลกใบนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันหรอกคะ กลับมาทำงานอย่างมีความสุขคะคุยกับคนถูกคออย่างพี่นุ่น ก็เลยทำให้ฉันสบายใจขึ้นเยอะเลยหละคะ เลิกงานฉันก็เดินมารอรถเมล์เหมือนเดิม รถยนต์คันคุ้นตาก็มาจอดอยู่ตรงหน้าฉันกระจกคนนั่งข้างคนขับเลื่อนลงใบหน้าของสาวสวยคุ้นตา พี่นุ่นนะเองง
กลับด้วยกันมั้ยกาว พี่ไปส่ง
ไม่เป็นไรคะ กาวไม่รบกวนพี่นุ่นดีกว่า ตามสบายเถอะ
มาเถอะน่าไม่ต้องเกรงใจนะนุ่น เร็วสิขึ้นมาเลยไม่รู้จะทำไงคะเพราะมันเป็นเลนที่รถเมล์จอดเค้าบีบแตรกันใหญ่เลยอะ ก็เลยเกรงใจต้องรีบขึ้นไปนั่งข้างหลังทันที แต่ว่าทำไมคนขับคุ้นตาจังเลย เค้าหันมาหาฉันด้วยสายตาเหมือนวันนั้น นายเอ หมาบ้านั่นเอง
ชักช้าอยู่ได้
ไม่เป็นดีกว่าคะพี่นุ่น กาวว่ากาวกลับเองดีกว่าคะ ฉันทนกับสายตาเหยียดหยามนั้นไม่ได้จริงๆเลยคะ ตัดสินใจเปิดประตู แต่พี่นุ่นก็ห้ามไว้ นายนั่นก็ออกรถทันที
พี่เอนะ อย่าไปว่าน้องเค้าอย่างนั้นสิคะ เค้าทำหน้าเฉยเมยไม่สนใจทำเหมือนไม่ได้ยิน ฉันไม่เคยอยู่ในภาวะอะไรที่อึดอัดอะไรอย่างนี้มากก่อนเลยให้ตายสิ ฉันน่าจะจำรถเค้าได้ตั้งแต่แรกก่อนที่จะขึ้นรถเค้ามาเซ็งเลยคะ ระหว่างทางพี่นุ่นก็ชวนทั้งฉันแล้วก็นายหมาบ้านั้นคุย ฉันก็คุยด้วยตามประสาแต่นายหมาบ้านั่นสิ ทำเป็นหยิ่ง ไม่พูดไม่จา ดีแล้ว ก็ไม่ได้อยากฟังเลียงเค้าเหมือนกัน เฮอะๆถึงบ้านแล้วดีใจจังเลย ก่อนลงก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณทั้งสองคนแล้วก็รีบลงมาจากรถทันที
ติดตามตอนต่อไปนะคะ
หน้าส่วนตัว
553
