20 ตุลาคม 2547 14:55 น.
น้ำหมึกขาว
7.45 am. //ค.ศ.1986 (ทางเดินเข้าโรงเรียน)
เอ็มม่า// ซี.......? เธอรู้รึเปล่า? ว่าซีจะไปเที่ยวกับใคร?
ซี// จะไปรู้ได้ยังไงเล่า
เอ็มม่า// จริงหรอ??
ซี// เธอหมายความว่ายังไง??
เอ็มม่า// ก็เธอดูสนิทสนมกับเค้านี่นาาา...
ซี// เธอต้องล้อเล่นแน่ๆเลย...ชั้นจะทำไปทำไม
เอ็มม่า// เธอไม่รู้สึกอะไรกับเค้าเลยหรอ?...
ซี// ......
เอ็มม่า// เราจะเป็นแม่สื่อให้พวกเธอสองคนเองนะ
ซี// ไม่ล่ะ...ขอบใจนะ (ตอบแล้วเดินหนีเข้าโรงเรียน)
10.40 am. //ค.ศ.1986 (โรงยิม)
เอาละ...นักเรียนครับ เดี๋ยวจับคู่ฝึกท่าดัดหลังนะ...
หึหึหึ...คู่เรานะ...ยัยซี...
อเอ็มม่า...??
นี่เธอไม่ได้ควงคู่อยู่กับเค้าจริงๆหรอ...
ก็ชั้นบอกไปแล้วยังไงเล่า...
เราบอกเค้าไปตรงๆแล้ว......
ห๊า!!?? ...อ...โอ๊ยย ๆ ๆ... (ร้องเพราะถูกดัดหลัง)
ก็เราพร้อมที่จะเป็นแม่สื่อให้พวกเธอยังไงเล่า!! แหมม... น่าเสียดายโน๊อะ เพราะฉะนั้น!! ถึงตาเธอ!! เป็นแม่สื่อให้ชั้นบ้างแล้วนะ!!!...
โอ...โอ๊ยยๆ...ว...ว่า...ว่าไงนะ?
เราอยากให้เธอเป็นคนกลางระหว่างเรากับซี
ธ.เธอว่าอะไรนะ??
เธอไม่คิดหรอ!! ว่าชั้นก็น่ารักแล้วก็สวย เหมือนกัน!!!!
อ... ......
12.20 pm. //ค.ศ.1986 (หลังห้องสมุด)
อเอ็มม่า ห้องเรียนข้างๆเรา ต้องการเป็นเพื่อนกับนายน่ะ...
แล้วไงอ่ะครับ
ไงล่ะ??
ไม่สำคัญหรอกคับ...
ไม่สำคัญจริงๆนะ
หืออ? ซีทำอะไร...??
...ไม่มีอะไร... ...นายไม่ชอบเอ็มม่าหรอ??
... ชายหนุ่มเงียบ พร้อมกับมองหน้างงๆ
นายมีแฟนแล้วหรอ?
ไม่มีอ่ะ...
ชิส์!... ... งั้นก็ตกลงสิ... (พูดเสร็จก็เดินไปลากเอ็มม่าที่แอบมองอยู่ห่างๆมา)
เฮ้ๆๆ...เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวก่อนสิ ให้ ให้เราให้หายใจก่อนสิ...เดี๋ยวสิ เดี๋ยว เอ็มม่าร้องโหวกเหวก
...??
เธอไม่ต้องมาอีกแล้วนะยัยซี ขอบใจมาก หึหึหึ
...??
12.30 pm. //ค.ศ.1986 (เคาท์เตอร์หน้าห้องสมุด)
//เวลาผ่านไปแปบเดียวเท่านั้น แต่เรามีความรู้สึกว่ามันผ่านไปนานมาก
//ทั้งคู่หายไปพร้อมกันที่หลังห้องสมุดนั่น... จนแบ็งค์เดินออกมาคนเดียว
//พร้อมกับสีหน้าที่เย็นชาและท่าทางที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ชั้นได้ทำแบบนั้น
//นายนั่นยังวางหนังสือกระแทกบนโต๊ะต่อหน้าชั้นด้วย...
//วางเสร็จก็เดินออกไป ปิดประตูซะดังเชียว... แต่สิ่งที่ชั้นเป็นห่วงตอนแรกนึกว่าจะเป็นแบ็งค์
//แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเอ็มม่าไปซะได้นี่ ชั้นตกใจมาก จึงวิ่งไปดูที่หลังห้อง......
.อ.เอ็มม่า.! ?
...ฮืออ ๆ ๆ ๆ...เรื่องความรัก ฮือ ๆ ๆ ๆ มันก็ซ้ำซากแบบนี้แหละ ฮือ ๆ ๆ ๆ...ๆ ... (นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่มุมมืดๆ)
//เพราะฉะนั้นชั้นจึงตอบได้ว่า เอ็มม่าอะไรคนนั้นน่ะ ไม่ใช่แฟนของเค้าหรอกนะ
//ยังไงก็ตามเค้าก็ไม่เป็นมิตรเลย เค้าไม่สมควรที่จะไม่มีแฟนเลยสักคนเดียว
//เอ่อ...ขอโทษนะ นี่เป็นสิ่งที่ชั้นคิดถึงเค้าในอดีตน่ะ......
17.10 pm. //ค.ศ.1986 (หลังเลิกเรียน)
กรี๊ดดดดดด....ช่วยด้วยยยย.....ว๊ายยย....
//ตอนที่ชั้นกำลังกลับบ้านด้วยจักรยาน... ซีโผล่มาตอนไหนไม่รู้...
//นายนี่มาพร้อมกับถุงกระดาษทึบๆใบใหญ่
//แล้วขับจักรยานตามชั้นมาพร้อมกับเอาถุงนั่นมาครอบหัวชั้น เพื่อให้มองไม่ให้เห็นทาง.....
//ตาบ้านั่นมาแกล้งผม เพราะชั้นหวังดีกับเค้าเรื่องความรักรึไง...
//ณัฐพัทรศร.. ขอถามหน่อยเถอะ? เธอเห็นความดีอะไรในตัวของเค้าหรอ...??
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กรุงเทพฯ 22.15 pm.
โย// นี่...ทำไมเราไม่ไปที่ภูเขานั่นอีกสักครั้งนึงล่ะ
ณัฐ// ... ...
โย// ก็จะได้ไปคุยกับเค้าหน่อยยังไงเล่า คิดถึงซีไม่ใช่หรอ? เราไปที่ที่ซีจากพวกเราไปกันเถอะนะ...
ณัฐ// ... ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เชียงใหม่ 11.15 am. (ร้านหนังสือ)
แค่กๆๆ...แค่กๆๆ
เฮ้ยย ซีออกมานี่หน่อยดิ
รู้สึกไม่ดีเลยว่ะเอ๋... เราหยุดนะ
โธ่เว้ย... ไข้หวัดนี่ดื้อจังเลย อย่าให้รู้นะว่าป่วยการเมือง... ...
//อดีตยังคงผุดขึ้นมาอีก ชั้นจำเรื่องนี้ได้ด้วย คือเค้า โดนรถชนตอนมาโรงเรียนน่ะ
//รถพยาบาลมารับเค้าไป เป็นเรื่องที่ครื้นเครงมากเลยที่โรงเรียนน่ะ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
8.50 am. //ค.ศ.1986 (ห้องเรียน)
อาจารย์// กรกฎ เอ่ออ...ประสบอุบัติเหตุเมื่อเช้านี้นะครับ เราไม่รู้รายละเอียดมากมายนัก ตอนนี้เค้าไปที่โรงพยาบาลแล้ว เพราะฉะนั้นครูจึงมาสอนแทน...!!?...!!??... กกรกฎ อ...อ่าว ทำไมยังอยู่นี่ได้ล่ะ...!!??
ซี// ... ...?
อาจารย์// อ...อูยยย...เฮ้ยยย....เดี๋ยวครูมา ๆ.... ... (วิ่งออกไปจากห้องเรียน)
เพือนๆ// 555 555 555 นึกว่าผีหลอกอ่ะเดะ...55 555 55 ขำว่ะ...555 55
//ขาข้างซ้ายของเค้าหักหนึ่งเดือนก่อนมีการแข่งกรีฑา เค้าเป็นนักวิ่งแข่งร้อยเมตร...
9.20 am. //ค.ศ.1986 (งานกีฬาประจำโรงเรียน)
อ...โอ้ยย...!!!
//เธอรู้มั้ยเค้าวิ่งไปพร้อมๆกับคนที่แข่งร้อยเมตรจริงๆ
//จนทำให้ตัวเองล้มไม่เป็นท่าเพราะขายังเจ็บอยู่ และนั่นคือการวิ่งระยะสั้นครั้งสุดท้ายของเค้า...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
8.10 am.
อ...อ่าว ซี.เอ็งอยู่บ้านหรอ?
อย่าเข้ามายุ่มย่ามแบบนี้เดะลุง... (พูดแล้ววิ่งไปดันตัวชายหนุ่มวัยกลางคนออกไป)
ด..ด...เดี๋ยวๆๆ เว้นสักวันนึงไม่ได้รึไงเนี่ยย
ไม่มีข้อยกเว้นให้เข้ามานะ มาหาแม่ล่ะเซะ... แม่ไม่อยู่ ไปได้แล้ว
งั้นเซ็นนี่ก่อนๆๆ พัสดุมาหาเราน่ะ...
หืออ...??
ติดตามตอนต่อไป .
20 ตุลาคม 2547 14:53 น.
น้ำหมึกขาว
16.00 pm. //ค.ศ.1985
และ.... กรกฎทั้งคู่...ได้เป็นกรรมการของห้องสมุด
วิดวิ้วววว... 55 5 เย่ๆๆ วิด วิ้วววว 55 5 วิด วิ้ววว
เฮ้ย...ดูดิ ยัยซีร้องไห้แล้ว...
... ... ...
เป็นไรอ่ะ ร้องทำไม...
... ... ...
แหมม..ไม่เห็นเป็นไรเลย..555 ไม่ดีรึไงความรัก555. โน๊อะ...
โอ๊ย!!...ไอ้ซีนายถีบเราทำไมวะ...บ้าจริงๆเลย
...อย่ามายุ่งกับเราสองคนอีก.!..!!
ว้าวๆๆ... ความรักทำลายไม่ได้ เจ็งมากๆ เจ๋งๆๆๆ...
โอ๊ย!ๆๆ... ขอโทษๆ ยอมแล้วๆ...
//คุณคงไม่รู้สินะว่ามันต้องกดดันแค่ไหน ที่มีคนมาล้อพวกเราทุกวี่ทุกวัน
//จนทำให้น้ำตาของชั้นมันออกมาอย่างไม่รู้ตัว... แม้ว่าเค้าจะช่วยชั้นจากเพื่อนๆปากมากหลังห้อง
//แต่เราทั้งสองคนก็ถูกส่งมาทำงานที่ห้องสมุดอยู่ดี
//แต่เค้าก็เอาแต่ยืนนิ่งเฉย และไม่ทำอะไรเลย...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
12.10 pm. //ค.ศ.1985 (ห้องสมุดโรงเรียน)
ซี.. เด็กหญิงเรียก
หือ...?
ทำตัวให้เป็นประโยชน์หน่อยดิ...
//เค้ายังยืมหนังสือไปอ่านอยู่เรื่อยๆ อย่างเช่นชีวประวัติของ คอนท์โย อาโวกิ หรือไม่ก็กลอนของ มาโลเม
//เค้ายืมหนังสือ ที่ไม่มีคนอื่นยืมเลย...
ซ..ซีนายอ่านมันหรอ?
ไม่อ่านแน่นอน...
... ...? ?
นี่งัยคับ.กรกฎ 6 ใบรวด...
... ...!??
//เค้าสนุกกับการเขียนชื่อของเค้าเพียงคนเดียว โดยไม่มีชื่อคนอื่นเลยในบัตรยืม
//แต่ว่าจริงๆแล้ว เค้าสนุกกับการเพลิดเพลินกับการทำแบบนี้ แล้วเค้าก็ยังทำมันต่อไป...
//เค้าเป็นคนที่แปลกมาก......
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เชียงใหม่ 8.05 am.
//หวัดดีซี กรกฎ ชั้นประทับใจจดหมายของคุณมาก ซี กรกฎ ที่อยู่ในความทรงจำของคุณ
//ไม่เหมือนคนที่ชั้นรู้จักเลย... แต่ก็เป็นคนเดียวกัน ก็คงจะมีหลายที่ หลายครั้งมากเลย ที่เค้าเคยอยู่
//ชั้นก็คงจะรู้จักเค้าเพียงเศษเสี้ยวเดียวเท่านั้น... จากการอ่านจดหมายของคุณ ทำให้ผมรู้สึกแบบนั้น
//กรุณาเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับเค้าอีกได้มั้ย?...
//แบ่งความทรงจำของคุณกับชั้นนะ...
....วิธีที่เร็วที่สุดก็คือเอาสมองชั้นออกมา... แล้วก็ส่งไปให้เธออ่ะนะ...55 5 หญิงสาวบ่นพึมพำคนเดียวเมื่ออ่านจดหมายจบ
//ชั้นคิดว่าเป็นช่วงระหว่างการสอบ ตอนม.2ของเรา
//ชั้นได้ผลสอบที่ทำให้ชั้น... ตกใจที่สุด ในชีวิต.
//27คะแนน... ตัวเลขนั้นรบกวนชั้นมาถึงทุกวันนี้ ชั้นดูอย่างละเอียดแล้ว
//ใบคำตอบนั่นไม่ใช่ของชั้น... กระดาษที่เค้า... กำลังเขียนยุกยิกอยู่ข้างหลังห้องนั่น...
//ที่จริงแล้วเป็นกระดาษคำตอบของชั้นเอง นั่นเป็นวันที่เริ่มต้น... ยาวนานนน... วันนึง....
//เอากระดาษสอบเรามานะ... ถ้าชั้นพูดคำนี้ เวลาก็คงไม่ยืดไปถึงหลังเลิกเรียน... ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
17.30 pm. //ค.ศ.1986
แม็ค... ...ช...ชั้นรักเธอนะ...!!
แต่ผมไม่ได้รักคุณนะโบว์!!
!!??.ฮ.. ...ฮ.. ...ฮือ ๆ ๆ...ๆ...
//ในยุคนั้น... หลังโรงเรียนซึ่งเป็นลานจอดรถจักรยานนั่น เป็นจุดนัดพบของคนรัก
//บ้างก็จะมาบอกรักกับชายหนุ่ม ณ ที่ตรงนั้น
//คุณอย่างงไปเลย โรงเรียนของชั้น ผู้หญิงมักจะเป็นฝ่ายบอกรักกับผู้ชายก่อน
//แต่อย่าพึ่งเข้าใจผิดว่าชั้นเป็นแบบนั้นนะ .. .
//... ...ทำไมผมถึงต้องมายืนรอตรงนี้น่ะหรอ?...
//ก็เพราะว่าจักรยานซีมันจอดอยู่ตรงนั้นน่ะสิ......
//แต่มีอยู่คนนึงที่ไม่รู้จะบอกว่าน่าสงสารดีรึเปล่า เพราะว่าคนๆนี้
//ได้เที่ยวบอกรักใครต่อใคร โดยไม่แคร์ว่าคนที่ถูกบอกรักนั้นจะรักตัวเองรึเปล่า...
//เอ็มม่า ลูกครึ่งฝรั่งเศษ เค้าอยู่ห้องเรียนติดกับชั้น .. ...
ซี...เธอกำลังรอใครอยู่หรอ...? เสียงเอื่อยๆเนือยๆเหมือนหมดแรงดังขึ้น
... ... ซีหันไปมองยังที่มาของเสียงด้วยใบหน้าที่ตกใจ
เฮ้ออ...ชีวิตโหดร้ายมั้ย เด็กหญิงพูดต่อ
... ...
ผู้ชายที่หล่อๆนี่เห็นแก่ตัวนะ
...!! ...??
หือ?... เธอว่ามั้ย?
... ...
ฮืออ..ๆ ฮือๆๆ...ๆๆ
...อ...อ...อ่ะ นี่...เช็ดซะ (ยื่นผ้าเช็ดหน้าไปให้)
ข..ขอบใจนะ ฮือๆๆๆๆๆ....
... ...??
...ต...ต แต่ว่า...ผู้หญิงบางคนแถวนี้อาจเห็นแก่ตัวมากกว่า!!... เอาคืนไป!!
.....?
โชคดีนะ...ลาก่อน
...
//ชั้นเสียเพื่อนไปคนนึงอย่างรวดเร็ว ยัยนั่นคิดว่าผมมารอซี เพื่อกลับบ้านด้วยกัน
//เอ็มม่าคงจะแอบชอบซีอยู่มั้ง แต่ชั่งมันเถอะ...
//ผมเฝ้ารอคอยเค้าตามลำพังอีกครั้งนึง...
19.00 pm. //ค.ศ.1986
นี่...ซี นายเอากระดาษคำตอบของชั้นไปอ่ะ...
หืออ...?
น...เนี่ย...อันเนี้ย ...ไม่ใช่ของนายหรอ?
มืดจัง มองไม่เห็นเลย...
นี่!!นายอ่านไวไวหน่อยเดะ... ยุงกัดขาชั้นเต็มไปหมดแล้วนะ
อืมม...อดีตของคำว่า เบรค ก็คือ คำว่า โบรค...
โธ่เอ้ยย...นี่ไม่ใช่เวลามาแก้คำผิดของนายนะ...
....อืมมม มองไม่เห็นเลยย...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
15.20 pm. (ลังเก็บของเก่า ห้องใต้ดิน)
อ้าาา...!! เจอแล้ววว...!!
//ชั้นพบกระดาษคำตอบใบนั้นแล้ว ผมจะส่งให้คุณนะ
//จำตอนที่เค้าวาดอะไรบางอย่างข้างหลังกระดาษคำตอบของผมได้มั้ย
//ดูเอาเองแล้วกัน...เค้าวาดรูปนั่นไว้ข้างหลังนั่นด้วยน่ะ... ลามกเป็นบ้า......
//หวัดดี ซี กรกฎ ชั้นสะสมกระดาษจดหมายที่คุณส่งมาให้... ขอบคุณมากนะ
//เธอรู้มั้ย?? ผู้หญิงแบบไหนที่เค้าชอบ... แล้วรู้รึเปล่า? ว่าใครเป็นคนรักคนแรกของเค้า...... ..
//หวัดดีณัฐพัทรศร ชั้นไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเค้าสักเท่าไหร่หรอกนะ
//แต่ชั้นจำได้ว่า... เค้าค่อนข้างจะดัง... นายจำ เอ็มม่า ลูกครึ่งฝรั่งเศษคนนั้นได้มั้ย
//ยัยนั่นมันเข้ามา... ทำให้ชีวิตของพวกเรายุ่งยาก... .. .
ติดตามตอนต่อไป .. .
19 ตุลาคม 2547 06:44 น.
น้ำหมึกขาว
เชียงใหม่ 13.15 pm. (ในบ้าน)
//ชั้นคงจะทำให้คุณลำบากมากจริงๆ ขอโทษนะคะ ชั้นต้องการพบกับคนที่มือชื่อเหมือนกับคนรักของชั้น
//แต่ชั้นไม่มีความกล้าพอ เราสื่อถึงกันโดยทางจดหมายอาจเป็นการดีที่สุด...
ชื่อเหมือนกัน...!!!?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
21.10 pm.
//หวัดดีณัฐพัทรศร ชั้นส่งจดหมายหยาบคายนั่นเพราะชั้นไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ชั้นต้องขอโทษด้วย
//ที่ชดเชยเรื่องนั้น ชั้นมีข้อมูลมาให้อย่างนึง...
//ตอนที่ชั้นเป็นเด็กมัธยม มีเพื่อนผู้ชายคนนึงในชั้นเรียนที่มีชื่อซ้ำกัน แปลกมากที่เราซ้ำทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น... .. .
//ซี กรกฎ ที่เธออ้างถึง คงจะเป็นเด็กผู้ชายคนนั้น... .. .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กรุงเทพฯ 10.50 am. (ที่บ้านแม่ของแบ็งค์ในกรุงเทพฯ)
ตอนสมัยเด็ก ซีเค้ามีเพื่อนร่วมชั้นชื่อเดียวกันด้วยหรอค่ะ คุณแม่?
หือ?...ไม่รู้เหมือนกันนะ แม่จำไม่ค่อยได้ซะด้วยสิ
คนนี้คะ... ณัฐตอบพร้อมกับชี้ไปที่รูปผู้หญิงคนหนึ่งในหนังสือรุ่น
หือ? ... ไหนดูสิ...อืมมม ...แม่จำไม่ได้แฮ๊ะ
เด็กผู้หญิงเอ่อเด็กผู้หญิงคนนี้เหมือนหนูใช่มั้ยคะ...? เราเหมือนกันใช่มั้ยคะ?
เหมือนณัฐน่ะหรอ ? แปลกจังเลยนะ... มีเรื่องอะไรรึเปล่าจ๊ะเนี่ย...?
ค...ค๊ะ??
ถ้าเด็กคนนี้เหมือนณัฐแล้วทำไมล่ะ...??
อ...เอ่อ ไม่มีอะไรคะ
โกหก...... มีอะไรเกี่ยวกับลูกแม่จ๊ะณัฐ?
หนูหนุเปล่านะคะ...
ณัฐพัทรศร ...หึ หึ หน้าเรามันบอกว่าโกหกนะ... สมมุติว่าเหมือนล่ะ?
... ...ถ...ถ้างั้นหนู...หนุ...ยกโทษไม่ได้...ถ้านั่นเป็นเหตุผลที่เค้าเลือกหนู ซี... ก...กรกฎ หนูจะรับได้ยังไง... เค้าบอกว่า นี่เป็นรักแรกพบของเค้า และหนูก็เชื่อเค้า... แต่ว่ามีเหตุผลนึงอยู่เบื้องหลังระหว่างเค้ากับหนู ...ค...เค้าหลอกหนูมาตลอดเวลาเลย...
ณัฐ...ลูกกำลังจะแข่งกับเด็กผู้หญิงคนนี้หรอ?
...ช...ใช่ค่ะ.. ตลกมั้ยคะ?
ก็แน่ล่ะสิ...
ถูกของคุณแม่นะคะ...
เฮ้ออ...เค้าเป็นเด็กที่โชคดีนะ...ที่ทำให้ณัฐหึงหวงเค้าอยู่ หลังเค้าจากไป... ณัฐยังรักเค้าอยู่ใช่มั้ยลูก?
... อ...อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ค...คุณแม่กำลังทำให้หนูร้องไห้นะ.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เชียงใหม่ 7.10 am.
//เป็นยังไงบ้างคะ ซี กรกฎ คนนั้น คนที่คุณพูดถึง กับ ซี กรกฎ ของชั้น คือคนคนเดียวกันนะคะ
//ชั้นเจอที่อยู่คุณในหนังสือรุ่นของเค้า ชั้นเลยคิดว่าคุณเป็นเค้า เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะว่าชั้นเป็นคนที่ชอบแคะคุ้ย
//ชั้นขอโทษนะคะ ชั้นรู้ว่าชั้นเป็นต้นเหตุที่ทำให้คุณลำบากพอสมควร แต่ชั้นอยากขอร้องคุณได้มั้ย
//ถ้าจะพอมีอะไรบ้างเกี่ยวกับเค้า คุณจะบอกให้ชั้นรู้บ้าง ได้รึเปล่า...
//ชั้นจำเค้าได้ดี หวัดดีณัฐพัทรศร ชั้นจำเรื่องเกี่ยวกับเค้าได้หลายเรื่องเลย แต่ส่วนใหญ่ความทรงจำของชั้น
//จะเกี่ยวกับเรื่องชื่อของพวกเราเท่านั้น ชั้นเชื่อว่าคุณรู้ว่ามันเป็นยังไง
//แต่ต้องขอโทษที่บอกว่ามันไม่ใช่ความทรงจำที่น่ายินดีเลย มันเริ่มขึ้นในวันแรกของปีที่โรงเรียน... .. .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
8.00 am. //ค.ศ.1985
อรรณกฤษ
มาครับ...
นิสาชล
มาค่ะ...
กรกฎ
มาครับ//มาค่ะ
หืออ...ชื่อเหมือนกันหรอ?
ว๊ายยยเนื้อคู่ อิอิอิ 5555 5 เนื้อคู่ กัน อิอิ
... ...!!!???
//สมัยเรียนโรงเรียนมัธยมของชั้นเริ่มต้นแย่ๆแบบนี้แหละ เป็นเพราะเค้า ชั้นจึงต้องทนอึดอัดอยู่ตั้งสามปี
//โดนอัดไปด้วยอักคติอย่างไม่ยุติธรรม ตอนที่ชั้นทำเวรวันหนึ่ง...
ซี... เสียงของเด็กหญิงคนหนึ่งเรียก
หือ...? เด็กหนุ่มตอบกลับมาระหว่างที่เค้านั่งก้มหน้ากำลังทำการบ้านอยู่ในห้อง
พรุ่งนี้เวรของใครหรอ?
นิสาชล กับ นภดลน่ะ... ..อเอ่อซี.วันนี้ทำเลขเรื่องอะไร...?
สมการไง...
สมการหรอ?...
เฮ้!! ว่าไง กรกฎ พวกเธอจีบกันหรอ พวกเธฮจีบกันหรอ ขอโทษที่มารบกวนน้า... ความรักเป็นเรื่องที่สวยงามใช่มั้ย 55 5
... ...สมการค่าเท่ากัน
อ...อืมม... ขอบใจมากนะครับ
//ชั้นคิดว่าความวุ่นวายพวกนี้มีแค่ปีเดียว แต่แล้วในที่สุดเรากลับต้องเรียนห้องเดียวกันตั้งสามปี
//มันอาจฟังตลกสำหรับคนนอก แต่ไม่ใช่เมื่อคุณได้เป็นส่วนนึงของมัน เราพยายามหลีกเลี่ยงซึ่งกันและกัน
//แล้วก็ไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
11.20 am. (ร้านขายหนังสือ)
เอ๋// มีมาใหม่มั้ย?
ซี// หือ...?
เอ๋// จดหมายน่ะ
ซี// อ๋ออ... เป็นช่วงๆน่ะ
เอ๋// เป็นช่วงๆหรอ?
ซี// อืมม...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
//หวัดดีซี เค้ารับมันได้ยังไง กับการที่มีชื่อที่เหมือนกันทั้งชื่อเล่นและชื่อจริง
//เค้าไม่รู้สึกว่า ถูกมัดด้วยพรหมลิขิตหรอ...
//เรื่องนั้นไม่มีเลย คุณอาจจะนึกว่ามีกลิ่นไอของความโรแมนติกปนอยู่ แต่ที่จริงแล้วไม่มีความรักแบบนั้นเลยนะ
//เป็นเพราะชื่อของพวกเรา เราถึงต้องโดนเยาะเย้ยอยู่เสมอ
//ตลอดสามปีเราไม่เคยมีความสงบเลยแม้สักนาทีเดียว
//การเลือกตั้งหัวหน้าห้องชั้นเรียนในตอนนั้น เกือบจะเป็นฝันร้ายอย่างแรงของชั้น...
//ในจำนวนบัตรเลือกตั้งพวกนั้นมีการเขียนล้อเลียนพวกเรา
//โดยการเขียนชื่อเราทั้งคู่ โดยมีหัวใจคั่นระหว่างกลาง
//เมื่อพวกเค้านับบัตรเลือกตั้งพวกนั้นแล้ว แต่กลับอ่านว่า... .. .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
16.00 pm. //ค.ศ.1985
กรกฎ รักกับ กรกฎ
วิดวิ้วววว... เย่ๆๆ วิ้วววว 55 5 เหมาะสมกันดีจังเลย... 55 5 วิด วิ้ววว
//แล้วมันก็ไม่ได้จบลงตรงนั้น หลังการเลือกหัวหน้าห้อง ก็จะมีการเลือกคณะกรรมการพิเศษ
//เช่นคณะกรรมการฝ่ายวิทยุ คนแรกก็คือกรรมการห้องสมุด ชั้นรู้สึกได้ถึงเรื่องไม่ได้บางอย่าง... .. .
ติดตามตอนต่อไป .. .
19 ตุลาคม 2547 06:43 น.
น้ำหมึกขาว
เชียงใหม่ 10.20 pm.
ไง๊...ไอ้โย...
เฮ้ยย...ไอ้นพ
ไม่เจอกันนานเลยนะ
ไอ้นพนายไม่เปลี่ยนเลยนะนี่ยย...
นพ// อืมมม...พวกนาย? เป็นเพื่อนสนิทซีหรอ?
ณัฐ - โย// รรู้จักเค้าด้วยหรอ?
นพ// อ๋ออ รู้จักสิ ผมรู้เรื่องเค้าพอสมควรเลย ตอนมหาลัย ผมกับเค้าเรียนมาด้วยกันน่ะ เค้าเคยอยู่แถวตัวเมืองเชียงใหม่นี่แหละ...
ณัฐ โย// ... ...
7.45 am.
แค่ก ๆ ๆ...
อาการแย่ลงรึเปล่า?
วันนี้ไม่ไปทำงานนะคะแม่...
งั้นก็ไปหาหมอสิ...
ครอกกกก...
ไม่ต้องทำมาเป็นแกล้งหลับเลยนะ... เดี๋ยวแม่กลับเย็นๆนะรู้มั้ย
วันนี้วันอาทิตย์นะ แม่จะไปไหน...?
จะไปดูแฟลตใหม่น่ะ บ้านหลังนี้เก่าเต็มทีแล้ว พังมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ไปกับใครอ่ะ?
ก็...คุณลุงไง
ตาลุงไปรษณีย์ขี้หลีเนี่ยนะ...
อืมม..ใช่จ๊ะ ถึงเค้าจะขี้หลี เค้าก็เป็นพี่ชายพ่อเรานะ รู้มั้ย...
...ไปด้วยคนได้มั้ยคะ... ...แค่ดูแฟลตไม่เสียหายนี่ แค่ก ๆ ๆ...
... ... ...?
...โห่...ไปด้วยก็ไม่ได้ จะจีบกันล่ะสิ
...ซีจะไปมั้ย??
อ...อื้มมม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
8.30 am. (ในรถ)
ลุง// โอโห...ฝนตกหนักแทบมองไม่เห็นทางเลยนะครับเนี่ย...
แม่// ทำไงได้ล่ะคะ ...ฉันว่างแค่วันนี้วันเดียวซะด้วยสิ
ซี// แค่ก ๆ ๆ...
ลุง// อืมม... ซี ยังไม่หายอีกหรอ ลุงเตือนไว้ก่อนนะอย่าประมาทไข้หวัดเชียว มันฆ่าเราได้ตลอดเวลาเลยนะ ลุงมีคนรู้จักอยู่คนนึง เค้าไม่เคยเป็นไข้หวัดเลย แต่ดันเป็นปอดบวม
ซี// เค้าตายหรอ?
ลุง// เอาน่า เอ็งไม่ตายเพราะปอดบวมหรอก
ซี// พ่อหนูก็ตายเพราะเป็นปอดบวมนะ
ลุง// อ...เฮ้ย ปอดบวมหรอ?
ซี// พ่อประมาทเรื่องไข้หวัดน่ะ
แม่// คุณจำได้มั้ยคะ?
ลุง// แน่นอน ผมจำได้ครับ... ...มันเกิดขึ้นได้ยังไง นานแค่ไหนแล้วเนี่ย
แม่// คุณก็ลืมใช่มั้ยล่ะ?...เค้าเป็นพี่ชายคุณนี่นา
ลุง// ... ...
ซี// แค่ก ๆ ๆ ...โธ่...คนเค้าก็ลืมกันง่ายๆแบบนี้แหละเมื่อตายไปแล้ว
ลุง// ... ...
ซี// หือ??...ที่นี่ที่ไหน? หญิงสาวที่นั่งมาข้างหลังรถถามพร้อมกับเอามือปาดไอน้ำที่เกาะกระจกรถแล้วมองดู...
แม่// โรงพยาบาลจ๊ะ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(ปล่อยซีลงหน้าโรงพยาบาล) โธ่เว้ย...ทั้งลุงทั้งแม่เลยย...หลอกกันได้...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
11.00 am.
นี่...นพ นายพอจะรู้จักซี กรกฎ อีกคนนึงมั้ย?
ไม่อ่ะ ทำไมวะโย
อ...เอ่อ เอ่อ เปล่าๆ งั้นแยกกันตรงนี้เลยแล้วกันนะ เดี๋ยวเราสองคนจะไปเที่ยวในตัวเมืองกันหน่อยน่ะ
อ่อ...ตามสบายเลยเพื่อน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
11.45 am.
ณัฐ...เร็วๆ เจอแล้วๆ
จริงหรอ?
รออยู่หน้าบ้านตรงนี้นะ เดี๋ยวเราจะเข้าไปถามให้...
...สวัสดีครับ... มีใครอยู่มั้ยครับ.สวัสดีครับบ.
......
...สวัสดีครับ... สวัสดีครั..??
......
มาหาใครล่ะพ่อหนุ่ม?
เอ่อ คุณยาย??...ผมมาหาคนชื่อซี กรกฎ น่ะครับ?
อ๋อ นังซีน่ะหรอ เห็นมันออกไปกับแม่มันตั้งแต่เช้าแล้วน่ะ
ล...หรอครับ ขอบคุณมากนะครับคุณยาย... สวัสดีครับ
เจอมั้ย?โย
ไม่อ่ะ...ยายข้างบ้านนั่นเค้าบอกว่าซีออกไปกับแม่ของเค้าตั้งแต่เช้า
หรอ...น่าเสียดายโน๊อะ... งั้นเรารอกันตรงนี้สักพักเถอะ
อืมม...
//หวัดดีซี ชั้นมาเชียงใหม่เพื่อจะพบกับคุณ และชั้นกำลังเขียนจดหมายฉบับนี้หน้าบ้านของคุณ...
//ซี กรกฎ คนนั้น คนที่ชั้นรู้จักไม่ใช่คุณ ชั้นรู้ได้เมื่อได้มาถึงที่นี่แล้ว
//ซี กรกฎ ที่เป็นของชั้น เค้าเป็นคนรักของชั้น... .. .
//ชั้นไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน บางครั้งชั้นก็คิดถึงเค้า ชั้นหวังว่าเค้าคงกำลังมีความสุขอยู่ที่ไหนสักแห่ง
//เพราะงั้นชั้นก็เลยเขียนจดหมายนั่นยังไงล่ะ ไม่ได้คิดว่ามันจะส่งไปถึงเลยด้วยซ้ำ...
ไปกันเถอะโย
ไม่รอหรอแล้วหรอ?
อื๊ม...
- - - - - - - - -
ว่าไงณัฐ?
หือ?
ในจดหมายฉบับนั้นน่ะ
ณัฐคงจะโกหกซีล่ะสิ ใช่มั้ย?
โกหกหรอ?
ก็ณัฐไม่ได้บอกซี... ...ว่าซีตายไปแล้ว
เราก็แปลกใจ ทำไมไม่บอก ...เราไม่อยากบอกเลย
ความตายไม่ใช่เรื่องดี...ณัฐอาจจะพูดถูกก็ได้นะ... อ่าวแท็กซี่มาพอดี รีบไปเหอะ...เดี๋ยวจะตกเครื่อง
น่าเสียดายโน๊อะ...ที่มาแค่วันเดียวเอง...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
13.10 pm. (ตู้รับจดหมายหน้าบ้าน)
เรื่องอะไรจะไปหาหมอ. เข็มฉีดยาน่ากลัวจะตาย... หญิงสาวบ่นพึมพำคนเดียวระหว่างเดินกลับบ้านหลังจากฝนหยุดตก
หืออ..? จดหมาย...หวัดดีซี ผมกำลังเขียนจดหมายฉบับนี้หน้าบ้านของคุณ...ห๊า!!...?
ติดตามตอนต่อไป .. .
17 ตุลาคม 2547 15:08 น.
น้ำหมึกขาว
กรุงเทพฯ 9.40 am.
//สวัสดีณัฐพัทรศร เธอเป็นใครกันแน่เนี่ย ได้โปรดบอกความจริงกับเราเถอะนะ
โธ่เอ้ย... เค้าเป็นคนที่ปลอมเป็นไอ้ซีเพื่อนเราแน่ๆเลยนะเนี่ย โยพูดขึ้น
...แล้ว....? ถ้าเป็นซีจริงๆล่ะคะ
ณัฐ...มันจะเป็นจริงได้ยังไงกัน.....ซีตายไปแล้วนะ..
...อ...อืมม ก็ไม่รู้สิคะ
คิดดูแล้วก็แปลกดีนะ...ทำไมจดหมายของเธอถึงได้ส่งไปถึงได้... ก็ในที่อยู่นั่น ไม่มีใครอยู่นี่ไม่ใช่หรอ?...แล้วตอนนี้ก็เป็นทางด่วนด้วย... ...แต่จดหมายนั่นก็ส่งถึงกัน
... ...?
...หรือบางที ซีอาจจะอยู่บนทางด่วนก็ได้มั้งครับ? 555 5
ล้อเล่นน่าโย...
มันเป็นไปได้ยังไงวะ... โยพูดเบาๆคนเดียวพร้อมกับทำหน้าเคร่งเครียด
นั่นสิ..เป็นแบบนี้ได้ยังไง... ณัฐพูดเสริม
อืมมมสมมุติว่าเค้าอาศัยอยู่บนทางด่วนนั่นจริงๆล่ะ... จะว่าไง?
หือ...?
สมมุตินะครับ ถ้าบุรุษไปรษณีย์คนนึงส่งจดหมายตามที่อยู่นั่นจริงๆล่ะก็... มันจะเกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย
หือ...?
เดี๋ยวนะณัฐ... แต่ว่าผมเชื่อนะว่าบุรุษไปรษณีย์คนนั้นน่ะคงจะไม่ได้ส่งจดหมายไปถึงมือเค้าหรอก
อือหือ??...
ทำไม...? รู้มั้ยล่ะครับณัฐ
อ..เอ่อ คนเราอาศัยอยู่บนทางด่วนไม่ได้ใช่มั้ยคะ?
ผิดแล้ว... ผมบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติยังไงล่ะ ลองวิธีนี้นะ สมมุติว่าทางด่วนไม่ได้อยู่ตรงนั้น แล้วบ้านของซียังอยู่ที่นั่นน่ะ... สมมุติว่ามีคนเช่ารายใหม่ แล้วทีนี้บุรุษไปรษณีย์ก็มาพร้อมจดหมายนั่น... แล้วมันจะถึงรึเปล่าล่ะ ลองคิดดูสิ...
เอ่อ... มันก็น่าจะส่งถึงนะคะ
ไม่... ...ไม่มีทางถึง
ทำไมหรอคะ?
ก็ชื่อนั่นไงล่ะ มันไม่เหมือนกัน แม้ว่าที่อยู่จะถูกต้องก็ตาม แต่ถ้าชื่อที่จ่าหน้าไม่เหมือนกันล่ะ
อืมม...เข้าใจแล้วล่ะ
ก็เหมือนเรื่องทางด่วนนั่นน่ะแหละครับ
หือ?
ก็ถ้าคนที่ปลอมเป็นซีอาศัยอยู่บนทางด่วนจริงๆก็ไม่มีทางจะส่งถึงเค้าหรอกนะเพราะว่าชื่อในจดหมายนั่นไม่เหมือนกันยังไงล่ะ ยังไงก็จะต้องถูกตีกลับอยู่ดี...ว่ามั้ยครับ?
... ... หญิงสาวนั่งเงียบ แต่ยื่นจดหมายออกมาดูชื่อ
เอ่ออออ... ...หมายความว่าเค้าเป็นซี กรกฎจริงๆหรอเนี่ย...? โยพูดขึ้นเสียงอ่อยเมื่อเห็นจดหมายที่ตอบกลับมานั่นเป็นชื่อของ ซี กรกฎ
หืออ? อะไรคะ??
พูดไม่ออกเลย... ...
นี่ๆโย... สมมุตินะคะสมมุติว่า.เอ่อ.
เดี๋ยวๆ มีบางอย่างแว๊บขึ้นมาครับ
... .?..
อ๋อออ... อืมม ไม่น่าใช่... ณัฐว่าสมมุติอะไรนะครับ
ย .โย ดูสิ... เค้านั่นแหละที่เขียนจดหมาย... โยจะอธิบายว่ายังไงล่ะคะ?
ไม่เห็นจะมีอะไรต้องอธิบายเลยนี่นา
แต่ว่ามันโรแมนติกนะคะ...
ใช่ มันโรแมนติก แต่ว่า...
ถ้างั้นก็พักเรื่องนี้ไว้ก่อน
ไม่ได้นะณัฐ... ไม่ได้...!!... เอาล่ะ เธอจะเชื่อยังไงก็ตามใจเธอนะ ผมจะรวบรวมวิธีค้นหาเพื่อเอาความจริงนั้นออกมาให้ได้เลย...
... ...
...ขอยืมหน่อย ชายหนุ่มพูดน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับคว้าจดหมายออกไปจากมือของณัฐ
... ...
มันเป็นหลักฐานที่มีค่ามาก. ชายหนุ่มตอบน้ำเสียงจริงจังอีกทีก่อนที่จะเดินหันหลังหนีหญิงสาวที่กำลังมึนงงกับคำพูดของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เชียงใหม่ 12.35 am. (ร้านอาหารข้างๆร้านหนังสือ)
//ถ้าคุณเป็น ซี กรกฎ จริงๆ ช่วยแสดงหลักฐานกับเราหน่อย
อะไรวะกันว่ะเนี่ย.เอ๋ เธอดูดิ... ยัยเนี่ยกำลังหาเรื่องทำเลาะกับชั้นหรอ?... เธอเป็นคนเขียนจดหมายนี่มาหาชั้นก่อนนะ
นี่.ยัยซี
อะไร!!...
ส่งหลักฐานไปให้ยัยเพี้ยนนี่ดูเดะ
อะไร?
หลักฐานไง
แบบไหนเล่า!!
อืมม... บัตรประชาชนไง
!!!... ... ...ทำไมชั้นถึงต้องทำอะไรขนาดนั้นด้วยล่ะยะ หญิงสาวตอบพร้อมกับคว้าจดหมายออกจากมือเพื่อนสนิทแล้วเดินหนี
บัตรนักศึกษาหรือวีซ่าก็ได้...555 55
15.10 pm. (ร้านหนังสือ)
นี่ๆๆ..เอ๋ เธอฟังชั้นนะ ชั้นตัดสินใจจะไม่ยุ่งกับเรื่องนี้อีกแล้วล่ะ ...ยัยนี่จะเขียนอะไรก็ตามใจเค้าเถอะ
นี่..ซี..
หือ..?
เค้าจะหาว่าเธอ. เป็นตัวปลอมนะ...
... ...
17.30 pm. (ร้านถ่ายเอกสาร)
โอโหหห....เทาๆดำๆ ...เหมือนภาพอาชญากรเลยอ่ะยัยซี...
จิ๊!!.หุบปากเลนังเอ๋... ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กรุงเทพฯ 11.45
55 5 ผู้หญิงหรอกหรอ.คนล่ะนามสกุลกันด้วยนะ..555... งั้นก็แสดงว่ามี ซี กรกฎ อีกคนนึงที่เป็นผู้หญิงล่ะซิเนี่ย... 555 แผนของผมได้ผลดีทีเดียวนะเนี่ย...แสดงว่าณัฐดูที่อยู่มาผิดคนน่ะครับทำไมไม่ดูนามสกุลด้วยล่ะ55 5 ณัฐ อืมม... พูดตามตรงนะ ผมแอบเขียนจดหมายไปบอกว่า ถ้าคุณอ้างว่าเป็น ซี กรกฎ จริงล่ะก็ ช่วยส่งหลักฐานมาให้ดูหน่อย...55 5 ณัฐดูดิ... ยัยนี่เล่นส่งใบขับขี่มาให้เลยนะเนี่ย555 5 ว่าไงณัฐ? ไปเชียงใหม่กันมั้ย? เพื่อนผมที่นู่นพอจะมีบ้านพักน่ะ ผมไม่เคยคิดจะไปเลยนะ แต่ว่ามันเป็นโอกาสดีนะ เราไปเชียงใหม่ด้วยกัน แล้วก็ เปิดโปง ยัยนี่ด้วยกันนะ?
เค้าไม่ใช่ศัตรู...ร เราไม่อยากทำ... ...โย...เธอทำไปทำไม
... ...
เอาล่ะ... พอกันที... มันจบแล้ว... หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับยื่นจดหมายมาให้โยดู. .. .
//ได้โปรดอย่าเขียนจดหมายมาหาชั้นอีก ลาก่อน ...ซี กรกฎ
... ... ชายหนุ่มนั่งเงียบ .. .
หวังว่าเค้าคงหายแล้ว... เค้าคงทานยาพวกนั้นแล้ว...
น.นี่...ณัฐ...
จดหมายนั่นน่ะ มาจากเค้า... ... ...เราอยากเชื่อแบบนั้น... แต่มันจบแล้ว... ..
... ...เป็นเค้าไปไม่ได้หรอกน่า!! จะเป็นเค้าไปได้ยังไงกันล่ะ!! จดหมายพวกเนี้ย!! จะเป็นเค้าไปได้ยังไงกันเล่า!! ชายหนุ่มขึ้นเสียงดัง ตอบพร้อมกับขยี้จดหมายแล้วโยนไปตรงหน้าณัฐ
...... !???
มันโหดร้ายมากนะครับณัฐ... ณัฐนั่งตรงนั้นเสมอ ณัฐนั่งที่นั่น ตอนที่ซีกันณัฐพบกันครั้งแรกน่ะ... เค้าขอให้ณัฐไปเที่ยวกับเค้าสองต่อสอง ณัฐจำตอนนั้นได้มั้ย? ผมน่ะ...อยากชวนณัฐออกไปเที่ยวจะตายไป...... แต่ผมจะทำยังไงได้ล่ะ... ที่แอบชอบณัฐแต่ไอ้ซีก็เพื่อนรักผม... ..ไปเชียงใหม่กันเถอะนะ...ไม่ได้ไปเปิดโปงแต่ไป. ไปตามหา... ซี กรกฎ .อีกคน...
ติดตามตอนต่อไป
หน้าส่วนตัว
564
