14 สิงหาคม 2547 18:08 น.
น้ำหนาว
คราวแรกที่เราพบกัน - - ฉันไม่นึกฝันว่าจะรักเธอเท่าไหร่
เพราะฟากฟ้าทำฉันไม่แน่ใจ - - ว่าความรักจะสดใสหรือจืดจาง
แต่วันนี้คำตอบนั้นมาถึง - - ความรักมันตราตรึงเต็มใจฉัน
ไม่ว่าวันนี้พรุ่งนี้จะมีกัน - - จะร่วมทางสร้างฝันเพื่อสองเรา
วันข้างหน้าจะมีกันหรือไม่ - - ฉันไม่รู้
แค่วันนี้ที่เป็นอยู่ - -ก้อดีแค่ไหน
วันนี้บอกได้เพียงว่า - - เธอคือสิ่งล้ำค่าของหัวใจ
คงจะไม่ต้องการอะไร - - นอกจากเธอ
12 สิงหาคม 2547 02:32 น.
น้ำหนาว
ใครคนหนึ่งหลงรักเธอ
เธอคงรู้กันเสมอมาใช่ไหม
ว่าตลอดมาหัวใจเป็นเช่นไร
รู้บ้างไหมว่ารักเธอนะคนดี
รัก...คำเดียวที่มอบให้
อุ่น...หัวใจที่ยังรักกันเสมอ
ใจ...น้อยๆหวังเพียงได้พบเจอ
แค่รักเธอก็เป็นสุขสมดั่งใจ
11 สิงหาคม 2547 18:12 น.
น้ำหนาว
รักเธอ...นะที่รักเธอรู้ไหม
ห่วงนะ...ห่วงใยคนดีเสมอ
หวงนะ...ไม่อยากให้ใครมาใกล้เธอ
กลัวนะ...กลัวเธอจะทิ้งฉันไป
วันวันที่เคยผ่านมาไม่มีเธอ
มันหนาวใจนะเธอจะรู้บ้างไหม
แต่อยู่ดีดี - - ก้อมีเธอมาเปิดประตูหัวใจ
ตัวฉันเองไม่เข้าใจทำไมลืมเธอไม่ได้เสียที
อาจเป็นเพราะคำเพียงคำเดียว
ที่เกาะเกี่ยวหัวใจเราทั้งสอง
และพากันผ่านคืนวันตามครรลอง
และต่อเติมช่องว่าง - - ของหัวใจ
11 สิงหาคม 2547 01:08 น.
น้ำหนาว
ท้องฟ้ากว้างใหญ่ใครสร้าง
เวิ้งว้างกว้างไกลสับสน
ทั่วขอบฟากฟ้านภาดล
หมองเศร้าไร้คนข้างกาย
คืนนี้มองฟ้ามืดหม่น
มีใครหลายคนหวั่นไหว
ทำไมหนอจึงคิดถึงคนไกล
ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่จะได้พบเจอ
ฝากลมพัดความคิดถึง
ไปซึ่งถึงเธอที่ไหน
ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด
จะไกลแค่ไหนจะรอ
9 สิงหาคม 2547 16:33 น.
น้ำหนาว
สายฝนพร่างพรมจากฟ้า
หนาวใจอ่อนล้าอ่อนไหว
เย็นหนาวคร่ำครวญยวลใจ
หัวใจไร้คู่เชยชม
วันคืนผ่านไปไร้ค่า
น้ำตาร่วงรินดั่งฝน
มิมีคู่เคียงไว้ยล
ทุกวันเหงาเศร้าวังเวง
เวลาราตรีนานนัก
มิมีใครรักสมัครใคร่
ชีวิตวันวันผ่านไป
หาใครเข้าใจไม่มี
ต้องอยู่ลำพังใช่ไหม
หัวใจจึงเป็นอย่างนี้
อิจฉาใครใครที่มี
คนที่รู้ใจข้างกาย