4 กุมภาพันธ์ 2548 12:28 น.
น้ำหนาว
เจ็บใจอายน้ำตาคนอย่างฉัน
โดนตัวเธอหลอกลวงกันด้วยคำหวาน
จนเผลอตัวเผลอใจรักให้ทรมาน
และสุดท้ายก็แทบตายเพราะคำหวาน...ของใครบางคน
แต่ใช่ว่าฉันนี้คนนี้จะยังทน
ต่อให้ยกพันเหตุผลว่าว่าขาน
ถึงฉันเจ็บแต่ก็จนไปอีกนาน
จะไม่ทำตัวให้เธอสงสาร...อีกต่อไป
จะยืนหยัดด้วยหัวใจอันเข้มแข็ง
ถึงพายุลมแรงแสนหวาดไหว
แต่จะอดทนเพื่อไม่อายใครต่อใคร
จะยอมจากกันไป..ทางใครทางมัน
จบกันเพียงเท่านี้คนเคยรัก
จะได้หักห้ามใจ...ไม่ห่วงหา
ถึงแม้ว่าเลิกกันไปจะต้องเสียน้ำตา
จะอดทนเพื่อคำว่า..ฉันคนนี้เจ็บแล้วจำ
3 กุมภาพันธ์ 2548 16:31 น.
น้ำหนาว
เดือนแห่งความรักใครต่อใครว่า สดใส
แต่ทำไมหนอใจเราเศร้า..อย่างนี้
ไม่อยากคิดเลยว่าวันคืน..ที่เคยมี
จะจบลงอย่างนี้เพราะเรา..ไม่เข้าใจ
ไม่อยากให้จบแบบนี้เลย...ที่เคยฝัน
พยายามหยุดรั้งวันที่ดี..มันเอาไว้
อยากแค่ให้เธอเชื่อกัน....แค่มั่นใจ
ว่าความรักจะกลับมาสดใส...เหมือนวันวาน
วาเลนไทน์ปีนี้แค่อยาก...มีเพียงเธอ
คอยอวยพรบอกว่ารัก...ด้วยคำหวาน
แค่อยู่ใกล้ให้เวลากัน...เหมือนวันวาน
แค่เพียงอยากเติมความหวานให้ความรัก..ไม่ลบเลือน
31 มกราคม 2548 11:16 น.
น้ำหนาว
ทุกคราวพบเธอหวั่นไหว
ด้วยใจรักมั่นเราสอง
อยากให้ลองคิดไตร่ตรอง
แอบมองเธออยู่ด้วยใจ
ไม่หวังครอบครองใจนั้น
แค่เพียงภาพฝันอ่อนไหว
แค่เพียงอีกหนึ่งหัวใจ
อยากให้เธอนั้นหันมอง
อาจแค่เวลาไม่นาน
เลยผ่านเวลาเปลี่ยนผัน
ความรักหัวใจสัมพันธ์
แปรผันเพิ่มพูนล้นทวี
ด้วยห่วงอาลัยหนอเจ้า
ยังเฝ้าห่วงกันเสาะหา
แค่เพียงมองผ่านแววตา
แค่เพียงรู้ว่าฉันคอย
ส่งผ่านไปถึงฝั่งฟ้า
ไม่มาพบกันดั่งฝัน
แต่ยังรำลึกถึงกัน
ต่อเติมทุกวันสวยงาม
21 มกราคม 2548 11:40 น.
น้ำหนาว
ด้วยคำรักของเธอที่มอบให้
จึงเชื่อใจเชื่อมั่นเป็นหนักหนา
จริงไม่จริงไม่รู้ภาพลวงตา
แค่คำว่ารักกัน...ก็มั่นใจ
เพราะรักเธอจึงเชื่อมาเสมอ
ไม่ว่าเธอพูดจริงโกหกลื่นไถล
ยังคงเชื่อมั่นอยู่ภายในใจ
ว่าเธอไม่นอกใจเพราะรักเรา
แต่บางทีอาจไม่เป็นเหมือนที่คิด
ทั้งดวงจิตพาลเศร้าให้หม่นหมอง
เก็บเงียบไว้เพื่อหัวใจเธอไตร่ตรอง
รักเราสองจะยืนยาวหรือจบลง
อยากขอแค่ความจริงที่เธอมี
ไม่ต้องห่วงศักดิ์ศรีหรือใจฉัน
รักไม่รักบอกมาเลยให้รู้กัน
จะจบแล้วทางฝัน...ก็ยอมทน
หรือบางทีเธออาจแค่เผลอไป
แต่จะให้อภัยเธอไม่ถือสา
จะทำเพื่อความรักที่มีตลอดมา
แต่โอกาสแค่ครั้งหน้า..มีหนเดียว
เพราะถึงรักแค่ไหนถ้ามันเจ็บ
คงไม่เก็บเอาไว้ให้ห่วงหา
คงไม่มีอภัยกันได้...ตลอดเวลา
แค่อยากให้รู้ว่า...ที่ทำมาก็ให้เวลามามากพอ
21 มกราคม 2548 02:19 น.
น้ำหนาว
หวงเธอ แคร์เธอรู้บ้างไหม
กลัวใครแย่งเธอไปถึงห่วงหา
คอยแอบมองเธอสังเกตกันทุกเวลา
แต่ก็กลัวเธอว่า..วุ่นวายไม่ไว้ใจ
ยังเชื่อใจเชื่อมั่นกันเสมอ
แต่คนอื่นล่ะเธอไว้ใจได้ไหม
เธอว่าไม่แต่คนอื่นเขาเป็นยังไง
เธอจะไปเชื่อมั่นอะไรกับโลกเรา
มันไม่มีแล้วแต่ผู้ชายชายเจ้าชู้
ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็น่าดูนะรู้ไหม
ถึงเธอไม่แต่สาวบางคนน่ะเป็นยังไง
เธอก็รู้แก่ใจเพราะเธอเองก็เคยเห็นมา
ฉันไม่ยอมหรอกนะรู้เอาไว้
จะให้ใครแย่งเธอไปไม่ถือสา
ถึงแม้จะไม่พูดไปก็ไม่ใช่ทุกเวลา
แค่อยากให้เธอรับไว้รู้ว่า..ฉันไม่ชอบใช้มารยาแบบใครใคร..
ถ้าไม่รักฉันแล้วก็อย่าฝืน
หวังความรักหวนคืนคงไร้ผล
อย่าพยายามยื้อไว้ด้วยคำคน
ไม่ต้องทนถ้าไม่รัก...ไม่ต้องการ
แต่ถ้าเลือกรักฉันคนคนนี้
ที่ไม่มีมารยาเล่มไหนไหน
แต่แค่รักตัวเธอด้วยหัวใจ
ก็อย่าไปสนใจใครอีกคน..
หน้าส่วนตัว
1618
