9 ธันวาคม 2549 15:30 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
ณ แดนดิน ถิ่นไทย ใต้พระบาท มิเอื้อมอาจ แบ่งไทย ในใต้หล้า
ด้วยพระคุณ บารมี ที่เมตตา ให้ปวงข้า มีสุข ทุกโมงยาม
ได้เกิดเป็น คนไทย ไม่สูญสิ้น เพียงได้เกิด บนแผ่นดิน แดนสยาม
ด้วยไทยเป็น เอกราช เลื่องลือนาม ยังคงความ เป็นไทย ไว้สืบมา
ไทยเป็นไทย เป็นชาติไทย ทุกวันนี้ ก็เพราะมี ราชวงศ์ คงไว้หนา
กษัตริย์ไทย ต่อสู้ให้ ชาติไทยมา เหล่าปวงข้า ควรรู้ ทดแทนคุณ
เพียงคนใด มีใจ จิตสำนึก แม้กรำศึก เพียงได ใจช่วยหนุน
ชาติไทยนี้ มีอยู่ได้ เพราะการุณ เพราะพระคุณ ของกษัตริย์ ขัตติยา
แม้โบราณ อาจมี การแก่งแย่ง แม้จะแบ่ง ไปบ้าง ก็พังหนา
แต่ก็รวม เป็นชาติไทย ไว้ได้นา ใครที่บ้า คิดแบ่งไทย ไม่เจริญ
ขอคนไทย จงรวมใจ ไว้ด้วยเถิด หากแม้เกิด ปัญหา อย่าห่างเหิน
ไทยรักกัน คงชาติไว้ ให้เจริญ อย่าลงเดิน ทางผิด คิดแบ่งไทย....
*********************************************************************************
ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ผไทยของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรง คงไว้ ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมาย ไทยนี้รักสงบ
แต่ถึงรบ ไม่ขลาด
เอกราช จะไม่ให้ ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาด เป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทย ทวีมีชัย ชโย
8 ธันวาคม 2549 10:33 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
นั่งมองแสง ตะวัน ที่ทอดดิ่ง
มาหยุดนิ่ง ตรงสายน้ำ ยามต้องแสง
ดวงอาทิตย์ เจิดจรัส สีแสดแดง
เหมือนจะแจ้ง ให้รู้จริง ถึงสิ่งงาม
สายลมเย็น พัดมา ใบหญ้าโยก
สายลมโบก เย็นสบาย ช่วยคลายเหงา
ต้นหญ้าโอน เอนยักย้าย ส่ายเบาเบา
แสงและเงา ส่องสลับ งามจับใจ
ปลาตัวน้อย ว่ายทวน กระแสน้ำ
ไหลเรื่อยตาม ลำธาร ผ่านภูผา
มีดอกไม้ ใหญ่น้อย ลอยน้ำมา
มวลหมู่ปลา เวียนว่าย ทักทายกัน
มองต้นไม้ สูงใหญ่ ใบสีเขียว
ใบเล็กเรียว สวยล้ำ ยามต้องแสง
มีต้นเล็ก ใบสีแปลก ขาวสลับแดง
เหมือนมีแสง สอดส่องมา คราได้ชม
เสียงสายน้ำ ไหลนาน ผ่านโขดหิน
เพียงได้ยิน ก็สดใส เหมือนได้เห็น
สายลมโบก พัดมา เพลาเย็น
ก็จะเห็น เป็นระรอก หลอกล่อคน
มีดอกไม้ สีสดใส ข้างต้นสน
เหมือนได้ยล อุทยานหลวง สรวงสวรรค์
ลดพัดพริ้ว หญ้าโอนอ่อน ผ่อนตามกัน
แสงตะวัน สาดส่องน้อย ค่อยหมดไป
สิ่งสวยงาม ทำให้เกิด ความสงบ
จากที่พบ พานมา แทบอาสันต์
เกิดความคิด ที่แสนดี มีให้กัน
พร้อมฝ่าฟัน ต่อสู้ อยู่ต่อไป...
Lovers
0 คน เลิฟน้ำผึ้งเดือนห้า
หน้าส่วนตัว
1106
