29 มิถุนายน 2550 15:34 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
นั่งเดียวดาย ใต้ร่มเงา แห่งความเศร้า
แสงและเงา สีเหลืองทอง ส่องอบอุ่น
มาช่วยปลอบ ให้โอนอ่อน ผ่อนละมุน
ช่วยค้ำจุน รักที่ร้าง ไม่ห่างไกล
เศร้าเถิดนะ เศร้าเถิดหนา นิจจาเอ๋ย
เศร้าเสียเลย เศร้าให้มาก กว่าสิ่งไหน
เศร้าพอแล้ว จงหายเศร้า เหงาดวงใจ
เพราะมีไฟ แสงส่องทาง สว่างกมล
เริ่มต้นใหม่ ก้าวเดินไป ต่อข้างหน้า
โชคชะตา จะเล่นกล กี่พันหน
ที่ผ่านแล้ว ย่อมผ่านได้ ด้วยใจตน
เพียงอดทน ย่อมพ้นผ่าน วิมานรอ....
29 มิถุนายน 2550 13:12 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
นั่งก้มหน้า ในอุรา ยิ่งพาเศร้า
เหลือเพียงเงา แห่งความหลัง ยังหลอกหลอน
ภาพอดีต ยังผุดขึ้น ถ้วนทุกตอน
ไม่หยุดหย่อน เกินหยุดยั้ง หยั่งหัวใจ
มีเพียงเงา ใครคนหนึ่ง ที่ซึ้งจิต
ที่ยังคิด และยังจำ ถ้อยคำได้
เขามาหา มามอบให้ แล้วจากไป
คงเหลือไว้ กุหลาบขาว กับเงาดำ
ความมืดเริ่ม เข้าปกคลุม สุมใจฉัน
นานนับวัน ใจยิ่งเศร้า เข้าถลำ
จบชีวิต อันขมขื่น แสนมืดดำ
แล้วจะทำ หัวใจใหม่ ไม่มีเธอ..
27 มิถุนายน 2550 11:36 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
เฝ้าคิดถึง ใครคนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก
เฝ้าฟูมฟัก ในรักนี้ มีล้นเหลือ
แต่บัดนี้ เขาเปลี่ยนไป ไม่จุนเจือ
ทำคลุมเครือ ที่ว่ารัก ชักยังไง
เมื่อเวลา ทำให้เรา ต้องห่างเหิน
เพียงเราเดิน คนละทาง ห่างกันได้
คนละที่ คนละทาง จึงห่างไกล
ขอเพียงใจ อยู่ไกล้กัน เท่านั้นพอ
แม้เราอยู่ ห่างไกลคน ละประเทศ
เพียงขอบเขต จะกั้นไว้ ได้เชียวหนอ
บินมาสิ ขึ้นเครื่องมา ฉันจะรอ
เพียงเธอหนอ เธอคนดี มาดิ..รีบมา..
ไม่ต้องมานั่งยิ้มอยู่...รู้ว่าคิดถึงก็รีบมาดิ...เร็วๆ...แน๊..ยังจะนั่งอยู่อีก....
26 มิถุนายน 2550 10:03 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
..........ความเอ๋ย ความรัก
เฝ้าฟูมฟัก รักแท้ มาแต่ไหน
ตั้งแต่เกิด หรือเติบโต หรืออย่างไร
ความเป็นไป ของความรัก จักเริ่มต้น
ด้วยสงสัย ในความรัก ไม่จักสิ้น
เคยได้ยิน คนห่วงหา ในบางหน
คือความรัก ได้ก่อเริ่ม ในใจคน
ทั่วทุกหน ทั่วทุกแห่ง แรกรักใจ
รักพ่อแม่ รักพี่น้อง รักผองเพื่อน
คอยย้ำเตือน รักคนรัก ฤาฉไน
รักคนโน้น รักคนนี้ ไม่ว่าใคร
แล้วทำไม่ ไม่คิดรัก พิทักษ์ตัว
รักนั้นดี และมีค่า กว่าที่เห็น
รักอย่าเป็น รักออกข้าง ทางสลัว
รู้ว่ารัก แต่อย่ายอม เรื่องเสียตัว
อย่าเมามัว แยกให้ได้ ใครดีจริง....
25 มิถุนายน 2550 11:18 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
หยาดน้ำตา ใยไหลร่วง ดั่งดวงแก้ว
ไหลเป็นแนว ไม่ขาดสาย หัวใจเอ๋ย
ขาดคนรัก คนพักพิง เหมือนดังเคย
โอ้ใจเอย เพราะเหตุใด ใครช่วยที
หรือว่าเป็น เพราะหน้าตา เราขี้เหร่
ซ้ำความเท่ห์ ก็ไม่มี เสียด้วยนี่
เขาเลยทิ้ง ตัวเราไป ไม่ใยดี
rain คนดี ทิ้งเราไป ไม่กลับมา
เราก็ยัง ตั้งความหวัง รอเธอกลับ
เพื่อมารับ ด้วยหัวใจ หวังไปหา
Rain คนรัก หวังเพียงเธอ นั้นกลับมา
โปรดเมตตา ใครก็ได้ ไปบอก rain
ช่วยบอกเขาด้วยนะ.....แล้วจะเลี้ยงโต๊ะจีนขอบคุณ...
ปล. ไปเลี้ยงที่ลพบุรีค่ะ...แล้วเจอกันนะคะ
Lovers
0 คน เลิฟน้ำผึ้งเดือนห้า
หน้าส่วนตัว
4134
