27 มิถุนายน 2550 18:46 น.
น้ำนมราชสีห์
ฟากฟ้ายังนิ่งไม่ติงไหว
ปล่อยให้เมฆลอยไประบายสี
ให้ทิวเขาเขียวเขียวเข้มขจี
มีรอยขาวปุยสำลีของฟากฟ้า....
อยากนั่งจ้องมองฟ้าหารอยยิ้ม
เอาไปพิมพ์หัวใจให้วันเก่า
วันที่ฉันเสียน้ำตาให้รอยเงา
ที่ติดตามมาเย้าคอยเย้ยใจ
แหงนหน้ามองสองตาไม่กระพริบ
เธอนั่งจิบฟ้าแกล้มกับวันใหม่
พรุ่งนี้หนามิดะจะออกไป
หาทางใหม่มิอยู่ดูโลกย์แล้ว
มิดะมุ่งหาเมฆมาห่มหุ้ม
เอามาคลุมครอบใจให้ใสแผ้ว
ขูดความงามทิ้งไปให้คลาดแคล้ว
ตำแหน่งนางครูแก้วกระบวนกาม
ขูดทิ้งไปให้ไปพร้อมกับวันเก่า
แม้แต่เงาไม่เอามาให้ยุ่งย่าม
ชะล้างแล้วไม่หมดรอยที่พร้อยทราม
แต่ชะใจให้ใสงามไม่คร้ามเงา
ก้าวเข้าโบสถ์บวชเสียเพื่อเกิดใหม่
เอาหัวใจไปแช่ธรรมให้ฉ่ำเหงา
เหงากิเลสให้รู้ทุกข์สุขที่เรา
แต่ไม่เศร้าตามมันอย่างวันนั้น
วันที่ฟ้ามืดมนบนลานสาว-
กอด,มีดาววิบแวมนวลแจ่มฉัน-
ดารกากุดั่นแก้วอันแพร้วพรรณ-
(ณะ)รายหลั่นเรียงดวงห้วงเพดาน
ดาวดวงเก่าที่เนานัยน์ตาสาว
จะกลับกลายเป็นดาวสุริย์ฉาน
เจิดจรัสปัดเป่าเงาวันวาน
ให้เป็นเพียงอังคารธุลีโรย
จะไม่มีมิดะในอดีต
แม้รอยรีตหรือแรงใดจะใคร่โหย
จะแผ่บุญแบ่งไปเป็นฝนโปรย
ฝากลมโชยชโลมหล้าลาฟอนใจ
...................................................
ที่ผิดพลาดขออภัยไว้ที่นี่ด้วยนะครับ
11 มิถุนายน 2550 21:43 น.
น้ำนมราชสีห์
สวัสดีพี่น้องแลผองเพื่อน ฉันกลับมาเยือน
เพื่อเตือนสัมพันธ์มั่นคง
และขอแรงสมองบรรจง ประพันธ์กลอน-โคลง
ความยาวไม่เกินสิบคำ ฯลฯ (สิบคำกลอน)
แลควรวางคำลำนำ ไม่ต่ำหกคำ ฯลฯ
ไม่สั้นไม่ยาวเกินไป
เนื้อหากล่าวคุณอำไพ กวีลบสมัย
สุนทรภู่ครูกลอนรัตนโกสินทร์
นำไปขับแทนพาทย์พิณ ให้ก้องแผ่นดิน
ประกาศพระคุณครูกลอน
ประชันเสียงแก้วขับรอญ ราญดวงสมร
เพลงกลอนคนขับระดับมัธยม
ฉันขอโอกาสชื่นชม กลอนอันอุดม
กตัญญูก่อนวันที่สิบสอง
เพื่อจัดระเบียบลบอง ประชันทำนอง
สำเร็จก่อนวันประเลง
ชื่อครูจะได้ลือเลวง ฝากไว้กลับเพลง-
กาพย์กลอนและกลภาษา
ขอบคุณผู้ทัศนา มีจิตเมตตา
บรรจงจารกลอนแก่เรา
หลากหลายจักคัดสรรเอา อย่าเคืองข้าพเจ้า
กติกามีมากรอบเกณฑ์
..........................................................................
หน้าส่วนตัว
1592
