25 พฤษภาคม 2550 23:30 น.
น้ำนมราชสีห์
ไม่ได้อกหัก...และไม่ได้รักหวานซึ้ง
ฉันตอบสาส์นด้วยใจซื่อมิถือโกรธ
ความพิโรธปั้นปึ่งน้อยหนึ่งไม่ -
มีอยู่ใต้ส่วนลึกของดวงใจ
แค่อยากให้เห็นชัดในหัทยา
เป็นเรื่องราวร้าวฉานเพราะการอ่าน
จึงมีสาส์นแถลงถ้อยร้อยกถา
หลังได้รู้ว่าเราผิดติดอัตตา
จึงโศกาก่ำสร้อยร้อยซากกลอน
จะเก็บคำคืนเข้าปากก็ยากแล้ว
จะขอโทษก็ขัดแนวคนหัวอ่อน
ที่ถือดีมิง้อใครให้บั่นทอน-
ทิฐิร้อนที่ถือราวเป็นดาวยศ
แต่วันนี้เรื่องราวคราวขุ่นข้อง
ก็คลายผ่องแผ้วใสเสียหมดจด
เพราะสัจจ์แจ้งเจตนาประณามพจน์ (ไม่ได้หมายถึงบทไหว้ครู)
ฉันรับรู้ทั้งหมดด้วยสัตย์จริง
ใจฉันยังคงเดิมมิเพิ่มมิลด
แต่คงอดอ่อนมิได้ในความหยิ่ง
แม้มิได้คืนดีอย่าประวิง
จะนั่งอยู่นิ่งนิ่งมิทิ้งเธอ
......................................................................
ป.ล.
วันนี้มุสาว่าจะนอน กลับมาแต่งกลอน ( ไม่ได้ตั้งใจนะครับ^^)
เพราะด้วยเร่งด่วนเต็มที
แต่เสร็จจะเร่งจรลี ทอดองค์อินทีย์
บนบรรจถรณ์เร็วพลัน
24 พฤษภาคม 2550 22:36 น.
น้ำนมราชสีห์
เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า
ฉันจะกล้าเอาน้ำตาอวดเขาหรือ
เธอเย็นชาเหยียบย่ำฉันไม่ยั้งมือ
สายตาคือคมนำแข็งเชือดแทงทรวง
เคยออดอ้อนเอียงอายชม้ายชะม้อย
ประดิดประดอยดัดจริตลวงติดบ่วง
เจ้าน่ารักกิริยาสุดาดวง
ใจจึงล่วงไปหลงรักหัวปักหัวปำ
ทั้งป้อนปรนคารมและโลมรัก
ชมดวงพักตร์เชยดาวทั้งเช้าค่ำ
ใครจะรู้ว่าหล่อนซ่อนใจดำ
กับรอยยิ้มหวานฉ่ำซึ่งล้ำลึก
ผีเสื้อหนุ่มชุ่มฉ่ำกับน้ำหวาน
เอมดวงมานไหนเล่าจะเฝ้าตรึก
ว่าดอกสดแซมพุ่มชอุ่มพฤกษ์
จะมีพิษให้สะอึกกระอักรัก
เพลินกับรสหวานล้ำเมื่อแรกเกิด
จิตเตลิดหลงใหลให้จมปลัก
สิ่งนี้หนอหวานละมุนกรุ่นหอมนัก
จึงสมัครมอบกายเผื่อปรายใจ
เมื่อเขากลายเป็นคนอื่นยืนต่อหน้า
ฉันมิกล้าเอาน้ำตาอวดคนใหม่
คมน้ำแข็งที่คมกริบกรีดฤทัย
คนปรายใจมีเพียงฉันเท่านั้นเอง
......................................................
ลองแต่งดู
อ่าน ๆ ก็รู้สึกขัด ๆ
ชื่อก็ไม่รู้จะตั้งว่าอะไร
คนปรายใจ มั่ว ๆ ไปก็แล้วกันครับ
23 พฤษภาคม 2550 22:07 น.
น้ำนมราชสีห์
........ไม่ได้อกหัก หรือรักหวานซึ้ง......................
จะแต่งกลอนสอนคนก็จนศัพท์
แสนอาภัพนิพนธ์โคลงก็โฉ่งฉ่าง
ฉบังหรือก็ร่อแร่แต่งแก้พลาง
ได้แต่วางความคิดตามจิตใจ
จะจับเรื่องอย่างเขาเราก็เหลว
พรรณนาภาษาเลวไม่เอาไหน
ก็เลยพ่นคำพูดปูดเปื้อนไป
ตามหทัยจะคิดเห็นประเด็นทอล์ค
เห็นตรงข้ามพูดตามใจไม่งำอด
บ้างประชดบ้างสะท้อนอ้อนเข่าศอก
หวังสหายจะเสพซาบกาพย์นอกคอก
แค่นัยบอกจากเบื้องลึก...ไม่นึกระอา
ที่ชี้แจงใช้แกล้งกล่อมตะล่อมรัก
แค่หวังจักจกใจไร้เดียงสา
มิได้คิดสกปรกรกหัทยา
ริษยาในใจนั้นไม่มี
แค่มองเห็นมุมมืดอยู่ต่อหน้า
ก็เลยยกขึ้นมาประเทียบที่-
มันใสใสให้เห็นขุ่นบ้างก็ดี
โลกย์ไม่มีที่ใด...ไร้คาวคน
แค่มองเห็นมุมมืดอยู่ต่อหน้า
พร่ำสะท้อนแววตาน่าฉงน
คนหนึ่งอ่านแววอักษราของอีกคน
ก็กลายว่าฉ้อฉลไปเสียแล้ว
เสียไปแล้ว...คงต้องรับว่าขอโทษ
หากไม่โปรดก็จะไปไม่ใกล้แก้ว
เจตนา...สาธุให้คลาดแคล้ว
จะยึดแนวปากหมากมลทอง
กลอนบทนี้มิได้กล่าวตำหนิโทษ
และก็มิได้โกรษหรือจองหอง
แต่ชี้แจงว่าตัวฉันใช่ลำพอง
อยู่บนกองกักขฬะหวังตระโบม
ป.ล.......ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
กลอนไม่อุดม
ประดิษฐ์การวรรณศิลป์ ...โปรดอภัย
การสรรค์คำไม่ซี๊ดกระแทกใจ ไม่ตรงตามนัย
ก็ขอโทษเหล่าโกวิทกวี
น้ำตาราชสีห์...
21.45
15 พฤษภาคม 2550 23:54 น.
น้ำนมราชสีห์
กลอนนี้เเต่งเล่น ๆ ตอนเมายาลดกรดน่ะครับ
เนื้อหาอาจจะไม่น่าอ่าน
ส่วนสำนวนและการร้อยเรียง......อันนี้ไม่เป็นจริง ๆ 555
อ่านเล่น ๆ นะครับ
ปั้นน้ำหมึกแหมะลงตรงบ้านนี้
หวังจะมีคนมาอ่านงานชั้นสูง
ปาดสีเขียวขาบน้ำเงินแววนกยูง
ขาบเข้มจูงคนมาแจมแกมเกรงภาม
แหม!สีสวยสดใสถูกใจแสน
เอ๊!พี่แดนฯไยไม่ชมผมขอถาม
งานดีดีอย่างนี้มิอิงนาม
อิงแต่นามน้ำมือจึงถือดี
แม่ปราณฯเล่าเข้ามาดูฉันหน่อย
ลายพร้อยพร้อยเขียวเขียวเกี่ยวศัพท์ศรี
กระหวัดสร้อยร้อยรัดสัมผัสมี
ตรงตามที่ครูบาบรรจงร้อย
แหมะน้ำหมึกฝึกปรือมานานมาก
ปาดฝีปากเรียวเล็กของเด็กจ้อย
เป็นแวววาดมยุราลายพร้อยพร้อย
มาอวดด้อยเด่นด่างกลางบ้านกลอน
กลอนนี้ผมแต่งให้ตัวเองนะ.......ใครอย่ามาแย่งผมล่ะ
55555555555555555555555555555555555555
15 พฤษภาคม 2550 22:53 น.
น้ำนมราชสีห์
เธอส่งเพลงรักมากับสายลม
ดอกไม้ชอกช้ำเพราะม้าห้อ
เลือดที่เจิ่งฝังใจยากจะลืม
แต่ความรักก็ยังหวานหอม
สวนดอกไม้มีดอกไม้หลากสี
มีหลากกลิ่นจรุงใจ
หยดน้ำก็ส่องแสงระยับ
สวนดอกไม้น่าชม
ผีเสื้อขยับปีกรัวถี่
ปากดูดดื่มน้ำหวาน
พรุ่งนี้มันก็จะตายแล้ว
ดอกไม้ก็ยังกรีดกลีบอวดกันอยู่
ช่างหวานช่างหอมหวาน
ความสำราญยังมีมากมาย
แต่ความโศกศัลย์ก็แทรกซึมก่ายกอง
ดอกไม้ก็กรีดกลีบแอ่นอวดอยู่ ...แม้ผีเสื้อก็ไม่ลืม
เพลงรักยังร่ายมากับลม
ม้าห้อเหยียบหญ้าแหลก
ยืนหยัดด้วยความเจ็บปวด
เริงรักกับเพลงลม
(ขาดอรรถรส บรรยากาศ วานนักเลงน้ำหมึกช่วยด้วยนะครับ)