9 ตุลาคม 2547 22:13 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ไม่มีวครผิด ไม่มีใครถูก ถ้าเรายอมรับถึงความรู้สึกของกันและกันถึงมันจะเจ็บปวด แต่ก็ดีกว่าการที่เรามานั่งหลอกกันว่าเรารักกันไม่ใช่เหรอ เพราะฉะนั้นถ้าวันนี้เราคิดว่าคนที่ยืนอยู่ข้างๆเรานั้นยังไม่ใช่ในสิ่งที่เราต้องการ จับเข่าคุยกัน แล้วจงเหลือความเป็นเพื่อนเป็นสิ่งสุดท้ายไว้ให้กันและกัน นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดของคนสองคนที่กำลังจะจากกัน วันนี้เรารักกัน พรุ่งนี้เราอาจเลิกรักกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้านั่นคือความรู้สึกที่แท้จริงของคนทั้งสองคน แม้พรุ่งนี้สิ่งที่เหลือไว้เพียงความทรงจำแต่ก็คงดีกว่าวันนึงคนสองคนรู้จักหัวใจของตัวเองแล้วจะไม่เหลืออะไรไว้ให้แก่กันจดจำเลย จงตั้งมั่นและยืนหยัดบนความจริงของหัวใจ คือสิ่งที่มั่นคงและดีที่สดของความเป็นคน