9 ตุลาคม 2547 21:50 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
แม้ความจริงวันนี้เราแสนห่าง
แม้อ้างว้างแค่ไหนจะยอมรับ
แม้พรุ่งนี้มีน้ำตาไร้คนซับ
จะยืนหยัดอย่างมั่นคงบนความจริง
จงนอนหลับเถอะคนดีอย่ามีห่วง
เรื่องทั้งปวงของสองเราจะคงอยู่
แม้ห่างกายขอให้เธอนั้นเฝ้าดู
ฉันจะสู้ จะหยัดยืนอย่างมั่นคงบนพื้นฐานของความจริง
5 กรกฎาคม 2547 18:52 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
มีหลายครั้ง หลายคราน้ำตาร่วง
เพราะเธอลวงหรือเพราะใจแสนง่ายนัก
ไม่เคยคิดจะกี่คนเขาคอยทัก
ว่าอย่ารักเธอคนดีให้หมดใจ
ไม่เคยฟังคำพูดใครที่คอยบอก
ว่าเธอหลอกเธอมีเขาอีกคนหนึ่ง
ไม่เคยคิดว่าคนดีที่ทำซึ้ง
เป็นที่พึ่งจะเข้ามาทำร้ายกัน
มาวันนี้รู้ตัวว่าพ่ายแพ้
เธอมีแต่น้ำคำที่ถากถาง
เธอยังบอกที่ผ่านมาแสนรำคาญ
ยากทัดทานน้ำตาไม่ริน
รักกันให้นานๆนะ
11 เมษายน 2547 22:57 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ในวันที่เธอไม่มีใครเหลียวแล
วันเธอแพ้เธอพ่ายเขาตอกย้ำ
วันที่เธอนำหัวใจอันบอบช้ำ
ฉันยังจำภาพเธอได้ในวันวาน
มาวันนี้คนดีดูเข้มแข็ง
เธอมีแรงลกยืนขึ้นอีกหน
เธอบอกฉันชีวิตเธอแสนวกวน
เพียงเพราะคนบางคนเขาจากไป
กำลังใจของเธอในวันนี้
นั้นมากมีเธอได้จากใจฉัน
ต่อจากนี้เธอขอให้เรามีกัน
ร่วมสร้างฝัน...ความผูกพันให้มั่นคง
11 เมษายน 2547 22:40 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
ขอให้เธอเป็นคนเดิมจะได้ไหม
ไม่มากไป ไม่คิดขอให้สับสน
รู้อยู้แล้วเธอมีใครอย่ากังวล
เธอมีเขาเป็นคนของใจฉันรู้ดี
เสี้ยวนาทีของชั่วโมงจะไดไหม
ช่วยมาใกล้แล้วจับมือฉันอีกหน
อยาสัมผัสไอรักที่อ่อนโยน
หากจะเดินจากไปไม่หวั่นเกรง....
11 เมษายน 2547 22:35 น.
น้ำตาฟ้าอันดามัน
เพียงแค่น้ำใส ใส บนใบหน้า
รู้ดีว่ามากแค่ไหนไม่เป็นผล
แต่ที่ไหลออกมาเพราะทุกทน
ใครคือคนรังแก...เธอรู้ดี