เมื่อฉันเป็นผีเสื้อ...และเธอคือก้อนหิน

น้ำตาพระอินทร์

ผีเสื้อที่หลงรักก้อนหิน

๑)สยายพลิ้ว ปีกงาม ตามเวหา
เมื่ออ่อนล้า พักลง ตรงก้อนหิน
หัวใจเจ้า พลันสะดุด หยุดโบยบิน
เพราะชีวิน เกิดรักใคร่ ใจบรรจง

๒)เจ้าผีเสื้อ ปีกบาง วางรักไว้
ทั้งหัวใจ เจ้าทุ่ม เจ้าลุ่มหลง
รักด้วยรัก ด้วยศรัทธา ด้วยซื่อตรง
แลมั่นคง ต่อศิลา ที่ชาเย็น

๓)เฝ้าวนเวียน กระพือพัด สะบัดปีก
ไม่หลบหลีก หนีจาก แม้ยากเข็ญ
ก้อนหินจ๋า ผีเสื้อทัก เพราะรักเป็น
เพียงหวังเห็น รักปอง สนองมา

๔)แต่ก้อนหิน ยังคง เป็นก้อนหิน
ไม่ยลยิน เสียงใจ ใครโหยหา
ไม่เหลียวมอง ไม่เคลื่อนไหว ไม่พูดจา
เจ้าศิลา ยังเงียบงัน ทุกวันคืน

...................
...................
...................

เมื่อฉันเป็นผีเสื้อ

๑)แล้วหัวใจ ก็ไหวหวั่น สั่นสะท้าน
เกิดรักหวาน ในจิต มิคิดฝืน
รัก...ฉันรัก ด้วยรัก แม้กล้ำกลืน
ยังยันยืน ที่จะรัก เพราะรักเธอ

๒)อาจไม่มี เหตุผล ในความรัก
คอยถามทัก ด้วยรัก รักเสมอ
เฝ้าเวียนวน ชิดใกล้ ใฝ่ละเมอ
หวังได้เจอ เธอยิ้ม และพูดจา

๓)ขอแค่รัก สมปอง สนองตอบ
เธอตีกรอบ กำแพง แข็งหนักหนา
หาหนทาง เข้าไป ในสายตา
ยิ่งไขว่คว้า ยิ่งไกลห่าง ยิ่งลางเลือน

๔)พยายาม เรียกร้อง ให้มองเห็น
ฉันคงเป็น เจ้าปีกอ่อน  สะท้อนเหมือน
รักด้วยรัก ยิ่งรัก ยิ่งแชเชือน
เธอย้ำเตือน ความเย็นชา ทุกคราคราว

...................
...................
...................

ก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก

๑)นิ่งนิ่งนิ่ง ไม่สัมผัส ไม่รับรู้
ไม่แลดู ไม่หวั่นไหว ไม่ร้อนหนาว
ผีเสื้อน้อย คอยรัก จนรานร้าว
น้ำตาพราว รินร่วง ไม่ห่วงใย

๒)ก้อนหินจ๋า หัวใจ ใครคิดถึง
รักลึกซึ้ง มีอยู่ รู้บ้างไหม
เพราะเยือกเย็น หรือแกล้ง แล้งหัวใจ
เหตุไฉน ไม่พูดจา ไม่พาที

๓)เจ้าปีกอ่อน ยากถอน ความรู้สึก
ในส่วนลึก เหนื่อยล้า อยากลาหนี
หยุดพูดคุย หยุดโบยบิน ท้อสิ้นดี
ดับชีวี ตามวงจร อ่อนแรงโรย

๔)ก้อนหินยัง ไม่รับ ทุกสรรพสิ่ง
ไม่ไหวติง ไม่อาลัย ไม่ไห้โหย
แม้ปีกบาง วางวาย ไร้โอดโอย
ทิ้งรักโปรย ลงดิน สิ้นเยื่อใย

...................
...................
...................

และเธอคือก้อนหิน

๑)ต่อให้รัก เท่าไร ไปไม่ถึง
เธอไม่ซึ้ง รักหวาน ที่หว่านไหว
หมดเรี่ยวแรง ข้ามผ่าน กำแพงใจ 
อีกนานไหม เธอจะเห็น ค่าของมัน

๒)หรือเธอคือ ก้อนหิน ที่ชินชา
ไม่เห็นค่า เจ้าปีกบาง อย่างตัวฉัน
รักเท่าไหร่ ได้แค่รัก รักเท่านั้น
ไม่มีวัน ได้รักตอบ ปลอบชีวิน

๓)แม้ฉันตาย จากไป ไม่มาแล้ว
คงไม่แคล้ว ตายเปล่า เผ่าก้อนหิน
คงไม่มี น้ำตาหยด เพื่อรดริน
วันฉันสิ้น จะมีไหม ใครเสียดาย

๔)ถึงรักนี้ จะได้ แค่เพียงรัก
ฉันเหนื่อยนัก แต่ชื่นใจ ในความหมาย
เหมือนผีเสื้อ มอบรักแท้ แม้ตัวตาย
ก้อนหินไม่ ฟูมฟาย ยังยินดี


"ฉันทำตาม ความสุข ในหัวใจ
เพราะรักคือ การให้ ไม่หน่ายหนี
แม้ไม่ได้ ตอบรัก สักนาที
หัวใจนี้ ไม่ว่างเปล่า ก็เพียงพอ"